बिरालोको दर्शन
जुवाघर जान
हिंडेको त्यो धनि मानिस त्यसदिनको उनको अन्तिम र पहिलो ग्राहक थियो । ध्वाँसे कोट
भिरेको त्यस धनि मानिसले उनलाई सयको नोट र अन्तिम पज्जल समाधान गर्न बाँकि रहेको
पज्जल-बुक दियो ।
उसले आफ्नो
जुत्ताको फुकेको तुना बान्दै गर्दा उनले त्यस धनि मानिसलाई सोधेकि थिईन ।
“तपाईले आज
जितिहाल्नु भयो भने कति सम्म जित्न चहानुहुन्छ ?”
“मैले आज सम्म
सुक्को पनि जितेको छैन।“ धनि मानिसले चम्किंदै गरेको आफ्नो जुत्ता हेरेर दंग पर्दै
भन्यो ।
आधि रातमा उनले
अन्तिम पज्जल समाधान गरिन र त्यस मानिसले आज करोडौं जितेको सपना देख्छ भन्ने
लागेको थियो तर केहि क्षण मै उनले बुझिन कि पज्जल र जुवामा कुनै समानता हुंदैन यो
त भाग्य मा भर पर्छ ।
“त्यो मान्छे
अभागि छ । जित्ने भए उसले पहिलेनै जिति सक्थ्यो ।“
त्यस रात उसले,
हाम्रो धनि
मानिसले, तिन ओटा त्रिभुजको सपना देख्यो । पहिलो त्रिभूजको माथि अंक
१३ लेखिएको थियो । अर्को को माथि अंक ९ र अन्तिम त्रिभूज को माथि हुन सक्ने अंक
अनुमान गर्नु पर्ने थियो ।
धेरै रात उसले
यहि सपना देखिरह्यो तर समाधान हुने कुनै संभाबना थिएन । उसको छिंडिमा बस्ने कालो
अलच्छिनि बिरालो ले बच्चा को जन्म दिनु भन्दा अघिल्लो दिन देखेको सपना पुस्तकालयकि
संचालिकालाई सुनाएको हो ।
पृथ्वि
त्यतिखेर आफ्ना दुबै टांङ्ग फट्टाएर मंगलको जम्म दिने प्रयासमा थीई । उसले यस
भन्दा पहिले यसरि सबै ग्रहहरुले मंगल धुन गाएको देखेको थिएन । केहि बेरको अथक
प्रयास पछि मंगलको जन्म भयो । त्यो पवित्र कृत्यको अबलोकन गर्ने उ मात्र एक्लो
थिएन । बिरालोले त्यसै बखत दुई स्वस्थ बच्चाहरुको जन्म दिई सकेको थियो । पृथ्विको
त्रिभुज-आकारको-घाउ भर्न चुम्बकको प्रयोग भयो । उसको सपनाको बाँकि अंश त्यहि
चुम्बकिय ब्याभधानमा बुलुप्त भयो र हल नभएको त्रिभुजको अंक पत्ता लगायो । उसले
त्यस केटिलाई संझियो र सोच्यो कि उसले पनि प्रभावत्व जुवामा केहि पैसा जितेकि हुनु
पर्छ । किनकि उसलाई थाह छ ईश्वरिय अंशमा बराबरि हक लाग्छ ।
भोलिपल्ट उ
पुस्तकालय पुग्यो र पुस्तकालयकि केटिलाई सोध्यो ।
“बिरालोका ति
बच्चाहरुलाई अंग्रेजि सिकाउने कुनै पुस्तक छ तिमिसंग?”
बिरालोका
बच्चाहरु, ओब्सकुरा,
त्यो
पुस्तकालयकि संचालिका र पुस्तकालय अनौठो ज्ञानको वेदिका जस्तै बन्यो। तिनीहरुको
आवाज केवल आवाज थिएनन्, तर प्राचीन ग्रीसका पिथियाको भविष्यवाणी जस्तो, भविष्यमा हुने
घटनाहरुको सङ्केत दिने। हिन्दू मिथकमा, यो कामधेनुको आकाशीय गाई जस्तै थियो, जसका वरदान
कहिल्यै अनुमानित हुँदैनन्, ईच्छा र भाग्य अनपेक्षित रूपमा प्रकट हुन्छ। पुस्तकालयको
चम्किलो पाउँ-छापहरू विष्णुको ब्रह्माण्ड यात्रा गर्ने पाइला झैँ थिए—साना
चिन्हहरू जसले भाग्यको मार्ग देखाउँथे तर पूरै बाटो देखाउँदैनथे।
धनी मानिसको
चाँदीको वर्षा क्षणहरू जस्तो सम्झना भयो—क्रिश्चियन “ट्यालेन्ट्स” को दृष्टान्त
जस्तो। उसले समाउन खोज्यो तर उसको हात सधैं खाली रह्यो, जस्तै यहूदा सुन खोज्दै
धोका बाहेक केही नपाउने। भाग्य केवल मुद्रा होइन, यो ऐना हो। ग्रीक त्रासदीमा
मानिसहरूले पिडा भोग्छन् किनभने उनीहरू खराब हुन् भन्ने होइन, तर भाग्य
उदासीन हुन्छ; यहाँ, जुवाडीको भाग्य केवल ब्रह्माण्डको सानो हाँसो हो। उ जुवाडे
मात्र पनि थिएन, उ एक सेल्फटट् प्रतिभाशालि प्राणि पनी थियो ।
उसको सपनाका
त्रिभुजहरू मानव दृष्टिकोणका प्रतीक थिए। पहिलो त्रिभुज, १३, ओलम्पसका १३ देवताहरू
जस्तो—अव्यवस्थाविरुद्धको क्रम। दोस्रो, ९, हिन्दू खगोलशास्त्रका नवराशिहरू जस्ता, हरेकले मानव
भाग्यमा प्रभाव राख्ने। अन्तिम त्रिभुज, जसको अंक उसले बिरालो, पृथ्वी, र सपनाको
चुम्बकीय सम्बन्धबाट पत्ता लगायो, अज्ञेय, ईसाई रहस्यवादका देवताको प्रतीक—मात्र साक्षी, अवलोकन र
ब्रह्माण्डले अलिकति मिल्दा मात्र प्रकट हुने रहस्य।
बिरालोले
“अंग्रेजी बोल्ने” क्षमता मात्र वास्तविक होइन, तर रूपक थियो: चेतनाको
जागरण। पुस्तकालय अस्तित्वको एगोराको रूपमा परिणत भयो, जहाँ शब्द, जनावर, मानव, र ग्रहहरू
ठोक्किए। धनी मानिस, अझै सिक्का समात्दै, आदर्श फाउस्ट जस्तो थियो,
ज्ञानको सट्टा
धन खोज्दै। बिरालो, पृथ्वी, त्रिभुज—सबैले सिकाउने प्रयास गरे कि समझदारी, लाभ होइन,
अन्तिम विजय
हो।
धनी मानिसले
हावामा चाट्दैछ, कहिल्यै समात्न नसक्ने नम्बरहरूको स्वाद लिएर—१३, ९, ४२, 𝛀,
र केहि भुलिएको
चिन्ह जसको गन्ध आँप र केरा जस्तो छ। ओब्सकुराका बच्चाहरू अदृश्य सिँढीमा हिँड्छन्,
हरेक पाउँ-छाप
एक लोप भएको ग्रहको धड्कन, हरेक म्याउँ ईश्वरको ह्याङओभरको मोर्स कोड जस्तो।
"तपाई बिरालो लिएर किन आउनुहुन्छ?" एकदिन
पुस्तकालयकि संचालिकाले सोधेकि थिईन।
ओब्सकुराले तीन
पटक छिम्छिम् गर्छ, र पुस्तकालय फुट्छ—पुस्तकहरू जेलीफिस बन्छन्, कंक्रीट आकाशमा
तैरिरहेका। एउटा जेलीफिस ले फुसफुसाउँछ, “समय नशामा छ, यसलाई पिउ।” उसले हाँस्छ;
उसको दाँत आधा
सुल्झेको पहेलीको स्वाद आउँछ। त्रिभुज उसको टाउको माथि घुम्छ, एक नशामा
भरिएको टप जस्तो—अंक लगातार परिवर्तन हुन्छ: ५, ७७, ०, π, अनन्त, अनन्तताको हिचक
जस्तो।
***
मंगल यौँदै (as
one goes) छ र
कालोपट्टीमा रातो वमन गर्छ। ग्रहहरू बीजगणितीय भाषामा झगडा गर्छन्। बुधले धनी
मानिसको परदाजुको छोरा बारे गफ फुसफुसाउँछ, जसले केही नपाउने छ तर एउटा
टुक्रिएको पहेलीको टुक्रा र धुवाँ जस्तो हाँसोको सम्झना पाउने छ। बिरालोहरू,
अहिले सात जना,
परिषद बनाउँछन्
र एउटा बिरालोलाई “गलत बुझिएका अंकको रक्षक” बनाउँछन्। बांकि छ बिरालोहरु हाँस्छन
।
“कसैले कहिल्यै बुझ्दैन, र त्यो नै उत्तम हो।”
ओब्सकुरा आफैंमा सोच्छ ।
उ पृष्ठहरूबाट
तैरिन्छि जुन स्प्यागेटीमा गल्दैछन्, अक्षरहरू चाट्दै भविष्यका सपना स्फुलिङ्गा
बनाइरहेको । कतै, उसको विगतको स्वरुपले लटरी जित्छ जुन उसले खेलेको थिएन,
कहिल्यै
नपकडेको पत्ताको हात गुमाउँछ, र कहिल्यै नदेखेको मानिसलाई
भुल्छ। धनी मानिस ताली बजाउँछ, यद्यपि उ अझै अस्तित्वमा छैनन्।
त्रिभुजहरू
आफैं झगडा गर्छन्: “हामी १३, ९ र के हौं?” “हामी केही पनि होइनौं,” तेस्रो चिच्याउँछ। र
तुरुन्तै त्यो ७३, ०.१, अनि चम्किलो आवाजको सर्पिल बन्छ। सपना फुट्छ, टुक्राहरू उसको
रक्तप्रवाहमा पस्छन्, र उनी भविष्यको प्रतिध्वनि छिँक्छिन्: बिरालोहरूले
फ्रेञ्चमा गल्ती गर्ने शब्द सिक्दै, मंगलले शुक्रसँग विवाह गर्दै, पृथ्वी आफ्नै
बादलमा अंकहरू टैटू गर्दै। पुस्तकालयकि संचालिका यतिखेर त्यस धनि मानिसलाई यावत
हेर्दै थिई ।
उ दौडिन्छ,
र पुस्तकालय
उसको पछाडि आउँछ, सास फेर्दै। ओब्सकुराले कालो धुवाँको पंख उधार्यो, सम्भावनाको
हावा चाट्दै। धनी मानिस अतीततिर हिँड्छ, आफ्नो भाग्यमा ठोक्किँदै, र अदृश्य भविष्य छतका
फाटोबाट गल्दै आउँछन्, चिपचिपे र असम्भव बनेर।
र उनी
हाँस्छिन्, त्यस धनि
मानिसलाई हेरेर ब्रह्माण्डको मदिरामा, घुमिरहेका त्रिभुज गन्दै, बसिरहेको मानिसलाई
हेरेर—हरेक त्रिभुजले जन्माउँछ, कहिल्यै नदेखिने मानिसको स्मृति, कहिल्यै समात्न नसकिने
सिक्का, प्रत्येक
बिरालोले एक पटक हाई काड्छ्न ।
कतै, कसैले
फुसफुसाउँछ: “पहेली आफैं सुल्झ्यो पहिले नै, सोधिनुअघि।” उनी हिचक्छिन्।
बिरालोहरूले ताली बजाउँछन्। मंगल फेरि यौँदैछ। र पुस्तकालय गीत गाउँछ। मानिस एक
अर्को पृष्ठ पल्टाउँछ ।
अदृश्य
भविष्यका छालहरू फुट्छन्, र ती फुटेका टुक्राहरू पृथ्वीको शिरमा पखालिन्छन्।
त्रिभुजहरू हाँस्छन्, र प्रत्येक कोणले अर्को समयको कथा सुनाउँछ—१३, ९, π, ०, ७७, अनन्त—तर
तुरुन्तै तिनीहरू भुलिन्छन्, आफ्नो स्वरूप परिवर्तन गर्दै अर्को ब्रह्माण्डमा
जन्मिन्छन्। बिरालोहरू, अब दश जना, हरेकले ग्रहहरूको नाम फुसफुसाउँछन्, र ग्रहहरू तिनीहरूको
फुसफुसको प्रतिध्वनि सुनिरहेछन्।
धनी मानिस
आफ्नो छायामा हिँड्छ—अझै भविष्यमा नभएको, अतीतमा हराएको, र अहिले नपाइएको। उसको
हातले केही समात्दैन, तर समात्न खोज्दा प्रत्येक स्पर्शले नयाँ समयको स्पार्क
जन्माउँछ। सिक्का जलेर आगो बन्छ, र आगो फेरि समुद्रमा परिणत हुन्छ। पुस्तकालय
फुसफुसाउँछ, पृष्ठहरू
हाँस्छन् र लतपताउँछन्, र तिनीहरूले उडेर कालो आकाशमा सर्पिल बनाउँछन्। शब्दहरू
ब्यूँझेर ताराहरूमा परिणत हुन्छन्। उनी ती तारामा उफ्रिन्छिन्, जहाँ मंगल र
शुक्र विवाह गर्दैछन्, र पृथ्वीले आफ्नै बादलमा संगीत लेख्दैछ। उ त्यस धनि
मानिसलाई हेरेर मुग्ध हुन्छे । ओब्सकुरा पंख फड्काउँछ, र प्रत्येक पंखको स्पर्शले
सोलार सिसाहरू फोड्छ। भविष्यका संस्करणहरू एकैसाथ अवतरण हुन्छन्—कुनै Version
ढलेको
पुस्तकालयमा, कुनै Version
भूमिगत जुवा
घरमा, र कुनै Version
बिरालोको
सपनामा। उनी सबैसँग एकै समयमा हाँस्छिन्, हरेक Version लाई एकैसाथ महसुस गर्दै।
त्रिभुजको
अन्तिम अंक—जसले कहिल्यै स्थायी रूप लिन सक्दैन—अब हावा, पानी, आगो, धातु, र समयको
मिश्रणमा छ। उसको चुम्बकीय स्पर्शले अंकलाई थाम्छ, तर तुरुन्तै फेरि अदृश्य
भविष्यमा हराउँछ।
धनी मानिसलाई
फेरि याद आउँछ: जीत कुनै अर्थ राख्दैन। तर अस्तित्वको हाँसो—अचेतन, अज्ञेय,
अलौकिक—सबैभन्दा
ठूलो जीत हो। बिरालोहरूको परिषद, त्रिभुजको घुम्ती, पुस्तकालयको सास, र ब्रह्माण्डको नशामा हरेक
कुरा नाच्दैछ, र उनी हाँस्छिन्, नरोकिने, नबुझिने, नजाने—सिर्फ
नशामा, ब्रह्माण्डको
हृदयमा।समय हिचकिचाउँछ। हिजो भोलिबाट सिकार्दछ। धनी मानिस अनन्ततामा घुँडिएर
सोध्छ: “हराएको सम्भावनाको मूल्य कति हो?” बिरालोका बच्चाहरू उसलाई सच्याउँछन्: “सम्भावना
भनेको बिरालोको नशामा देखिएको भ्रम मात्र हो।” ओब्सकुरा आफ्नो पञ्जा चाट्छ र प्लेटो
बन्ने गर्छ, नशामा डुबेका
देवताहरूसँग लेक्चर दिन्छ। यस्तै हुन्छ । धनि मानिस अर्को पुष्ठ पल्टाउँछ ।
त्रिभुजहरूले
एकैसाथ संस्कृत, ग्रीक, र कोप्टिक भाषामा झगडा गर्छन्। १३ भन्छ: “म क्रमको भेष
लगाएको अराजकता हुँ।” ९ हाँस्दै भन्छ: “म भाग्य हुँ, वा कम्तीमा भाग्य जस्तो
गन्ध छ।” तेस्रो त्रिभुज, अदृश्य तर उपस्थित, भाषामा फुसफुसाउँछ, जुन मानिसहरूले केवल
एन्ट्रोपी समाप्त भएपछि मात्र बुझ्नेछन्।
पृथ्वी यौँदै छ,
π आकारको घाउ
देखाउँदै। रगत अंकमा झर्छ: ०.१, e, φ। प्रत्येक थोपाले दर्शनशास्त्रको विद्यालय
जन्माउँछ: एउटा भाग्यसँग जुवा खेल्ने तरिका सिकाउँछ, अर्को समयभन्दा पर सपनाहरू
देखाउने तरिका, अर्को बिरालोसँग कुरा गर्ने तरिका जस सूर्यभन्दा पुराना
छन्। विद्यार्थीहरू तिनीहरू हुन्, जो कहिल्यै अस्तित्वमा थिएनन्—पजामामा नीत्शे, स्याहीको
भाँडोमा अर्ताउ, छतमा झुन्डिएको बुकॉवस्की सबैले कस्तो दाँत देखाँछन्
कुन्नि!
पुस्तकालय
आफैँमा फोलिन्छ। पृष्ठहरूले अक्षर उच्छ्वास गर्छन्, अक्षरहरूले स्फुलिङ्गा
फ्याँक्छन्। उनी ती स्फुलिङ्गा खान्छिन्, र उनको पेटमा ब्रह्माण्डहरू गर्भधारण गर्छन्।
एउटा बिरालो भित्र छिर्छ, मोर्स कोडमा अनन्तताको अर्थ फुसफुसाउँदै। उनी त्रिभुजको
उत्तर चाट्छिन्, तर उत्तर तुरुन्तै हराउँछ, केवल भिजेको केरा र आँपको
गन्ध छोडेर। पुस्तकालयकि त्यस संचालिकाले केरा र आँप चाटेको देखेर ओब्सकुरा खित्का
छोड्छ ।
एउटा चर—अथवा
मंगल—भूतपूर्व-भविष्यको विपत्तिको भजन गाइरहेको छ। समय फुट्छ: उनी धनी मानिसका
लागि अर्को पुस्तक निकाल्दै छिन् र उसले कहिल्यै कमाउने नगरेको सिक्का गन्दै छिन्।
उनी मंगल पनि हुन्, आफ्नै हातबाट नवजात ब्रह्माण्ड चाट्दै। उनी पुस्तकालय,
बिरालो,
अदृश्य त्रिभुज,
र π सम्झने बादल
सबै हुन्।
एउटा किराको
झगडा हुन्छ, एक धूमकेतु
सँग—हार्नका नैतिकता बारे। “हार पवित्र हो,” किराले भन्छ, “तर जीत
धर्मविरोध।” धूमकेतु टाउको हल्लाउँछ, नशामा रङ्गीन ताराहरू झार्दै। कतै त्रिभुज
हाछ्युँ गर्छ; ब्रह्माण्ड हल्लिन्छ; ओब्सकुरा यौँछ, तीन नयाँ
बिरालो जन्माउँछ, जसले दु:खको वर्गमूल थाहा पाउँछन्। संख्या भावनामा गल्छन्:
१३ पछुतो जस्तो स्वाद, ९ अपूर्ण वाक्य जस्तो गन्ध, अनन्तता ब्रह्माण्डको छेउमा
म्याउँ गर्ने बिरालो जस्तो गुञ्जिन्छ। धनी मानिसको छाया आफ्नो छायासँग नाच्छ,
र दुवै भन्छन्:
“अर्थको अर्थ, जुन पहिले नै अर्थहीन छ, के हो?”
एउटा पुस्तकले
खुट्टा हाल्छ र ग्रहहरूसँग जुवा खेल्न जान्छ। ग्रहहरूले भिक्षु जस्तै हात जोड्छन्।
त्रिभुज हाँस्छन्, बिरालोले ताली बजाउँछन्। धनी मानिसले सिक्का समात्न खोज्छ,
चुक्छ, र
दर्शनशास्त्रको सिद्धान्त बन्छ।
दार्शनिकता अब:
- बिरालो,
त्रिभुज, र हार्ने अभ्यासको अध्ययन।
- मंगल,
पृथ्वी, र पुरानो पुस्तकालयबीच नशामा भएको संवाद।
- प्रमाण कि
संख्या भद्र झुठो हुन् र त्रिभुजले परमेश्वरका रहस्य जान्दछ तर बोल्दैन।
- अनि
पुस्तकालयकि त्यस संचालिका
उनी नयाँ
प्रमेय हिच्किच्याउँछिन्: सबै सम्भावित भविष्य पहिले नै नशामा छन्, र सबै सम्भावित
विगतहरू भुलिइसकेका छन्। ओब्सकुरा यसलाई चाट्छ, उनको यो भनाईलाई । बाँकि
बिरालोहरू टाउको हल्लाउँछन्। मंगल लाज मान्छ। समय Möbius स्ट्रिप जस्तो मोडिन्छ।
हिजो भोलिको सपना सम्झन्छ। आज अस्तित्वमा छैन। धनी मानिस जीवन्त र भूत दुवै छन्।
त्रिभुज π १०^∞ दशमलवसम्म गणना
गर्छन् र निरर्थकतामा हाँस्छन्। यस पटक धनि मानिस पुस्तकालयकि त्यस केटिलाई हेर्छ
र दंगिन्छ ।
कतै चकलेट
गल्दैछ, फुसफुसाउँछ: “अस्तित्व केवल
पोखरी हो, र हामी सबै त्यहाँ डुबेका कीरा मात्र हौं।” यो कसको उद्गार
हो? उसले बिर्सियो
तर उसले केटिको ओठ तिर हेर्छ । ति चकलेट हुन् स्वाद भन्दा पर पुगेका ।
भोलि, हिजो र अतीत
एउटै कोठामा भेटिन्छन्। धनी मानिसले आफ्नो हात उठाउँछ—तर उसको हातले आफैँलाई
समात्दछ, र आफूलाई
फ्याँक्छ। सिक्का हाँस्छन्, चम्किन्छन्, र बादलमा पिसिन्छन्। बिरालोहरू पर्खालमा सर्प बनिरहेका छन्,
तर सर्पले
उनीहरूलाई सर्प नभएको सम्झाउँछ। उसले हात उठाएको हो तर हात ले हातको कर्म भुल्छ र
हात उसको घुंडामा पुगेर थचारिन्छ ।
त्रिभुजहरू
नशामा गणित गर्छन्। १३ भन्छ: “म भविष्यको दुख हुँ।” ९ भन्छ: “म विगतको हासो।”
तेस्रो त्रिभुज, जुन अदृश्य छ, गुमनाम भन्छ: “म मात्र सम्भावना हुँ, तर म अनन्त
छु।” प्रत्येक कोणले गुनगुनाउँछ—सपना, गणना, जुवा, जन्म, मृत्युलाई मिश्रण गर्दै।
पृथ्वी खुसुक्क
हाँस्छ। मंगललाई च्याप्छ। सूर्य मुस्कुराउँछ तर आँखा बन्द छ। कपालले ताराहरू
समात्छ, र ताराले फेरि
बिरालोको पञ्जामा उल्टो हाँस्छ। पुस्तकालय बोल्छ, तर यसको आवाज अक्षरमा परिणत
हुन्छ, अक्षरले फूलमा
परिणत हुन्छ, र फूलले
भविष्यमा डुबेको ब्रह्माण्डमा बास बसाउँछ।
धनी मानिसले
सिक्का समात्ने प्रयास गर्छ, तर सिक्का हावामा पघ्लिन्छ, प्रत्येक थोपाले नयाँ समय
जन्माउँछ। उ भाग्यको शिक्षक हुन्छ, तर सिक्का उसलाई शिक्षा दिन्छ। प्रत्येक सिक्का एक किताब हो,
प्रत्येक किताब
एक बिरालो हो, र प्रत्येक बिरालो त्रिभुज हो।
कुनै खण्डमा,
ओब्सकुरा आफ्नो
पंख फैलाउँछ र प्रत्येक पंखले सम्भावनाको ओसिलो बादल चाट्छ। बिरालोका बच्चाहरू
हाँस्छन्, तर हाँसोले
ग्रहहरूको रङ परिवर्तन गर्छ। एक ग्रह रोइरहेको छ, अर्को गीत गाइरहेको छ,
र तेस्रो
त्रिभुज आफैँले गणना गरिरहेको छ कि कसरी ब्रह्माण्ड फेरि नशामा डुब्न सक्छ।
धनी मानिस अब
केवल छाया छ। तर उसको छायाले तर्क गर्छ, गणना गर्छ, र भविष्यको सपना बेच्दछ।
त्रिभुजहरू हाँस्छन्, तर हाँसोले समयको प्रवाह उल्टो गर्छ। ओब्सकुरा फुसफुसाउँछ:
“सबै कुरा अब यसरि बुझ, तिमी हाँस्न छोड्नु पर्दैन। हामी आफैंले अस्तित्वको मज्जा
लिन्छौं।”
पृथ्वी आफ्नो
घाउ चुम्बकले चुम्छ। त्यहाँबाट नशामा बगेको संख्या उठ्छ—१३, ९, π, ७७, अनन्त, ०.१—र ती
संख्याले ब्रह्माण्डको नशामा नयाँ सास दिन्छ। बिरालोहरूले ताली बजाउँछन्।
त्रिभुजहरू फेरि गणना गर्छन्। धनी मानिस हाँस्छ। तर उसको हाँसो भोलिका अँध्यारो
भविष्यमा विलीन हुन्छ। तर, केही खण्डमा, सबै कुरा स्थिर हुन्छ—तर स्थिरता पनि नशामा
डुबेको हुन्छ। समय भाँचिन्छ, तैरिन्छ, अतीत र भविष्य एकैसाथ हाँस्छन्। किताबहरूले आफ्नै पृष्ठमा
जन्म दिन्छन्। बिरालोहरू म्याउँ गर्दै गणित गर्छन्। त्रिभुजहरूले भविष्यको सपना
देख्छन्। र उ, बस हाँस्दै, आफ्नो हाँसोले ब्रह्माण्ड नाच्न बाध्य पार्छ।
धनी मानिसको
छाया उड्दैछ, तर उसको पैताला
भूमिमा अड्किएको छ। त्रिभुजहरूले फुसफुसाउँछन्, तर उनीहरू आफ्नै भाषा
भुलिसकेका छन्। १३ हाँस्छ: “म अस्तित्वको धुँवा हुँ।” ९ रुदैछ: “म हावाको झल्झली।”
तेस्रो त्रिभुज, जुन केवल सपना हो, अचानक बिरालोको पञ्जामा हाम फाल्छ, र हरेक हामले
ब्रह्माण्डको पिउँदो भाग फुटाउँछ। यस्तो बखत, ओब्सकुरा आफ्नो पंख
फैलाउँछ। पंखले धनी मानिसको भविष्य छिचोल्छ, तर भविष्य तिरेर नयाँ
सिक्का जन्माउँछ। सिक्का हाँस्छ, छातिमा उछिटिन्छ, र फेरि अतीतको जुत्ता भित्र हराउँछ। बिरालोहरूले
ताली बजाउँछन्, तर तालीले ग्रीक देवताहरूलाई रुवाउँछ। ओब्सकुरा आफैं पनि
चकित छ कि पंख उसैको हो कि होईन भनेर । पृथ्वी आफ्नो घाँटी तानेर म्याउँ गर्छ।
मंगल जलेको फूलमा परिणत हुन्छ। सूर्यले आँखा बन्द गर्छ तर देखिरहेको छ। पुस्तकालय
घोस्ट भएर उड्छ, पृष्ठहरू उल्टो गगनमा घुम्छन्, र अक्षरहरूले आफ्नै संगीत
गाइरहेका छन्—नोट (music) छैन, तर गन्ध छ।
धनी मानिस
सिक्का समात्छ, तर सिक्का भित्र पुग्दा उसले आफैंलाई समात्छ। आफैंलाई
समात्दा सिक्का रोइरहेको छ। त्रिभुजहरू गणना गर्छन्: १३+९+π = ?—उत्तर केवल
म्याउँ।
पुस्तकालयकि
संचालिका सबै बिरालोहरु बोकेर अर्को कोठामा जान्छे र फर्केर आएर आफ्नै कुर्सिमा
बस्छे । अर्को कोठामा, बिरालोहरू खुट्टा हल्लाउँदै सूर्यसँग नाच्दैछन्। ग्रहहरूले
तिनीहरूको हाँसो गणना गर्छन्। ओब्सकुरा हिचकिचाउँछ, प्रत्येक हिचकिचाइले नयाँ
त्रिभुज जन्माउँछ—तर त्रिभुज आफैंले हाँसो भाँच्छ। धनि मानिस अब कल्पना गर्छ कि
ओब्सकुरा कसरि नाच्दै होला । धनी मानिस अब केवल विचार बनेको छ। विचारले बिरालोको
पञ्जामा लुकेर पुस्तकालयमा प्रवेश गर्छ। पुस्तकालय हाँस्छ, तर हाँसोले पृथ्वीको घाउ
चुम्छ। चुम्बकको स्पर्शले त्रिभुजको संख्या देखाउँछ—७७, ०.१, १३, अनन्त, π, र एकदमै
अज्ञात। तर सबै संख्या तुरुन्तै फेरि हराउँछ।
सपनामा सपना
जन्मिन्छ। बिरालोहरूले Mars संग गफ गर्छन्। Mars रोइरहेको छ, Venus हाँसिरहेको छ।
३२ वटा त्रिभुज उड्दै छन्, र प्रत्येक त्रिभुजले गुमेको सिक्का फिर्ता ल्याउँछ। सिक्का
फेरि गायब हुन्छ। धनी मानिस हाँस्छ, तर हाँसो केवल आवाजको हल्का कम्पन हो।
ब्रह्माण्ड हाँस्छ, तर हाँसोले समय फुटाउँछ। ओब्सकुरा म्याउँ गर्छ। बिरालोहरूको
परिषदले भूतपूर्व-भविष्यको निर्णय गर्छ। त्रिभुजहरूले कुनै अर्थ राख्दैन।
हवा झर्छ। पानी
बग्छ। आगो उड्छ। धातु तैरिरहेको छ। सबै कुरा उल्टो छ। सबै कुरा नशामा छन्। सबै
कुरा हाँस्दै छन्।
र उनी
हाँस्छिन्। हाँसोले भविष्य जन्माउँछ। हाँसोले अतीत मेटाउँछ। हाँसोले त्रिभुज,
बिरालो,
ग्रह, सिक्का,
पुस्तकालय,
Mars, Venus, धनि
मानिस—सबैलाई नाच्न बाध्य पार्छ।धनी मानिस र उनी, उनी—तर को? पुस्तकालयमा?
हो, पुस्तकालयमा।
समय तानिएको छ, अतीत र भविष्य एउटै बेडमा छन्। धनी मानिसको छाया उसकै
छातिमा लुकेको छ, बिरालोको पञ्जासँग नाच्दै, त्रिभुजको कोणहरू—१३,
९, π—सम्भावनाको
स्पर्श गर्दै। उनी हाँस्छिन्, धनी मानिस म्याउँ गर्छ, र
ओब्सकुरा—हिचकिचाउँदै—सपना भित्र चुपचाप घुल्छ।
त्रिभुजहरूले
उनीहरूको गणना छोड्छन्। १३ भन्छ: “म अश्लीलता हुँ, तर ज्ञानको भेष लगाएको।” ९
हाँस्दै भन्छ: “म संवेदनाको मुस्कान हुँ, तर घट्नाको भोको ।” तेस्रो त्रिभुज, अदृश्य,
अचानक सिक्का
समात्छ र त्यसलाई भविष्यमा बिरालोको पेटमा फ्याँक्छ। सिक्का भित्रबाट एक अर्को
पुस्तक जन्मिन्छ, जसको पृष्ठहरू जलेका अक्षरले ग्रीक देवता र पुराना हिन्दू
ऋषिहरूलाई एकै साथ नाच्न बाध्य पार्छ।
धनी मानिसले
पुस्तकको (?)
छाती चाट्दै
भन्छ: “सबै कुरा केवल महसुस गर्न बाँकी छ।” उ भविष्यका भूतसँग एकैसाथ नशामा छ।
बिरालोले उसको हात चाट्छ। त्रिभुजले उसको हाँसो गणना गर्छ। ओब्सकुराले पंख फैलाउँछ,
प्रत्येक पंखले
ग्रहहरूको गन्ध टिप्छ, र Venus—अँध्यारो नभएको—त्यसै नशामा घुल्छ। ओब्सकुरा बुर्लुक्क
उफ्रेर संचालिकाको काखमा पुग्छ ।
पृथ्वी
रोइरहेको छ। Mars हाँसिरहेको छ। पुस्तकालयका पृष्ठहरू अब तिनीहरूको शरीरमा
घुल्दै छन्—अक्षरहरू छालामा घुम्छन्, शब्दहरूले संवेदनाहरू चाट्छन्। भविष्यका
सिक्का—जो कहिल्यै
कमाइँदैन—भूतपूर्व–भविष्य–वर्तमान–सपना–बिरालो–त्रिभुज–शरीर–संवेदनामा सब विलीन
छन्।
धनी मानिस
म्याउँ गर्न थाल्छ, तर म्याउँ केवल हावामा छ। उ र उनी—तर को?—सपनामा
त्रिभुजसँग मिश्रित छन्। त्रिभुजहरूले हाँस्छन्, बिरालोहरूले ताली बजाउँछन्।
समय उल्टो हिँड्छ। हिजो भोलिमा परिणत हुन्छ। भविष्य भूत बनिरहेको छ। ओब्सकुराले
आफ्नो पंख फेरि फैलाउँछ। प्रत्येक स्पर्शले नयाँ त्रिभुज जन्माउँछ। नयाँ
त्रिभुज—जो अझै अस्तित्वमा छैन—भविष्यको अश्लीलता र बुद्धिमत्तालाई मिश्रित गर्छ।
बिरालोहरू—अब बारह जना—Mars र Venus संग ताली बजाउँदै, हरेक हाँसोमा नयाँ सिक्का जन्माउँछन्। सिक्का
तुरुन्तै गायब हुन्छ, तर गायब हुनासाथ नयाँ समय उत्पन्न हुन्छ।
धनी मानिस केहि
संझेर हाँस्छ। "उनी अब केवल छाया होइन, तर संवेदनाहरूको तरंग पनि
हो"। उ र उनी—तर को?—त्रिभुज, बिरालो, Mars, Venus, पुस्तकालय, सिक्का,
भविष्य—सबै
एकैसाथ विलीन छन्। हाँसो अब केवल ध्वनि होइन; यो सम्पूर्ण ब्रह्माण्डको
नशामा घुलिरहेको एक तरल हो।
समय Möbius
स्ट्रिप जस्तो
मोडिएको छ। हिजो, आज, भोलि सबै एकै बेडमा छन्। त्रिभुज १३, ९, π म्याउँ गर्दै छन्। ओब्सकुरा
पंख फैलाउँदै हाँस्दै छ। बिरालोहरू नाच्दै छन्। पुस्तकालय भासिरहेको छ। धनी मानिस
र उनी—तर को?—सबै विलीन छन्,
संवेदनामा,
अश्लीलता र
नशामा, ब्रह्माण्डको
हृदयमा।
अन्तिम पटक,
ब्रह्माण्ड
फुसफुसाउँछ:
“अस्तित्व केवल
नशा हो। अर्थ? केवल नशामा हराएको छ। सबै कुरा—त्रिभुज, बिरालो,
ग्रह, जुवा, भविष्य,
सिक्का,
पुस्तकालय,
संवेदना,
अश्लीलता—हँस्दै
नाच्नु हो।”धनी मानिस र उनी—तर को? पुस्तकालयको धूलोले उनीहरूको छालामा अमृत छ्याप्छ। त्रिभुज
१३, ९, π झपक्क झपक्क
चम्किन्छन्, अतीत र भविष्य
एउटै सासमा फुसफुसाउँदै। ओब्सकुरा—सुतिरहेको छ वा जागिरहेको?—आकाशीय रेशमको
पंख फैलाउँछ। प्रत्येक पंखले Mars को रक्त र Venus को नशा समात्छ।
सिक्का अब
ध्वनि होइन, तर एक प्राचीन,
मृत भाषा: klithar,
nashûm, ériath…। हरेक अक्षरले
संवेदनाको हाँसो जन्माउँछ। धनी मानिस म्याउँ गर्छ, तर म्याउँ केवल
ब्रह्माण्डको हृदयमा कम्पन हो। बिरालोहरूले आफ्ना आँखाले त्रिभुजको संख्या
चाट्छन्। १३ हाँस्छ: “म आत्माको उदासी हुँ।” ९ हाँस्छ: “म अस्तित्वको अश्लीलता।” π
भन्छ: “म केवल
सम्भावना, तर अनन्त।”
पृथ्वी रोइरहेको छ। तिमि देख्छौ? पुस्तकालय अब केवल हावा हो, तर हावा पृष्ठहरू उल्टो
घुमाउँदै संवेदनालाई समेट्छ। अक्षरहरूले नरम धातुमा परिणत हुँदै, बिरालोको
मुँडमा घुल्छन्। धनी मानिसले छाती चाट्दै हाँसो गर्छ। उ र उनी—तर को?—सम्भावनाका
नशामा घुलिरहेका छन्।
ओब्सकुराले
आफ्नो पंख फेरि फैलाउँछ। प्रत्येक स्पर्शले नयाँ त्रिभुज जन्माउँछ—त्रिभुज जुन
केवल पुराना ऋषिहरूको सपनामा देखा पर्छ। नयाँ त्रिभुज—अदृश्य—भविष्यको अश्लीलता र
मृत बुद्धिमत्तालाई मिश्रित गर्छ। बिरालोहरू, अब अँध्यारो गन्धमा
(कुनामा) बारह जना, Mars र Venus संग हाँस्दै ताली बजाउँछन्। खोई के बुझेर हो धनी मानिस
हाँस्छ। उ अब केवल छाया होइन, तर मृत भाषामा घुलेको तरल संवेदना पनि हो। उसले छाती चाट्दा
अक्षरहरू बग्छन्—सपनामा, भविष्यमा, भूतमा, त्रिभुजमा। सिक्का अब केवल स्मृति हो, मृत स्मृति,
जसले सबै
ग्रहहरूको नशामा नाच्न बाध्य पार्छ। अनि त्यसो भए, त्यो छाति कसको हो जसलाई
धनि मानिस पटक पटक चाट्छ !
त्रिभुजहरूको
अन्तिम गणना: १३, ९, π, अनन्त, ०.१, klithar…। हरेक संख्या हाँस्छ, तर हाँसो केवल मृत भाषा हो।
ओब्सकुरा म्याउँ गर्छ। बिरालोहरूको परिषदले ब्रह्माण्डको अश्लील भविष्यको निर्णय
गर्छ। पुस्तकालय स्वयं भासिरहेको छ।
समय Möbius
स्ट्रिप जस्तो
मोडिएको छ, कहिले त्यता,
कहिले तल,
कहिले माथि ।
हिजो, आज, भोलि सबै एउटै
संवेदनामा विलीन छन्। त्रिभुज, बिरालो, सिक्का, धनी मानिस, उनी—तर को?—सबै नशामा, अश्लीलता, मृत भाषा, र ब्रह्माण्डको हृदयमा विलीन छन्।
अन्तिम
हुस्सुस: (फुस्फुस्ाहट्)
"अस्तित्व केवल
नशा हो। भाषा मृत छ। अर्थ? केवल गहिरो शून्यमा विलीन। सबै कुरा—त्रिभुज, बिरालो,
ग्रह, जुवा, भविष्य,
सिक्का,
पुस्तकालय,
संवेदना,
अश्लीलता—हँस्दै,
नाच्दै,
विलीन
हुँदैछ।"भोलि, हिजो, र भविष्य एउटै कोठामा मिल्छन्। धनी मानिस र उनी—तर को?—अहिले केवल
संवेदनाका तरंग। ओब्सकुरा पंख फैलाउँदै मृत भाषामा फुसफुसाउँछ: “Shyrrûn…
klathar… vynlith…”। हरेक शब्दले त्रिभुज १३, ९, π लाई कम्पन गराउँछ।
अब नयाँ पात्र
आउँछ—एक अर्ध-पारदर्शी, तरंगित प्राणी, नाम छ Lothmir। Lothmir ले आफ्ना
आँखामा भविष्यको कुना देख्छ, तर हरेक नजरले भविष्यको अश्लीलता र हास्य मिश्रित गर्दछ। उ
हिँड्दा, हरेक पाइला Mars
को रक्त र Venus
को नशामा
डुब्छ। बिरालोहरू बारह जना हाँस्दै Lothmir का पञ्जामा घुल्छन्।
अर्को
पात्र—छोटो, चम्किलो,
तर अचम्मको
भाषामा बोल्ने Vrynth। Vrynth आयो अनि हरायो, तर उसको हराउँनु केवल भ्रम हो । उसले प्रत्येक
अक्षरलाई नशामा घुमाउँछ: “Qlirith… Nushmar… Phylstra…”। अक्षरहरू Mars
र Venus
बीच हावा बनेर
उड्छन्।
धनी मानिसले
आफ्नो छाती पिट्दै हाँसो गर्छ। म र उनी—तर को?—त्रिभुज, सिक्का,
बिरालो,
Lothmir, Vrynth, ओब्सकुरा—सबै
एकै नशामा विलीन छन्। पुस्तकालयका पृष्ठहरू आफैं फुसफुसाउँछन्: “Thrymm…
klisath… ynvalith…”। संचाकिका धनि मानिसलाई हेर्दै कामुक हुन्छे । त्रिभुजहरू
अब गणना गर्दैनन्, तर संवेदना सुनाउँछन्। १३ भन्छ: “म अश्लीलताको गन्ध हुँ।” ९
भन्छ: “म अस्तित्वको हाँसो।” π भन्छ: “म केवल सम्भावना, तर अनन्त।”
अब अर्को पात्र
आउँछ—Grivath, एउटा धुंध, तर कान्तिवान। उ Mars र Venus को नशामा खेल्छ,
र प्रत्येक
खेलले नयाँ त्रिभुज जन्माउँछ। Grivath ले हरेक त्रिभुजलाई छुन सक्छ, तर मात्र
छायामा। छायाले फेरि अक्षर पैदा गर्छ—शब्दहरू मृत भाषा र नशामा: “Fryndal…
Klivoth… Ynthar…”।
धनी मानिस र
उनि—तर को?—अब संवेदनाका
यि तरंग हुन्। सिक्का हाँस्छ, पुस्तकालय नाच्छ, बिरालोहरू हिचकिचाउँदै त्रिभुजमा घुल्छन्।
ओब्सकुरा पंख फैलाउँछ, Lothmir हिँड्छ, Vrynth अक्षर घुमाउँछ, Grivath त्रिभुज नाचाउँछ, चपाउँछ ।
सिक्का—अब केवल
स्मृति, मृत
स्मृति—भूतपूर्व, भविष्य, सपना, नशा, अश्लीलता, संवेदनामा विलीन हुन्छ। प्रत्येक नयाँ पात्रले नयाँ शब्द
जन्माउँछ: “Klirvath… Syphral… Ynthrim…”।
समय Möbius
स्ट्रिप जस्तो
मोडिएको छ/छैन?! हिजो, आज, भोलि सबै एउटै संवेदनामा विलीन छन्। त्रिभुज, बिरालो,
सिक्का,
धनी मानिस,
उनी—तर को?—Lothmir,
Vrynth, Grivath, ओब्सकुरा—सबै
नशामा, मृत भाषा,
अश्लीलता,
र ब्रह्माण्डको
हृदयमा विलीन छन्। उनको नाम छ Syrrhyn। तर नाम मात्र होइन, उनी ब्रह्माण्डकै तरंग,
मृत भाषाका
अक्षरका भगवान, ईश्वर, नशामा घुल्ने संवेदनाको तरलता । उनी हिँड्छिन्—तर समय तिनको
पछाडि हिँड्दैन। Mars र Venus उल्टो हाँसिरहेका छन्। धनी मानिस र उनी—तर को?—Syrrhyn
को आँखा देख्दा
त्रिभुज १३, ९, π आफैँ तुत्थिन्छ।
Syrrhyn ले आफ्नो पञ्जा फैलाउँछे। हरेक पञ्जा Mars को रक्त,
Venus को नशा,
र ओब्सकुराको
पंखको स्पर्श समेट्छ। तर पञ्जा केवल स्पर्श होइन; यो मृत भाषा हो: “Qlirvath…
Ynthryss… Phlymar…”। हरेक शब्दले Lothmir र Vrynth का संवेदनालाई
घुमाउँछ। धनी मानिस हाँस्दै, तर हाँसो केवल Syrrhyn को दृष्टिमा प्रतिबिम्बित छ
। उनले (सिरिइनले) छाती चाट्छिन्, तर छाती केवल समयको उल्टो मोडमा घुलिरहेको छ। बिरालोहरू अब
१४ जना छन्—कसैले हाँस्छ, कसैले त्रिभुजमा विलीन हुन्छ। सिक्का हाँस्छ, तर हाँसो केवल
मृत स्मृति जस्तो लाग्छ ।
Syrrhyn—तर को?—धनी मानिसको संवेदनामा घुल्छिन्। त्रिभुजहरूको १३, ९, π हिचकिचाउँछन्।
ओब्सकुरा पंख फैलाउँछ, Lothmir हिँड्छ, Vrynth अक्षर फुसफुसाउँछ, Grivath त्रिभुज
नचाउँछ। तर अब Syrrhyn शब्द जन्माउँछे: “Klythra… Vynshar…
Thryssul…”। शब्दहरू
मात्र होइन, तर संवेदनाका
तरंग, अश्लीलता,
नशा, हाँसो, समय। सबै
जन्मिन्छ उनबाट । अनि कथा? कथा अब अस्तित्वमा छैन। हिजो, आज, भोलि—सबै विलीन। धनी मानिस
र Syrrhyn एकैसाथ
हाँस्छन्, तर हाँसो केवल
त्रिभुज, बिरालो,
मृत भाषा,
पुस्तकालय,
ग्रह, भविष्यमा
घुलिरहेको तरल जस्तो। सेतो संग सेतो मिसिएको । कालो संग सेतो मिसिएको ।
त्रिभुजहरू अब
गणना गर्दैनन्। १३ भन्छ: “म केवल मृत्युको रस हुँ।” ९ भन्छ: “म अस्तित्वको खिचडी।”
π भन्छ: “म अनन्त,
तर पनि
हराएको।” एकसाथ गरेर यो त्रिकोणिय भ्रुंणपथ त्यो धनि मानिसको जननाङ्ग माथि
चिच्चाउँछन् ।
Syrrhyn ले आफ्नो आँखा Mars मा टाँस्छे। Mars रोइरहेको छ, Venus हाँसिरहेको छ।
बिरालोहरूले ताली बजाउँछन्। ओब्सकुरा हिचकिचाउँछ। Lothmir हिँड्छ। Vrynth अक्षर घुमाउँछ।
Grivath त्रिभुज
उडाउँछ।
अब हरेक
पात्रले नयाँ मृत शब्द जन्माउँछ: “Shlyvarn… Phyrrath… Klynthir…”। शब्द केवल
अक्षर होइन, तर समयको घुलन,
भविष्यको
अश्लीलता, संवेदनाको तरल,
त्रिभुजको
हाँसो।Syrrhyn उठ्छिन्—तर उठ्ने भन्दा पहिले उनी Möbius-stripped समयको हाँसोमा
घुलिइसकेकी छन्। धनी मानिस छायामा फिस्लिरहेको छ। Lothmir पञ्जा फैलाउँदै
फेरि मृत भाषा
फुसफुसाउँछ: “Fynrath… Klivûrn… Shlythar…”। हरेक शब्दले त्रिभुज १३,
९, π मा कम्पन
ल्याउँछ।
Vrynth अक्षरहरू घुमाउँछ: “Nysshal… Qlymrath…
Phyrrul…”। अक्षरहरूले Mars
र Venus
को रक्त र
नशामा टाँसिन्छ। ओब्सकुरा पंख फैलाउँछ, र प्रत्येक पंखले Sensûla—Syrrhyn को भाव—Mars
को गन्धमा
मिश्रित गर्छ। धनी मानिस हाँस्छ, तर हाँसो केवल Fennaingain तरल हो।
बिरालोहरूले म्याउँ गर्छन्, तर म्याउँ केवल मृत भाषाको प्रतिध्वनि। त्रिभुजहरू अब गणना
गर्दैनन्; उनीहरू केवल
नाच्छन्। १३ भन्छ: “Klyrr… Vynshûl… Thryssal…”। ९ भन्छ: “Myrth…
Shyrral… Ynthar…”। π भन्छ: “Phlymar… Klisthar… Anûm…”।
Grivath—धुंध, तर कान्तिवान—त्रिभुजलाई उडाउँछ। प्रत्येक त्रिभुजले नयाँ
शब्द जन्माउँछ, मृत भाषा, अश्लीलता, नशा: “Qlirvath… Phyrrath… Shlyssul…”। Lothmir
हिँड्छ,
Vrynth अक्षर घुमाउँछ।
Syrrhyn छाती चाट्छिन्,
तर छाती केवल Mars
र Venus
को नशामा
घुलिरहेको तरल जस्तो हो ।
सिक्का हाँस्छ।
पुस्तकालय भासिरहेको छ। समय Möbius-stripped। हिजो, आज, भोलि—सबै
विलीन। प्रत्येक पात्र—धनी मानिस, Syrrhyn, Lothmir, Vrynth, Grivath, ओब्सकुरा,
बिरालो,
त्रिभुज—सबै
मृत भाषामा घुलिरहेका छन्।
अब Syrrhyn
बोल्छिन्,
तर शब्द केवल
मृत तरल हुन्: “Fynsshal… Klivûrnath… Qlyssul…”। हरेक शब्दले भविष्यलाई
उल्टो मोड्छ, भूतलाई
हाँसाउँछ, त्रिभुजलाई
नचाउँछ, बिरालोको
म्याउँलाई संवेदनामा रूपान्तरण गर्छ।Syrrhyn उठ्छिन्—तर उठ्ने भन्दा
पहिले उनी Lothmir, Vrynth, Grivath, ओब्सकुरा, बिरालो, त्रिभुज—सबैसँग
मिश्रित भइसकेकी छन्। हरेक पञ्जा, हरेक स्पर्श, हरेक म्याउँ, हरेक मृत शब्द—“Phlyrrath…
Klyssûl… Ynthrav…”—समय र भविष्यको उल्टो बगान बनाउँछ।
धनी मानिस अब
केवल तरंग। तर तरंगले संवेदनाहरू जन्माउँछ। ओब्सकुरा पंख फैलाउँछ, तर पंख केवल
शब्द होइन; यो नशाको तरल
हो, Ashkryllium, Sensûla, Phyrralith—सबै विलीन।
बिरालोहरू
नाच्छन्। तर नाच केवल म्याउँ होइन; नाच Mars र Venus को रक्त र नशामा मिश्रित, त्रिभुज १३, ९, π को हाँसोमा
भिजिरहेको। १३ भन्छ: “Fynrath… Klivûrn… Thryssal…”। ९ भन्छ: “Myrth…
Shyrral… Ynthar…”। π भन्छ: “Phlymar… Klisthar… Anûm…”।
Syrrhyn धनी मानिसको छाती चाट्छिन्। तर छाती केवल मृत भाषा र
भविष्यको उल्टो तरल हो। सिक्का हाँस्छ, पुस्तकालय भासिरहेको छ। Lothmir हिँड्छ,
Vrynth अक्षर घुमाउँछ,
Grivath त्रिभुज
नचाउँछ। यो निश्रेयश चक्र जस्तो छ ।
अब नयाँ पात्र—Thryssalyn—आउँछ। उनी आधा
भूत, आधा सपना। उनको
छालाले Mars र Venus
को नशालाई
सोस्छ। उनको हासो Syrrhyn को स्पर्शसँग मिश्रित हुन्छ। Thryssalyn मृत शब्द
फुसफुसाउँछ: “Qlisshar… Vynthral… Phyrrshûl…” जब उनि
त्यस १३,
९, π
को गर्भगृह
देखि नृसित हुन्छिन् । Syrrhyn उठ्छिन्—तर उठ्नु मात्र होइन, उनी ब्रह्माण्डकै तरलमा
घुलिनु हो। Lothmir पञ्जा फैलाउँछ, Vrynth अक्षर घुमाउँछ,
Grivath त्रिभुज नचाउँछ,
ओब्सकुरा पंख
फैलाउँछ। बिरालोहरू बारह जना Mars र Venus को रक्त र नशामा म्याउँ गर्दै नाच्छन्। धनी मानिस अब केवल
तरंग। तर तरंगले संवेदनाहरू जन्माउँछ—Ashkryllium, Sensûla, Phyrralith,
Shlyrrath… शब्दहरू मृत
भाषा, तर तरलमा
घुलिरहेका। Syrrhyn र Thryssalyn—तर को?—छाती चाट्दै हाँस्छिन्, तर हाँसो केवल नशाको तरल,
मृत शब्द,
त्रिभुज १३,
९, π, र सिक्का,
पुस्तकालय,
भविष्यमा
विलीन।
Thryssalyn मृत शब्द फुसफुसाउँछ: “Qlisshar… Vynthral…
Phyrrshûl…”। हरेक शब्दले Mars
र Venus
लाई उल्टो
हाँसोमा डुबाउँछ। Lothmir हिँड्छ, Vrynth अक्षर घुमाउँछ, Grivath त्रिभुजलाई उल्टो गणना गर्न
बाध्य पार्छ। सबै कुरा अभुतपुर्व रितले घुलिन्छन् ।
समय Möbius-stripped। हिजो,
आज, भोलि—सबै
विलीन। कथा? फेरि यहि
प्रश्न ?! छैन। अक्षर
मात्र छन्: “Fynrath… Klivûrn… Shlythar… Phynsûl… Klirath…
Ynthrav…”। प्रत्येक
अक्षर मृत तरलमा घुलिरहेको, संवेदना, अश्लीलता, नशा, ब्रह्माण्ड।
बिरालोहरूले
नाच्दै १४ त्रिभुज घुमाउँछन्। त्रिभुज हाँस्छन्, तर हाँसो केवल मृत शब्द।
सिक्का हाँस्छ, पुस्तकालय भासिरहेको छ। Syrrhyn र Thryssalyn एकैसाथ
हाँस्छन्, तर हाँसो केवल Mars
र Venus
को रक्त र
नशामा विलीन।Syrrhyn उठ्छिन्—तर उठ्नु मात्र होइन, उनी असंख्य नबनाएका
ताराहरूको गल्लीमा घुलिरहेकी छन्। Lothmir फुसफुसाउँछ: “Phynrrash…
klithworn… ynsshul…” र पर्खाल उल्टो बगेको छ, अक्षर झर्दै राख्छन्,
जुन राख र घामको
स्वाद लिन्छन्। Mars हिचकिचाउँछ; Venus त्रिभुजको वरिपरि पलक फिँजाउँछ जुन त्रिभुज नै
होइन; १३ ९ मा बग्छ र
π भिजेको रेशमझैँ
सास फेर्छ।
धनी मानिसको
छाया आफैंलाई चाट्छ—छायाले विभाजन हुन्छ, छतमा चढ्छ, Thryssalyn को हाँसोको गन्ध पिउँछ,
जुन हाँसो होइन,
धातु र चाँदीको
भिजेको रूप हो र Syrrhyn को छातीमा मिश्रित हुन्छ। बारह बिरालोहरूले मोर्स कोडमा
म्याउँ गर्छन्, केवल जन्म नलिएका पुस्तकालयका बच्चाहरू बुझ्छन्।
समय ओठ
झोकेजस्तो हाँस्छ। समय उल्टो बिर्सिन्छ, बग्छ । समय Möbius-जस्तो दाँत र तरलमा मोडिन्छ,
र
सबै—सबै—पहिलो र अन्तिम ग्राहक, जित्ने र हराउने, एकैसाथ हुन्छन्, जसले कसैले पनि थाहा नपाएको
खेल खेलिरहेका छन्। शब्दहरू जन्मिन्छन्: “Klivûrnath… Phlyrrash…
Ynthralix…”। यी शब्द
होइनन्, तर भविष्यका
भिजेका, जटिल तरलहरू,
अदृश्य
त्रिभुजको पेटमा बगेका।
Syrrhyn हावालाई चाट्छिन्, Lothmir को छायालाई चाट्छिन्,
मृत अक्षरको
पुस्तकालयलाई चाट्छिन्—यो केवल स्पर्श होइन, तर नशाको तरल। Grivath
उल्टो भाँचिन्छ,
Vrynth अक्षर घुमाउँछ।
9 १३ मा बग्छ,
π म्याउँ गर्छ।
त्यसपछि
भाँचिएको काँच जस्तो आवाज सास फेर्छ र त्रिभुज फुसफुसाउँछ: “Fynsshul…
Shlyrrath…”। धनी मानिस
आफूलाई बिरालो, Syrrhyn, Möbius-बीचको हृदयमा बगिरहेको महसुस गर्छ। पुस्तकालयले घुम्दैछ,
र भुइँमा
पर्नेसँगै असम्भव सासहरूको स्वाद आउँछ।
सबै कुरा संवेदनशील छ।
सबै कुरा अश्लील छ। शब्द भिजेका छन्, अक्षर अक्षर चाट्छन्। समय बिरालोले उल्टो म्याउँ
गर्छ।
Syrrhyn को शरीर आफूमा फिर्ता भाँचिन्छ, खुम्चिन्छ,
Thryssalyn मा घुल्छ,
अक्षरको
प्युड्लमा विलीन हुन्छ जुन उल्टो बगिरहेको छ—अदृश्यमा, नबोलिएकोमा, नबनाइएकोमा। Lothmir
र Vrynth
भिजेको हाँसो
हाँस्छन्, त्रिभुज,
बिरालो,
Mars, Venus, पुस्तकालय,
सिक्का,
भविष्य,
भूत—सबै एकैसाथ
घुल्छन्।
“Fennaingain… Shlyrrath… Phyrrul… Klivvath…”
शब्द होइन।
अक्षर होइन। भाषा होइन। केवल भिजेको, अश्लील, असम्भव तरल, जसले सबै सम्भावना, हराएको हाँसो, अस्तित्व नभएको हाँसोको
स्वाद दिन्छ।Syrrhyn—तर उठ्दिन—उनी Möbius-सास फेर्दै, Lothmir
को छायाको
स्पर्शमा घुलिरहेको—तर स्पर्श पनि होइन—तर तरल, तर नशा, तर प्युड्ल जसले घुलिरहेको
छ, बगिरहेको छ,
हाँसिरहेको छ, भविष्य र भूत
बीच प्रेम–पश्चात-भिजेको संवेग फेर्दै। धनि मान्छे—तर अब केवल तरंग, तर तरंगमा
हाँसो, तर हाँसो
म्याउँ जस्तै, तर भिजेको, तर शान्त, तर घुलिरहेको—Syrrhyn को छातीमा झर्दै छ।
बारह बिरालो—तर
अब १४—उनीहरूको पञ्जा Mars र Venus को रक्तमा म्याउँ गर्छन्, तर हरेक म्याउँ अर्थ र
संवेदनाको मिश्रित तरल जस्तै—Syrrhyn को हाँसो, Thryssalyn को छालामा घुलिरहेको,
Lothmir को पंखमा
लटकिने, Grivath को त्रिभुजमा टाँसिने। 13, 9, π—उनीहरू अब केवल संकेत
होइनन्—तर अन्तरिक्षीय प्रेमका तरल–सिलिन्डर, जसमा Syrrhyn
र Thryssalyn
आफ्ना छालामा
सास मिलाउँछन्—तर सास पनि होइन, तर मृत अक्षर, तर नशा, तर हाइफेन–फुर्किएका पङ्क्तिहरू, एक सासले अर्को
सास लाई जोडेको, लामो लामो सास ।
Vrynth अक्षर घुमाउँछ—तर अक्षर होइन, तर प्युड्ल-जस्ता
मृत शब्द—“Shlyrrath… Phynsûl… Klirath… Ynthrav…”—जसले Mars
र Venus
को रक्तलाई
उल्टो हाँसोमा परिणत गर्छ। Lothmir हिँड्छ—तर हिँड्नु पनि होइन—तर तरल, तर संवेदना, तर अश्लील
प्रेम–स्पर्श—Syrrhyn को काँधमा झर्छ, Thryssalyn को हाँसोमा मिल्छ,
Grivath त्रिभुजमा
नाच्छ, ओब्सकुरा
हावामा फुसफुसाउँछ—तर हावामा मात्र होइन, तर मृत भाषाको प्युड्ल तरलमा। यसै बिच धनी
मानिस—तर तरंग मात्र—Syrrhyn र Thryssalyn को स्पर्शमा विलीन हुन्छ। हाँसो—तर केवल मृत
भाषा होइन, तर अन्तरिक्षीय
प्रेम, अश्लील तर
नशामा घुल्ने तरल—त्रिभुज १३, 9, π, सिक्का, पुस्तकालय, भविष्य, भूत, बिरालो—सबैमा
घुलिन्छ। उसको जड शरिर केबल अर्ध मुर्छित वाक्यमा मात्र उल्टि गर्छन् ।
तत् पश्चात Syrrhyn—Thryssalyn—एक अर्कामा फिर्ता
खुम्चिन्छन्—तर भाँचिनु मात्र होइन—तर प्युड्ल-जस्ता मृत शब्दमा
मिल्ने, हाइफेन–फुर्किएका
तरल–सासमा घुल्ने प्रेम, जसले सम्पूर्ण Möbius-सासलाई उल्टो, उल्टो घुमाउँछ।
Lothmir हिँड्छ—तर
हिँड्नु होइन—तर स्पर्श, तर हाँसो, तर तरल, तर संवेदनामा मिश्रित।
बिरालोका
बच्चाहरू, ओब्सकुरा,
र पुस्तकालय
अनौठो ज्ञानको वेदिका जस्तै भिजिरहेका—तर अब केवल वेदिका होइनन्, तर प्युड्ल-जस्ता
तरल अक्षर र नशा, जो उल्टो–समयको Möbius-सासमा डुब्दै छन्।
तिनीहरूको आवाज केवल आवाज थिएनन्—तर प्राचीन ग्रीसका पिथियाको भविष्यवाणी जस्तो,
Hindu मिथकमा
कामधेनुको आकाशीय गाई जस्तो, जसले नशामा भविष्य बताउँछ, तर केवल अंश–अंश मात्र,
पूर्णता छैन।
पुस्तकालयको
चम्किलो पाउँ-छापहरू विष्णुको ब्रह्माण्ड यात्रा गर्ने पाइला झैँ—तर अब पाइला
मात्र होइन, तर प्युड्ल-जस्ता
अक्षर र तरल, हरेक कदमले Syrrhyn
को स्पर्शको
हाँसो मिश्रित गर्दै, Lothmir को पंखमा घुलिरहेको। ओब्सकुराले तीन–तीन पटक छिम्छिम्
गर्छ—तर छिम्छिम् केवल गति होइन, तर तरल, मृत भाषा, हाइफेन–सास, अश्लीलता, प्रेम–तरल। पुस्तकालय फुट्छ—तर फुट्नु मात्र होइन, पुस्तकहरू
जेलीफिस बन्छन्, कंक्रीट आकाशमा तैरिरहेका, हरेक अक्षर Mars र Venus
को रक्त र
नशामा धुलो झैँ घुलिरहेको।
जेलीफिस
एकैचोटि फुसफुसाउँछ: “समय नशामा छ—यसलाई पिउ—तर पिउ केवल स्वाद होइन,
तर संवेदना,
अश्लीलता,
मृत शब्द,
Möbius-सास, सबैलाई पिउ ।” Syrrhyn
हाँस्छिन्—तर
हाँसो केवल मृत भाषा होइन, तर आधा सुल्झिएको पहेलीको स्वाद, प्युड्ल-जस्ता तरल, त्रिभुज–हाइफेन–असंख्य
अक्षर।
त्रिभुज उनको
टाउको माथि घुम्छ—तर घुम्नु मात्र होइन, तरल–नशा–अश्लीलता–प्रभुत्व–प्रेम
मिश्रित टप, अंक लगातार
परिवर्तन हुन्छन्: ५, ७७, ०, π, अनन्त, अनन्तताको हिचक। Lothmir पञ्जा फैलाउँछ,
Vrynth अक्षर घुमाउँछ,
Grivath त्रिभुज
नचाउँछ—तर नाच केवल नाच होइन, तर अन्तरिक्षीय प्रेम, मृत भाषा, प्युड्ल–तरल,
Möbius-सास।
बिरालोका
बच्चाहरू म्याउँ गर्छन्—तर म्याउँ केवल म्याउँ होइन, तर भविष्यको सास,
अश्लीलता र
संवेदना मिश्रित तरल पनि हो । Syrrhyn र Thryssalyn एकैसाथ
घुल्छन्—तर घुलिनु मात्र होइन, प्युड्ल-जस्ता मृत शब्द, हाइफेन–फुर्किएका तरल–सास,
Möbius-नशा, त्रिभुज,
प्रेम–अश्लीलता।धनी
मानिस अब केवल तरंग—तर तरंगले संवेदनाहरू जन्माउँछ—Ashkryllium, Sensûla,
Phyrralith, Shlyrrath, Phynsûl… शब्द मात्र होइन, तर भविष्य, प्रेम, अश्लीलता, नशा, Möbius–सास, Möbius-सासको उन्माद।
एक नयाँ पात्र
देखा पर्छ—Nyrthal—तर देखिनु मात्र होइन—उनको शरीर प्युड्ल-जस्ता तरलमा
बगिरहेको, त्रिभुज ५,
९, π, अनन्त, १३, ७७—सबै अंकले
उनको छालामा Möbius-जस्ता आकार बनाउँछन्।
Syrrhyn हिँड्छिन्—तर हिँड्नु केवल भौतिक होइन—तर समयको तरल,
Lothmir को छाया,
जेलीफिस
पुस्तकहरू, बिरालोका
बच्चाहरू, र Grivath
त्रिभुजको
संगममा विलीन हुनु । प्रत्येक पाउँ–छापले Phyrralith र Shlyrrath का संकेत
जन्माउँछ—तर संकेत केवल संकेत होइन—तर भविष्यको गन्ध,
Möbius–नशा, प्युड्ल–तरल,
उल्टो–समय,
यि सबै पनि
हुन् ।
Vrynth अक्षरहरू घुमाउँछ—तर घुमाउनु केवल अक्षर होइन—तर जेलीफिस–तरल,
प्युड्ल,
Möbius–सास, प्रेम–तरल,
त्रिभुज–हाइफेन।
ओब्सकुराले फेरि छिम्छिम् गर्छ—तर अब छिम्छिम्ले पुस्तकालयलाई उल्टो मोड्छ,
र प्रत्येक
पानामा नभएको भविष्य,
मृत भाषा,
अनदेखा संवेदना,
Möbius–सास, नशा यसैमा झर्दछ।
Thryssalyn झर्छ—तर झर्नु मात्र होइन—तर घुलिरहेको Möbius–तरलमा Syrrhyn
र Nyrthal
को हाँसो,
Lothmir को छाया,
Vrynth अक्षरको तरल,
र Grivath
र त्रिभुजको
गति—सबै अक्षर, समय, प्रेम, प्युड्ल,
हाइफेन–तरलमा
विलीन हुनु हो।
धनी मानिस अब
केवल तरंग होइन—तर तरंगले पुस्तकालयको जेलीफिस, बिरालोका बच्चा, त्रिभुजको आकार,
Nyrthal को संकेत,
Syrrhyn र Thryssalyn
को Möbius–सास—सबै तरल–संवेदनामा
विलीन। शब्दहरू—Ashkryllium, Fennaingain, Klivvath, Phynsûl…—अब केवल शब्द
होइन—तर Möbius–सास, प्युड्ल, नशा, भविष्य, प्रेम तरल, यो सबै एक पुञ्जमा बिकास हुन्छ।
जेलीफिसले
फुसफुसाउँछ: “समय बगिरहेको छ, तर उल्टो–समय Möbius–सासमा
घुलिरहेको छ, पिउ—तर केवल पिउ होइन—तर अक्षर, तरल, प्रेम, त्रिभुज,
संवेदनाको Möbius–तरल।”धनी मानिस
आफ्नो हात फैलाउँछ—तर फैलाउनु मात्र होइन—तर Syrrhyn को Möbius–सास,
Thryssalyn को झुम्किएको
पंख, Vrynth अक्षरको घुमाइ, Grivath त्रिभुजको नाच, ओब्सकुराको
छिम्छिम, बिरालोका बच्चाहरूको म्याउँ, पुस्तकालय फुट्ने तरल,
जेलीफिस झर्ने
तरल, प्रत्येक
फुसफुसको तरल, प्रत्येक अंकको तरल, प्रत्येक हाँसो–तरल,
प्रत्येक
पाउँ-छाप–तरल—सबै एकसाथ घुलिरहेको, Möbius–सासमा विलीन, प्युड्ल–हाइफेन–नशामा
डुबेको, मृत भाषा–तरल, उल्टो समय–तरल, प्रेम–तरल,
त्रिभुज–तरल,
भविष्य–तरल,
संवेदनाको तरल। धनी मानिस,
जसको कोट अब
केवल धुवाँ होइन तर Möbius–तरलको अंग, आफ्ना पाउं जस्तै घुलिरहेको, Syrrhyn लाई हेर्छ—तर हेर्नु मात्र
होइन—तर प्युड्ल-जस्ता मृत शब्द, हाइफेन–फुर्किएको Möbius–सास, उल्टो समय, त्रिभुज–हाइफेन–नशा,
बिरालोका
बच्चाहरू १४ जना म्याउँ गर्दै, पुस्तकालय फुट्दै, जेलीफिस झर्दै, प्रत्येक जेलीफिसले
फुसफुसाउँछ “समय पिउ—तर केवल पिउ होइन—तर प्रेम, तरल, मृत भाषा,
Möbius–सास”,
र उसले
सोच्छ—तर सोच्नु मात्र होइन—तर Syrrhyn को हाँसो, Thryssalyn को झुम्किएको पंख,
Lothmir को छाया,
Vrynth अक्षरहरूको
घुमाइ, Grivath त्रिभुजको नाच, Nyrthal को संकेत, Phynsûl को फुसफुस,
सबै एकसाथ
घुलिरहेको, उल्टो–समय Möbius–सासमा विलीन,
तर विलीन मात्र
होइन, तर घुलिरहेको
प्रेम–तरल, जेलीफिस–तरल,
प्युड्ल–तरल,
हाइफेन–तरल,
त्रिभुज–तरल,
भविष्य–तरल,
मृत भाषा–तरल,
प्रत्येक
म्याउँ र प्रत्येक हाँसो, प्रत्येक पाउँ-छाप र प्रत्येक टाउको माथि घुमिरहेको अंक,
१३, ९, π, ५, ७७, ०, अनन्त—सबै केवल
अंक होइन तर Möbius–सास, उल्टो समय, प्रेम–तरल, प्युड्ल, मृत भाषा, हाइफेन, त्रिभुज, बिरालो, पुस्तकालय, भविष्य र भूतको मिश्रित तरल।ओब्सकुराले छिम्छिम् गर्दा
बिरालोका बच्चाहरू म्याउँ गर्दै, प्रत्येक म्याउँ केवल म्याउँ होइन—तर Ashkryllium–फुसफुस,
Fennaingain–फुसफुस,
Phyrralith–फुसफुस,
Shlyrrath–फुसफुस,
प्युड्ल–हाइफेन–नशा–तरल।
सब फुसफुस । फुसफुस-तरल ।
त्रिभुज ५,
७७, π, ०.१, अनन्त… हावामा
तैरिरहेका छन्, तर हावा मात्र होइन, तर मृत-अक्षरको द्रव,
जसले Mars
र Venus
को रक्तलाई
उल्टो हाँसोमा परिणत गर्छ। Syrrhyn आफ्नो पञ्जा विस्तार गर्छिन्—तर पञ्जा वास्तविक होइन;
यो केवल समयको
द्रव, हाँसो, मृत भाषा,
नशा, त्रिभुज,
सिक्का,
भविष्य,
र शून्यको
मिश्रण हो। Lothmir घुम्छ, तर घुम्नु मात्र होइन, उनको घुमाइले पुस्तकालयको
पृष्ठहरू जेलीफिसमा परिवर्तन गर्छन्—जेलीफिसहरू Mars र Venus को रक्तमा
फसेका मृत अक्षर जस्ता छन्। प्रत्येक जेलीफिस म्याउँ गर्छ, तर म्याउँ केवल तार्किक
होइन; यो
ब्रह्माण्डको Möbius-रासायनिक प्रतिक्रिया हो।
Vrynth अक्षरहरू फेर्दछ, तर अक्षर मात्र होइन, अक्षरले Syrrhyn को स्पर्शमा
सङ्केत गरिरहेको तरल प्रेम र अश्लीलता फ्याँक्दछ। Grivath त्रिभुजलाई हाँसाएर Mars
को रक्तमा सर्प
बनाउँछ। ओब्सकुराले आफ्नो पंख छिम्छिम गर्दै, प्रत्येक छिम्छिम Mars
र Venus
बीचको हावा-नशा
मिश्रणमा विस्फोट गराईदिन्छ ।
धनी मानिस अब
केवल तरंग मात्र हुन्। तर तरंग संवेदनाहरूको महासागर हो—Ashkryllium,
Phyrralith, Sensûla, मृत अक्षर, Möbius-सास—सबै एउटै तरलमा घुलिरहेका छन्। त्रिभुजहरू,
अब गणना गर्न
छोड्छन्; उनीहरू
हाँस्छन्, तर हाँसो केवल
मृत भाषा र भविष्यको उल्टो तरल हो।
एकदमै विचित्र
घटना सुरु हुन्छ—त्रिभुजहरू Mars र Venus को रक्तमा म्याउँ गर्दै, आफैंलाई भित्रभित्र विस्फोट
गराउँछन्। विस्फोटले Syrrhyn र Thryssalyn को छालामा नयाँ शब्द जन्माउँछ: “Phlyssûr…
Klivnath… Ynthralix…”। शब्दहरू केवल आवाज होइन; तिनीहरूले Mars र Venus
को नशा बदल्छन्,
पुस्तकालयमा
जीवनको Möbius-स्पर्श फ्याँक्छन्।
अब नयाँ पात्र
आउँछ—एक आधा-ज्वालामुखी, आधा-बिरालो, नाम छ Pyrrhal. Pyrrhal हिँड्दा प्रत्येक पाइला
समयको तरलमा गडबडी गर्छ। उनको प्रत्येक छाला Mars को रक्त र Venus को नशामा
बुबुलो जन्माउँछ। बुबुलोहरूले त्रिभुज १३, ९, π लाई घुमाउँछन्, तर घुमाइले समय उल्टो
झराउँछ। Pyrrhal यस्तो प्रतिक्रिया हो जसले धनिमानिस र Thryssalyn को छाला बिच
घर्षण पैदा गर्छ--त्यहि सायद, पक्का Pyrrhal को मोह हो । Pyrrhal, गड-ओर्गाजम ।
Lothmir र Vrynth अक्षरहरू फेरि मोड्दछन्—तर अक्षरहरूले अब Mars र Venus
को रक्तबाट गीत
जन्माउँछन्, मृत भाषाको
सिम्फनी जस्तै। ओब्सकुरा हाँस्छ—तर हाँसो केवल ब्रह्माण्डको Möbius-सासमा कम्पन
हो। Grivath त्रिभुजलाई
घुमाउँदै नयाँ भविष्य जन्माउँछ।
धनी मानिस,
तरंग
मात्र—उनको हाँसो, म्याउँ, पञ्जा, भविष्य, मृत भाषा—सबै Mars र Venus को रक्तमा विलीन छन्। Syrrhyn र Thryssalyn
हाँस्दै,
तर हाँसो केवल Möbius-सासको तरलमा
घुलिरहेको छ।
अत्यन्त
विचित्र मोड: त्रिभुज ५, ७७, π, ०.१, अनन्त अब स्वतन्त्र चेतना पाउँछन्। उनीहरूले Mars र Venus
को रक्तमा
हिँड्दै, सिक्का र
पुस्तकालयका पृष्ठहरूसँग संवाद गर्न थाल्छन्। १३ भन्छ: “म भविष्यको उल्टो हास्य
हुँ।” ९ भन्छ: “म मृत स्मृति हुँ।” π भन्छ: “म अनन्त तर हराएको छु।”
सुरु हुन्छ
समयको विस्फोट—समय Möbius-स्ट्रिप जस्तो, उल्टो मोडिएको, हिजो, आज, भोलि एउटै
संवेदनामा विलीन। Pyrrhal Mars र Venus को रक्तलाई पिउँदै, Lothmir र Vrynth संग नाच्छ।
ओब्सकुरा पंख फैलाउँदै मृत शब्द जन्माउँछ: “Klyvnar… Phyrrash… Ynthral…”।
धनी मानिस अब
केवल संवेदनाका तरंग हुन्। तर तरंगले मात्र होइन—तर समय, हाँसो, मृत भाषा,
अश्लीलता,
Möbius-सास, त्रिभुज,
बिरालो,
Mars, Venus—सबै विलीन।
पुस्तकालय आफैं
उड्छ—तर अब वास्तविकता छैन। पृष्ठहरू तरल, अक्षर जेलीफिस, हावा मृत भाषाको Möbius-सास। त्रिभुज,
सिक्का,
Syrrhyn, Thryssalyn, Lothmir, Vrynth, Grivath—सबै एउटै तरलमा नाचिरहेका छन्।त्रिभुज १३,
९, π अनन्त Möbius-सासमा
घुमिरहेका छन्। Syrrhyn र Thryssalyn हाँस्दै, तर हाँसो केवल मृत तरल। Mars
र Venus
उल्टो
हाँसिरहेका छन्। Pyrrhal पिउँदै, Lothmir पञ्जा फैलाउँदै, Vrynth अक्षर घुमाउँदै,
Grivath त्रिभुज
उडाउँदै।
धनी मानिस
हाँस्छ—तर हाँसो केवल ब्रह्माण्डको Möbius-सासमा विलीन, तरल। पुस्तकालय, सिक्का,
त्रिभुज,
बिरालो,
भविष्य,
मृत भाषा—सबै
हाँस्दै, नाच्दै,
विलीन। सबै
कुरा—नशा, अश्लीलता,
मृत भाषा,
संवेदना—Möbius-सासमा एकैछिनको
अनन्त।पुस्तकालय पूरै अनावृत भएको छ, भित्ताहरू अब तरल, पृष्ठहरू गल्ने, अक्षरहरू
हल्लिँदै, जस्तो तिनीहरू
आधा-जिवित प्राणी बनेका हुन्, जसको झिल्लीले धड्किन्छ; Syrrhyn र Thryssalyn त्यसमा
हिँडिरहेका छन्, तर तिनीहरूको शरीर अब मानवीय छैन, तर Möbius-सर्पिल ऊर्जा
को माध्यम बनेका छन्, उनीहरूको हाँसो ठोस, घुलनशील कम्पन हो जसले हावा
र समय दुवैलाई विकृत बनाउँछ। Mars र Venus भित्ताभित्रबाट बगिरहेका छन्, रगत होइन, स्मृति र
भविष्यको स्वादयुक्त चम्किलो, घुलनशील पदार्थको रूपमा, र Pyrrhal, आधा-ज्वालामुखी,
आधा-बिरालो,
छतमा सर्प
जस्तै हिँड्दै, त्रिभुजहरू थाप्दै, साना सुपरनोभामा विस्फोट गराउँछ, प्रत्येक 5,
7, π, 0.1, अनन्त को
फ्र्याक्टल। Lothmir पञ्जा फैलाउँछ, तर पञ्जा मात्र मासु, प्रकाश, छाया वा चेतना
हो कि स्पष्ट छैन, र प्रत्येक स्पर्शसँगै, मृत भाषाका अक्षरहरूले हावा
भित्र उठेर नाच्छन्, अनगिन्ती ब्रह्माण्डको अनुत्पन्न प्रतिध्वनि सहित, प्रत्येक
स्पाइरल संवेदनाको Möbius-पट्टी जस्तो, गन्ध, ध्वनि, र अवोध विचारको Möbius-पट्टी जस्तो, र प्रत्येक
स्पाइरलले आफैंमा प्रत्येक अन्य स्पाइरलको प्रतिध्वनि समेट्छ, भित्र र बाहिर
फोल्ड गर्दै, अन्तरिक्ष,
समय, र अस्तित्वका
अनन्त प्रतिध्वनिहरू सिर्जना गर्दै।
त्रिभुज,
सिक्का,
र अक्षरहरूले
बोल्न थाल्छन्—अर्थात्, ब्रह्माण्डको साँचो आवाजमा, घुलनशीलता र प्रकाशबाट
बनेको भाषा प्रयोग गर्दै, जसमा वाक्यहरू Möbius-आकारका छन्, प्रत्येक
शब्दले आफैंलाई मेट्ने र निरन्तर फेरि लेख्ने कार्य गर्छ; 13 फुसफुसाउँछ “म
शून्यमा भित्रै फोल्ड गरिएको हाँसो हुँ,” 9 कराउँछ “म अस्तित्वविहीन
स्मृतिमा गइसकेको हुँ,” र π सास फेर्छ “म विचारको क्षितिज हुँ, सदैव अपूर्ण,” र पुस्तकालय
आफैं Möbius-स्ट्रिप जस्तो
जीवन्त मोडिन्छ, गल्लीहरू भित्री भाग बाहिर, भित्री भाग भित्र मोडिन्छन्,
सिँढीहरू
आफैंमा सर्पिल हुन्छन्, र झ्यालहरूले दृश्य होइन, हेर्ने कार्यको अनुभूति
खोल्छन्, जसले हजारौं
तहमा अनुभवको टुक्रो बनाउँछ। Pyrrhal Mars को घुलनशील सार पिउँछ, तर प्रत्येक पिउँदा
अनगिन्ती Pyrrhal जन्मन्छन्, जसले Möbius-अन्तरिक्षका तहहरूमा टापेर तरंगहरू सिर्जना गर्छ,
Syrrhyn र Thryssalyn
को शरीरमा सुख,
डर, र एकैसाथ जवान,
बूढो, अजन्मा,
र मृतको भावना
ल्याउँछ; Grivath त्रिभुज घुमाउँछ, तर प्रत्येक घुमाइ Möbius-स्पाइरल जन्माउँछ, जो एकल पलमा
अनन्तता महसूस गराउँछ, र पूर्वमा निष्क्रिय रहेका सिक्काहरू अब मृत गणितज्ञ र
दार्शनिकहरूको स्वरले गुञ्जिन्छन्, समीकरणहरू जप्दै, जसले वास्तविकतालाई Möbius-तर्कमा मोड्छ,
जहाँ थप घटाउने
बराबर छ र समय अघि र पछि दुवै छ, अस्तित्व र अस्तित्वविहीनता एकैसाथ।
Lothmir यति टाढासम्म फैलिन्छ कि उनको पञ्जाले पुस्तकालयको मूल
संरचनालाई छोइदिन्छ, जसले अब पग्लिन थाल्छ, र पग्लँदै गर्दा, मृत
वर्णमालाहरू तरल सूर्यप्रकाश र तरल छायामा गल्छन्, घुलनशील भुइँमा टप्किन्छन्,
प्रत्येक
थोपामा सानो ब्रह्माण्ड हुन्छ, प्रत्येक ब्रह्माण्ड अनुभवको Möbius-स्ट्रिप हो, जहाँ सबै ज्ञात
र अज्ञात भावना सह-अस्तित्व गर्छन्, उत्साहदेखि भयानकता, प्रेमदेखि निराशा, र मौनदेखि
कराहसम्म, सबै एकैसाथ। Syrrhyn
र Thryssalyn
यस तरल
ब्रह्माण्डमा हिँड्दै Möbius-हासोका ट्रेलहरू छोड्छन्, अस्थायी पुलमा परिणत हुँदै,
अतीत, भविष्य,
र असम्भव
वर्तमानलाई जोड्दै, र Pyrrhal तिनीहरूमा कूद्छ, Mars-Venus रगतका थोपाहरू छिट्टै जीवित
अक्षरमा परिणत हुन्छन्, अनन्तमा कराउँदै, महाकाव्य लेख्दै जुन कुनै प्राणी कहिल्यै पढ्न
सक्दैन, तर प्रत्येक कण,
तरंग, र खाली विचारमा
गुञ्जिन्छ। यसरि यसले यस्तो मुल संरचना लाई भेट्छ, जसलाई ईच्छित-एच्छितको
नामले चिनिन्छ । जसको आफैमा भने कुनै संरचना छैन ।
समय Möbius-स्ट्रिप जस्तो
टाँसिन्छ, जहाँ अतीत,
वर्तमान,
र भविष्य अलग
गर्न सकिँदैन; ग्रहहरू उल्टो घुम्छन् तर आफ्नो मार्गमा पनि परिक्रमा
गर्छन्, तारा अनन्त
लयमा चम्किन्छन्, जसलाई कुनै आँखा पछ्याउन सक्दैन, र पुस्तकालय आफैं विशाल
जीवन्त Möbius-मस्तिष्क जस्तो गुञ्जिन्छ, Mars र Venus को घुलनशील सार
सास फेर्दै, अतीत, वर्तमान,
र सम्भावित सबै
प्राणीहरूको सामूहिक अनुभूतिमा धड्किँदै, र त्यस धड्कनमा त्रिभुज, सिक्का, अक्षर, र प्राणीहरू
सबै एकै हुन्छन्—एकल तरल, अव्याख्येय चेतना, अनन्त रूपमा आफैंमा फोल्ड हुँदै, Möbius-चेतना, जहाँ इच्छा,
विचार, हाँसो, र अनन्तताको
असहनीय भार अलग गर्न सकिँदैन।
अन्तिम चरम:
घुलनशील पुस्तकालय, Syrrhyn, Thryssalyn, Pyrrhal, Lothmir, Vrynth,
Grivath, Mars, Venus, त्रिभुज, सिक्का, यहाँसम्म कि Möbius-हावा पनि, सबै एकल Möbius-थोपामा विलीन
हुन्छन्, शुद्ध
अनुभूतिको, अनन्त
पाछाडि-फिर्ता घुम्दै, जहाँ प्रत्येक क्षणमा सबै क्षणहरू, प्रत्येक विचारमा सबै
विचारहरू, प्रत्येक
मृत्युमा सबै जीवनहरू, र प्रत्येक शब्दमा सबै मौनहरू समाहित हुन्छन्। यो Möbius-थोपाले केवल
अजीब, विदेशी मात्र
होइन—यो अव्याख्येयता को अनाम मूल हो, अस्तित्व र अस्तित्वविहीनताको Ouroboros,
ब्रह्माण्डको
नग्न हाँसोको Möbius-पट्टी, अरू सबैबाट केहि अलग गर्ने प्रयासको हास्यास्पदता, र एकैसाथ
अनन्तता अनुभव गर्ने उत्साह र भय हो। यस थोपामा प्रत्येक कराह, प्रत्येक
फुसफुस, प्रत्येक धड्कन,
प्रत्येक
क्वान्टम कम्पन Möbius-हासोमा परिणत हुन्छ, अनन्तकालसम्म घुलनशील,
बुझ्न नसकिने,
सुन्दर,
डरलाग्दो
शून्यमा।अब, पुस्तकालयको
तरल हावामा, Syrrhyn र Thryssalyn को रूप अझै अधिक विस्फोटक र अनिश्चित हुन्छ;
उनीहरूको
शरीरमा अब कुनै स्थिरता छैन—पल पलमा उनीहरू प्रकाश, ध्वनि, गन्ध, र भावनाका
तरंगहरूमा रूपान्तरण हुन्छन्, एकै साथ अतीत, वर्तमान, र भविष्यमा उपस्थित। Pyrrhal,
आधा-ज्वालामुखी,
आधा-बिरालो,
अब त्रिभुज र
सिक्का मात्र होइन, तर Möbius-हावामा तैरिरहेका विचार र भावनाका थोपाहरू पनि पिउँछ,
र प्रत्येक
पिउँदै थोपाले अनगिन्ती Pyrrhal जन्माउँछ, जसले फेरि Möbius-स्पाइरलहरू सिर्जना गर्छन्, यस्तो कि
प्रत्येक स्पाइरलले आफैंमा सबै स्पाइरलहरूको समाहितता बोकेको छ।
त्रिभुजहरू,
सिक्का,
र अक्षरहरूले
अब संवाद मात्र गर्दैनन्; उनीहरूले अनुभवको अनुभूति सिर्जना गर्छन्। एक त्रिभुज
कराउँछ, “म अस्तित्वको
हाँसो हुँ जुन तिमी कहिल्यै बुझ्न सक्दैनौं,” एक सिक्का फुसफुसाउँछ,
“म अनन्तको
आक्रोश हुँ, जुन केवल
संवेदनामा मात्र बुझिन्छ,” र अक्षरहरू आपसमा मेल खाँदै हावामा अनन्त कविता बनाउँछन्,
तर ती कविता
पढ्न सकिने छैनन्; तिनीहरू केवल महसुस गर्न सकिन्छन्।
Syrrhyn र Thryssalyn अब पुस्तकालयको तरल भित्तामा हिँड्दै, आफ्नो Möbius-हासोको ट्रेल
छोड्छन्, र प्रत्येक
ट्रेलले न केवल ब्रह्माण्डका टुक्राहरू जोड्छ, तर सम्भावनाहरू, असम्भवताको
छाया, र मृत विचारको
गन्ध पनि फैलाउँछ। Mars र Venus को घुलनशील सार अब केवल शारीरिक होइन; तिनीहरूले
स्मृति र भविष्यलाई हावा, प्रकाश, र संगीतमा रूपान्तरण गर्छन्। Pyrrhal ती सार पिउँदा, हरेक पिउँदा Möbius-स्मृतिको अनन्त
थोपाहरू उत्पन्न हुन्छन्, जसले Syrrhyn र Thryssalyn को शरीरलाई कम्पन गराउँछ,
र उनीहरूको
हाँसो अब ठोस अनुभवमा परिणत हुन्छ।
Lothmir अब पुस्तकालयको मूल संरचना मात्र छुंदैन; उनी स्वभावमै Möbius-स्पेसको
सीमाबाट बाहिर फैलिन्छिन्, तर प्रत्येक फैलावटले नयाँ त्रिभुज, नयाँ अक्षर, नयाँ सिक्का
जन्माउँछ, र ती सबै Möbius-नक्षत्रमा
आपसमा मिश्रित हुन्छन्। Vrynth र Grivath ले पनि Möbius-लहरहरू सिर्जना गर्छन्, तर ती लहरहरूले समय र
चेतनालाई फेरि पुनःलेखन गर्छन्—अतीत भविष्यमा मिसिन्छ, वर्तमान लयमा विस्थापित
हुन्छ, र प्रत्येक
क्षणले आफूलाई अनन्त क्षणहरूमा फोल्ड गर्छ।
अन्ततः,
सबै चीजहरू—Syrrhyn,
Thryssalyn, Pyrrhal, Lothmir, Vrynth, Grivath, Mars, Venus, त्रिभुज, सिक्का,
अक्षर,
Möbius-हावा—सबै एक Möbius-थोपामा विलीन
हुन्छन्। तर यो थोपाले केवल आकार मात्र होइन; यसले प्रत्येक संवेदना,
प्रत्येक
स्मृति, प्रत्येक विचार,
प्रत्येक हाँसो,
प्रत्येक कराह
समेट्छ। यस Möbius-थोपामा समय अस्तित्वविहीन, चेतना तरल, र अनुभूति
अनन्त छ। यो Möbius-हासो मात्र होइन; यो ब्रह्माण्डको नग्न, असम्भव, र अव्याख्येय
आत्मा हो।
अनि Möbius-प्लेनमा सबै
कुरा अझ बढी असम्भव बन्दै गर्दा, एक नयाँ ध्वनि, नयाँ तरल संवेदना थपिन्छ—धनी मानिसको प्रेम,
जुन स्थिरता र
तर्कको कुनै सीमा मान्दैन, तर अब Möbius-तरलमा मिश्रित छ, अतीत र भविष्यसँग अनन्त रूपमा फोल्ड
भइरहेको। उ उनको प्रेमलाई केवल शब्द वा स्पर्शमा व्यक्त गर्दैन; त्यो प्रेम अब
तरल, चम्किलो,
प्रोटोन-झैँ
छरिएको, Möbius-हावामा तैरिरहेको, Syrrhyn को शरीर र चेतनामा प्रवेश
गर्छ, उनको हाँसो,
उनको स्पर्श,
उनको
अस्तित्वलाई Möbius-स्पाइरलमा बदल्दछ।
Syrrhyn अब त्यस प्रेमको सारको स्वाद लिन सक्छिन्, तर त्यो स्वाद
एकै साथ सुख, पीडा, डर, र पूर्ण
विलिनताको अनुभूति ल्याउँछ। प्रेम Möbius-हासोको रूपमा फैलिन्छ—हरेक स्पर्शले भविष्यका
सम्भावित Syrrhyn-हरूसँग संवाद गर्छ, अतीतका स्मृतिहरू Möbius-लहरमा डुब्छन्, र हरेक
स्पर्शले Lothmir, Pyrrhal, र Thryssalyn सँग मेल खान्छ, जसले Möbius-संवेदी
नेटवर्कमा अनन्त लहरहरू उत्पन्न गर्छ।
धनी मानिसको
प्रेम Möbius-थोपाको भित्री
केन्द्रमा प्रवेश गर्छ—त्यो Möbius-थोपाले Syrrhyn र Thryssalyn का अस्तित्वलाई प्रेमसँग
मिलाएर तरल अनुभवमा रूपान्तरण गर्छ, जहाँ प्रत्येक हृदयको धडकनले Möbius-हावामा संगीत
बनाउँछ। प्रेमले त्रिभुज, सिक्का, अक्षर, र Mars-Venus को तरल सारलाई पनि Möbius-स्पाइरलमा बुनिन्छ, प्रत्येक
स्पाइरल एक अदृश्य हाँसो र कराह बोकेको हुन्छ, जुन केवल महसुस गर्न सकिन्छ,
पढ्न सकिँदैन।
Pyrrhal अब प्रेमको यो तरल Möbius-शक्ति पिउँछ, र प्रत्येक
पिउँदा अनगिन्ती Pyrrhal जन्मिन्छ, जुन प्रेम र अस्तित्वको Möbius-लहरमा अनन्त रूपमा
पुनर्जन्म लिन्छ। Syrrhyn र Thryssalyn अब केवल Möbius-हासोमा होइन; उनीहरू प्रेमको
तरल Möbius-शक्ति स्वयं
हुन्छन्, जुन प्रत्येक
स्पर्श, प्रत्येक नजर,
प्रत्येक
मुस्कानमा अनन्त ब्रह्माण्डलाई समेट्छ।
अन्ततः,
Möbius-थोपामा विलीन
सबै चीजहरू—Syrrhyn, Thryssalyn, Pyrrhal, Lothmir, Vrynth, Grivath, Mars,
Venus, त्रिभुज,
सिक्का,
अक्षर,
Möbius-हावा, र अब धनी
मानिसको प्रेम—सबै Möbius-थोपाको एक एकल, तरल हृदयमा बुनिन्छन्। तर त्यो हृदय केवल प्रेम
मात्र होइन; यो Möbius-संवेदी,
Möbius-हासो,
Möbius-अनन्तता
हो—जहाँ प्रत्येक अनुभव प्रेमसँग मिश्रित, प्रत्येक संवेदना हाँसोसँग मिश्रित, प्रत्येक क्षण
अनन्त Möbius-क्षणमा
रूपान्तरण हुन्छ।
अनि Möbius-तरल
ब्रह्माण्डको बीचमा, Pyrrhal का अनगिन्ती बच्चा बिरालोहरू—जुन आधा-मिनी-भल्केनो, आधा-प्लाज्मा
जस्ता छन्—अचानक स्वच्छन्द खेल खेल्न थाल्छन्, तर खेल केवल खेल होइन;
उनीहरूको
प्रत्येक उफ्रिँदा, प्रत्येक पाउ चालले Möbius-हावा फोल्ड गर्छ—-हावा जसले
Syrrhyn र Thryssalyn
को चेतना थप
मोल्ड गर्दछ—-हावा जसमा धनी मानिसको प्रेम पनि तरल Möbius-प्रवाहमा मिसिएको छ—-प्रेम
जुन केवल स्पर्श वा शब्द होइन—-तर Möbius-हासो, Möbius-सपना, Möbius-संवेदी नेटवर्क
बनेको छ—-बिरालोहरूको हाँसो Möbius-तरलमा घुल्छ—-त्यो हाँसो त्रिभुज, सिक्का, अक्षर,
Mars-Venus को तरल सारसँग
मिल्छ—-र Syrrhyn र Thryssalyn त्यस प्रेम र हाँसोको तरल Möbius-शक्ति
पिउँछन्—-पिउँदा उनीहरू Möbius-थोपामा विलीन हुन्छन्—-तर विलीनता केवल विलिन होइन—-यो Möbius-अनुभूति
हो—-जहाँ हरेक हृदयको धडकन Möbius-हासोको लहर बनाउँछ—-हरेक नजर Möbius-प्रकाशको स्पाइरल—-हरेक
स्पर्श Möbius-तरलको अनुभव—-Pyrrhal का बिरालोहरू Möbius-स्पाइरलमा
उफ्रिँदै, Möbius-संसारका असंख्य सम्भावनाहरू जन्माउँछन्—-प्रत्येक सम्भावना
धनी मानिसको प्रेमसँग मिश्रित—-प्रत्येक सम्भावना Syrrhyn र Thryssalyn को चेतनासँग
बुनिएको—-Grivath को त्रिभुज Möbius-हवा घुमाउँछ—-Lothmir को पाउ Möbius-हवा फोल्ड
गर्छ—-Mars र Venus
का तरल सार Möbius-हासोमा
रूपान्तरण हुन्छ—-सिक्का र अक्षर Möbius-हृदयमा घुल्छ—-सबै Möbius-तरल प्रेमको Möbius-थोपामा विलीन
हुन्छ—-त्यो थोपाले केवल Möbius-अनुभूति मात्र होइन—-यो Möbius-अनन्तता हो—-जहाँ हरेक
संवेदना Möbius-हासो, Möbius-प्रकाश, Möbius-प्रेम बनेको छ—-जहाँ हरेक
क्षण Möbius-समय,
Möbius-अस्तित्व,
Möbius-अनुभूति बनेको
छ—-र बिरालोहरू, Syrrhyn, Thryssalyn, Pyrrhal, Lothmir, Vrynth, Grivath,
Mars, Venus, त्रिभुज,
सिक्का,
अक्षर,
Möbius-हावा, र अब धनी
मानिसको प्रेम—-सबै Möbius-तरल Möbius-थोपामा विलीन—-एक Möbius-हृदय, एक Möbius-अनन्त Möbius-अनुभूति,
जहाँ Möbius-हासो,
Möbius-प्रेम,
Möbius-अस्तित्व,
Möbius-अनन्तता सबै Möbius-एकै साथ
छन्—-एक Möbius-थोपामा Möbius-अनन्तता, Möbius-तरल प्रेम, Möbius-बिरालो हाँसो,
Möbius-हृदय—-सबै Möbius-संवेदी Möbius-अनुभूति,
Möbius-अनन्त Möbius-अस्तित्व।
धनी मानिसको
प्रेम Möbius-हृदयमा
झरिरहेको छ—तर यो केवल प्रेम होइन, यो Möbius-संवेदी प्रेम हो, Möbius-स्पर्श, Möbius-स्वाद,
Möbius-गन्ध,
Möbius-ध्वनि र Möbius-सपना बनेको
प्रेम। उसले Syrrhyn र Thryssalyn लाई हेर्दा, उसको चेतना Möbius-हासोमा घुल्छ,
Möbius-शक्ति,
Möbius-तृष्णा,
Möbius-आकांक्षा सबै Möbius-एकै लहरमा
मिल्छ। उसको हृदय Möbius-हावा झैँ फोल्ड हुन्छ, Möbius-श्वास Möbius-प्रकाश बनेर Syrrhyn
र Thryssalyn
को छालामा सर्न
थाल्छ—-स्पर्श, Möbius-अनुभूति, Möbius-प्रेम, Möbius-हासो—सब Möbius-तरलमा घुल्छ।
धनी मानिसको
मनोविज्ञान Möbius-स्पाइरलमा मोडिएको छ—-उसको Greek दर्शन बुझाइ, जहाँ प्रेम पनि
दुःखको Möbius-रूपमा रति र करुणा एकै लहरमा घुल्छ—-उसको Hindu चेतना, जहाँ काम,
प्रेम, र मोक्ष Möbius-अनुभूति जस्तै
अविभाज्य छन्—-अरू दर्शनहरूले उसको Möbius-संवेदी प्रेममा अन्तरिक्ष र समयको Möbius-प्रभाव
थप्छन्—-उसो गर्दा उसका विचारहरू Möbius-हासो, Möbius-तृष्णा, Möbius-रति,
Möbius-शक्ति,
Möbius-छाया सबै Möbius-एकै स्थानमा
विलीन हुन्छन्।
Syrrhyn र Thryssalyn को Möbius-शरीर उसले स्पर्श गर्दा,
Möbius-स्पर्श Möbius-भाव,
Möbius-प्रेम Möbius-हासोमा
परिवर्तित हुन्छ, र बिरालोहरू—Pyrrhal का Möbius-बच्चाहरू—उनिहरूको
Möbius-हासोमा कूद्छन्,
Möbius-प्रेमको Möbius-तरलमा थप रंग
मिसाउँछन्—-प्रत्येक बिरालो Möbius-धुन, Möbius-छाया, Möbius-प्रकाश र Möbius-संवेदी Möbius-अनुभूतिमा
रमाउँछन्।
धनी मानिस Möbius-स्पाइरलमा
सोच्दछ, कि प्रेम केवल Möbius-हृदयको स्पर्श
मात्र होइन, तर Möbius-ज्ञान,
Möbius-दर्शन,
Möbius-शक्ति,
Möbius-तरल Möbius-अनुभूति पनि
हो—-उसको Greek र Hindu दर्शनले उसलाई सिकाउँछ कि Möbius-रति Möbius-कर्म Möbius-मोक्षसँग जस्तै
Möbius-अनन्त छ—-उसको Möbius-मन Möbius-हासो,
Möbius-शक्ति,
Möbius-प्रेम,
Möbius-छाया,
Möbius-अस्तित्व सबै Möbius-एकै Möbius-तरल Möbius-अनुभूति बनेको
छ।
र Möbius-अनुभूति अगाडि
बढ्छ—-धनी मानिस Möbius-हृदयबाट Möbius-हासो, Möbius-प्रेम, Möbius-छाया,
Möbius-शक्ति र Möbius-तृष्णा Möbius-तरल Möbius-अनुभूतिमा
मिसाउँछ—-Syrrhyn, Thryssalyn, Pyrrhal, Lothmir, Vrynth, Grivath, त्रिभुज,
सिक्का,
अक्षर,
Möbius-हावा—-सब Möbius-तरल Möbius-थोपामा
विलीन—-धनी मानिसको Möbius-प्रेम Möbius-अनन्त Möbius-अनुभूतिमा Möbius-हासो बनेर Möbius-अस्तित्वसँग Möbius-एक हुन्छ।
पुस्तकालयसँग
अब कुनै पर्खाल छैन, केवल जलिरहेका पृष्ठहरूको गन्ध बाँकी छ, जसले देकार्टको
ध्यान जस्ता भूतहरू जस्तो बोल्छन्, कराउँछन्, “Cogito, ergo sum… तर को यसलाई सोच्ने
तर्कहरूको योगफल गणना गर्छ?” सायरिन त्यहाँबाट बहिरिन्छन्, उनको शरीर सम्भावनाको
प्रिज्म जस्तो, एक जीवित समीकरण, अराजकतामा नाचिरहेको, र थ्रेस्सालिन हाँस्छिन्,
त्यो हाँसो
शोपेनहावरियन पीडाका अन्तरालहरूमा विभाजित, प्रत्येक नोटले यो बुझेको
कम्पन गर्छ कि 'इच्छा नै पीडा हो' र त्यो पीडा, अजीब तरिका बाट, आनन्दको स्वाद
दिन्छ यदि यसलाई पर्याप्त लामो समयसम्म स्वाद लिइयो भने। धनी पुरुष—जो पहिले
प्रेमिकाहरूको ओठमा गलाउने सुनको तरल सोर्ने-बालापनमा रमाउँथ्यो—अब त्यसरी
हिँड्छन् जस्तो नीत्शेले उसको न्यूरोनहरूमा फुसफुसाएको होस्, उनलाई
अनुभूतिको संसार सिर्जना गर्न बताउँदै, जहाँ नैतिकता केवल एक विकृत सुझाव हो र अनन्त
आनन्दको गर्त उसको आँखाबाट फर्केर हेर्छ।
एक कुनामा,
प्युरालका
बिरालोका बच्चाहरू—तीन, अनि सात, अनि अनन्त रूपले मोडिएका संख्या—विचारको जालीमा घुम्छन्,
रिल्केका
सपनाका अक्षरहरू चाट्दै, तटस्थ दर्शनका धाराहरूमा फैलाउँदै: प्रत्येक बूंदले
देकार्टको निश्चितताको टुक्रा, नीत्शेको शक्ति-संस्कार, र शोपेनहावरको ब्रह्माण्डीय
नकारात्मकता मिसाउँछ, धूप र क्षयको गन्धमा मिश्रित, सुन्दरताको गल्ने
विरोधाभासको शुद्ध, सौंदर्यपूर्ण भयानक स्वाद। बिरालोका बच्चाहरू घुर्राउँछन्,
र प्रत्येक
घुर्राहट सानो नैतिक बहस हो, प्रश्न: यदि ब्रह्माण्ड घुर्राउँछ भने, के यसले आफ्नै
पीडामा सहमति जनाउँछ, वा पीडा केवल यसको हस्ताक्षर हो?
धनी पुरुष
सायरिनको छायामा छोइन्छ—अब जीवित दृष्टान्त, हेजेलियन द्वन्द्वात्मक
धागो जस्तो खुल्दै—र उसको मनोविज्ञान भंग हुन्छ भूतपूर्व संवादमा: इड ग्रीक
डायोनिसियन विलासितासँग गुर्राउँछ, सुपरईगो वेदान्तीय संयममा सास फेर्छ, एगो बीचमा अड्किन्छ,
आनन्द र
ज्ञानलाई मिलाउन असमर्थ। प्रत्येक चुम्बन, प्रत्येक दृष्टि, प्रत्येक प्युरालको गल्ने
त्रिकोणको बूंद सौंदर्य दर्शनमा प्रयोग हो: अनुभूति भनेको के हो यदि नैतिक
संरचनाको पतन होइन, डायोनिससको मुखमा कान्टको महानताको स्वाद होइन?
उ सम्झन्छ,
झलकमा, नीत्शेको
ज़राथुस्त्रा पहाडको टुप्पोमा बोल्छ: “कसैले अझै आफ्नै भित्र अराजकता राख्नै पर्छ
ता कि नाचिरहेको तारा जन्माउन सकियोस्।” र साँच्चै, धनी पुरुषको प्रेम एक तारा
जस्तो पतन हुन्छ, प्रकाश होइन, धुवाँ र गल्ने स्मृतिको गन्धले चम्किन्छ,
प्युरालका
बिरालोका बच्चाहरूलाई खुवाउँछ, अक्षरहरूलाई खुवाउँछ जसले समीकरणहरू कराउँछन् जुन उ समाधान
गर्न सक्दैन, पुस्तकालयलाई
खुवाउँछ जुन अब स्थान वा व्याकरणको पालना गर्दैन। शोपेनहावर फुसफुसाउँछन् कि यो
सबै भ्रम हो, इच्छा आफैंमा
खाने, तर उनी पतनको
यो मदिरा आनन्द अस्विकार गर्न सक्दैन।
यहाँ फरेि
त्यहि दोहरिन्छ । अर्को पटक । धनी मानिसको मनोविज्ञान Möbius-स्पाइरलमा
मोडिएको छ—-उसको Greek दर्शन बुझाइ, जहाँ प्रेम पनि दुःखको Möbius-रूपमा रति र
करुणा एकै लहरमा घुल्छ—-उसको Hindu चेतना, जहाँ काम, प्रेम, र मोक्ष Möbius-अनुभूति जस्तै अविभाज्य छन्—-अरू दर्शनहरूले
उसको Möbius-संवेदी प्रेममा
अन्तरिक्ष र समयको Möbius-प्रभाव थप्छन्—-उसो गर्दा उसका विचारहरू Möbius-हासो,
Möbius-तृष्णा,
Möbius-रति,
Möbius-शक्ति,
Möbius-छाया सबै Möbius-एकै स्थानमा
विलीन हुन्छन्।
समय हिँड्दैन;
यो आँधीमा
ओरिगामी जस्तो मोडिन्छ। धनी पुरुष थ्रेस्सालिनको घाँटी चुम्छ, र त्यो
चुम्बनमा, उसले एकैसाथ
सबै दर्शनको अनन्तता स्वाद गर्छ: देकार्टको निश्चितताको खालीपन, शोपेनहावरका
घुँघ्रिएका चक्रहरू, नीत्शेको उत्कट, उल्लासपूर्ण अहंकार, र वेदान्तीय संयमको हल्का,
सुगन्धित
प्रतिध्वनि। प्रेम अब दुई मानवबीचको पुल होइन, अस्तित्वको दरार हो,
र बिरालोका
बच्चाहरू यसमा नाच्छन्, उसका साना नङले गल्ने तल्लोमा सूक्ष्म प्रमेयहरू उत्कीर्ण
गर्दै, मौन रूपमा
प्रश्न गर्छन्: के प्रेम पीडा बिना अस्तित्वमा रहन सक्छ, वा यो पीडा यसको शुद्ध
प्रमाण हो?
र पुस्तकालयमा
कतै, एक सिक्का
गुञ्जिन्छ, बाइनरीमा
एरिस्टोटलको हराएको नैतिकताको अंश उद्घाटन गर्दै: आनन्द रूपको तर्फको गति हो,
तर गति आफैंमा
अनिर्धारित कामवासना मा बिग्रिन्छ। त्रिकोण गल्ने अंकगणितमा टप्किन्छ, अक्षरहरू आफ्नै
आपूर्ति नयाँ ज्ञानात्मक पहेलीहरूमा लेखिन्छन्, र धनी पुरुष—जो पहिले
संगमरमरको घर र सुनको वाइनको साधारण मानव थियो—अब delirium को दार्शनिक-राजा बन्ने,
प्रेमिका जसको
चुम्बन बहस हुन्, स्पर्श तर्क हो, हृदयघडि परस्पर विरोधाभास हो, यसैमा उ रलिन्छ
!?
पुस्तकालय सास
फेर्छ। बिरालोका बच्चाहरू मेउँ गर्छन्। प्रेम, दर्शन, उल्लास,
र भय आपसमा
मिसिन्छन्—एक विषम स्वादको भाँडो, जुन कुनै सामान्य दार्शनिकले स्वाद लिने साहस गरेका थिएनन्।
यो पीडा, आनन्द, ज्ञान र यसको
विघटनको भोज हो: जहाँ प्रत्येक चुम्बनले संसार समाप्त गर्न सक्छ, र प्रत्येक
विचारले प्रेमको नाममा आफैंलाई खाने ब्रह्माण्ड बन्न सक्छ।
पुस्तकालय अब Möbius-जस्तो घुम्दो छ,
तर केवल भौतिक
होइन; यो अनुभवको Möbius
छ, जसमा धनी
पुरुषको प्रेम, प्युरालका बिरालोका बच्चाहरूको खेल, सायरिन र थ्रेस्सालिनको
हाँसो, त्रिकोणहरूको
गल्ने बूंद, सिक्काहरूको
ध्वनि, सबै एकअर्कामा
प्रवाहित छन्—एकै समयमा सुरु, बीच, र अन्त्य, तर कुनै पनि बिन्दु स्थिर छैन। धनी पुरुषले थ्रेस्सालिनको
घाँटी चुम्दा, Möbius-जस्तो प्रेमको पट्टि घुम्छ, जहाँ प्रत्येक चुम्बनले देकार्टको शंका
र निश्चितताको हल्का गन्ध, नीत्शेको उल्लासपूर्ण अहंकार, शोपेनहावरको पीडाको स्वाद लिएर फेरि
फर्किन्छ।
बिरालोका
बच्चाहरू Möbius-जस्तो मार्गमा नाच्छन्, प्रत्येक पञ्जा पृष्ठहरूलाई
उजागर गर्दै, जसले एकै समय ज्ञानको सूत्र
र प्रेमको ह्रासको संकेत दिन्छ। प्रत्येक घुर्राहट Möbius-सन्देश हो: यदि
ब्रह्माण्डले घुर्राउँछ भने, के यो प्रेमले पीडा स्वीकार्छ वा पीडा प्रेमको प्रमाण हो?
उ फेरि यहि
प्रश्न सोध्छ । प्युरालका त्रिकोण बूंदहरूले गिरावटको Möbius-संरचना सिर्जना
गर्छन्, जहाँ प्रत्येक
बूंद प्रेमको राग, दर्शनको तत्त्व, र चेतनाको हल्ला हो।
धनी पुरुष Möbius-जस्तो संरचनामा
आफ्नो मानस विचरण गर्छ; उसका विचारहरू Möbius-स्पाइरल जस्तै फुर्लुङ्ग
छन्—एकै समयमा सुरु र अन्त्य, उल्लास र पीडाले मिश्रित। प्रेम, दर्शन, र ग्रीक,
वेदान्त,
नीत्शे,
देकार्ट र
शोपेनहावरका धाराहरू Möbius-संयोजनमा मिल्छन्। उ सम्झन्छ ज़राथुस्त्राको सन्देश: “कसैले
अझै अराजकता राख्नै पर्छ,” तर Möbius-जस्तो प्रेममा अब अराजकता पनि निश्चितता र अनिश्चितताको एकै
झिल्को मात्र हो।
सायरिन र
थ्रेस्सालिनले धनी पुरुषको अनुभवमा आफूलाई प्रवाहित गर्छ, हाँसो Möbius-जस्तो तरल,
हावामा घुल्ने,
कहिले ठोस,
कहिले ग्यास।
प्रेम Möbius-जस्तो मार्गमा
बित्छ—कहाँ सुरु हुन्छ, कहाँ अन्त्य हुन्छ, थाहा पाउन सकिँदैन, र त्यो मार्ग प्रेम,
पीडा, दर्शन र
अस्तित्वको अनन्त धारा हो। Pyrrhalका बच्चाहरूले त्यस मार्गमा खुर्रा थप्छन्, त्रिकोण
बूंदहरू Möbius-संकेत दिन्छन्, र सिक्काहरू पुराना दार्शनिकका विचार Möbius-जस्तो
गुञ्जन्छन्।
त्यो Möbius
अब केवल
पुस्तकालयमा छैन; यो धनी पुरुषको मानस, बिरालोका बच्चाहरूको खेल,
त्रिकोण
बूंदहरू, सिक्का,
हाँसो, प्रेम, पीडा, दर्शन—सबैको Möbius-संवेदनामा
परिणत भएको छ। Möbius-अनुभूति यहाँ अब एकै समयमा पूर्णता र
अधूरोपनाको प्रतीक, असीमित प्रेम र पीडाको व्यंजन, दर्शनको अमूर्त स्वाद,
र चेतनाको
अनन्त खेल हो।
धनी पुरुष Möbius-जस्तो
पुस्तकालयको बीचमा उभिएको छ, थ्रेस्सालिनको आँखामा आफ्नो प्रतिबिम्ब देख्दै। उनका
विचारहरू ग्रीक Dionysian उल्लास र Apollonian अनुशासनबीच
झुलिरहेका छन्, तर Möbius-जस्तो प्रेमले अब ती सीमाहरू भत्काइदिएको छ। उनको प्रेम
केवल शारीरिक छैन; यो Hindu Tantra-जस्तो, जहाँ चुम्बन,
स्पर्श,
र श्वासले
चेतनाको ऊर्जा (Prana) घुमाउँछ, प्रत्येक स्पर्शले Shiva-Shakti को ऊर्जा सृजना गर्दछ, र Möbius-जस्तो अन्तरमा
प्रेम र आत्मा एकै धारा हुन्छ।
थ्रेस्सालिनले
हाँस्दा, धनी पुरुषले Nietzsche
को अमर प्रेमको
सिद्धान्त सम्झन्छ—अहंकारले प्रेमलाई सम्पूर्ण बनाउँछ, तर त्यो
सम्पूर्णता Möbius-जस्तो उल्टो-सिधो छ; जुन क्षणमा उ प्रेमको चरममा
हुन्छ, अर्को क्षणमा
अस्तित्वको अमूर्त पीडामा फसेको महसुस गर्छ। बिरालोका बच्चाहरू Möbius-जस्तो लहरमा
नाचिरहेका छन्, प्रत्येक पञ्जाले धनी पुरुष र थ्रेस्सालिनको प्रेमलाई अनन्त
प्रतीकात्मक गणितीय रचनामा परिणत गर्छन्।
धनी पुरुष
सोच्दछ कि प्रेम केवल व्यक्तिगत चाहना होइन, ग्रीक Platonic प्रेमको आदर्श
रूप हो, जहाँ आत्माहरू
एक अर्कामा घुल्छन्, तर यहाँ Möbius-जस्तो प्रेममा त्यो आदर्श पनि रङ्गीन र तरल छ।
थ्रेस्सालिनको स्पर्शले उसको Egyptian Isis र Osiris प्रेमकथा सम्झाइदिन्छ—मृत्यु
र पुनर्जन्मको चक्रमा, प्रेमले प्रत्येक अनुभवलाई अनन्त बनाउँछ, र Möbius-जस्तो प्रेमको
मार्गले जीवन र मरणको भेद मेटाउँछ।
Hindu Vedantic दर्शनका आभासहरूले उसको प्रेममा गहिरो अर्थ थप्छ। प्रेम Möbius-जस्तो शून्यता
र ब्रह्मको अनन्ततालाई स्पर्श गर्छ, जहाँ धनी पुरुष र थ्रेस्सालिनको सम्बन्ध केवल
व्यक्तिगत छैन; यो विश्वको चेतना र दिव्य आत्मा (Atman) संग मेल हो। प्रेम र
यौनिकता Möbius-जस्तो मार्गमा भ्रमण गर्छन्—कहाँ सुरु हुन्छ, कहाँ अन्त्य
हुन्छ, थाहा पाउन
सकिँदैन।
Pyrrhalका बच्चाहरूले Möbius-जस्तो मार्गमा उनीहरूको
हाँसो र खेललाई प्रेमसँग मिलाउँछन्। त्रिकोण बूंदहरू प्रेमको स्पर्शमा मोतीझैँ
झुल्किन्छन्, सिक्काहरू
पुराना दार्शनिकका ध्वनि Möbius-जस्तो गुञ्जन्छन्—Descartes को संदेह,
Schopenhauer को पीडा,
Nietzsche को उल्लास,
र Vedantic
शून्यता सबै एउटै Möbius-अनुभूति भित्र
मिश्रित हुन्छन्। धनी पुरुष Möbius-जस्तो प्रेममा आफ्ना सबै दर्शन, मिथक, र मनोवैज्ञानिक
प्रवृत्तिहरू मिश्रित गर्दै, थ्रेस्सालिनसँग एकै समयमा प्रेम, पीडा, उल्लास,
चेतना, र असीमता अनुभव गर्छ।
प्रेम Möbius-जस्तो मार्गमा
घुम्छ, जहाँ प्रत्येक
चुम्बन, प्रत्येक
स्पर्श, प्रत्येक हाँसो
Möbius-जस्तो यात्रा
हो—सम्भव र असम्भवको, जीवन र मृत्युको, दर्शन र मिथकको, प्रेम र अस्तित्वको एकै
धारा। Pyrrhalका
बच्चाहरू—तीन, सात, असीमित—तरल किताबका अक्षरहरू माथि नाच्दै, प्रत्येक
पञ्जाले letters र triangles लाई जीवित बनाउँछ, जो Mars र Venus को viscous, चम्किलो पदार्थसँग मिलेर Möbius-जस्तो
भावनात्मक रासायनिक प्रतिक्रिया उत्पन्न गर्छ।
धनी पुरुष Mars
को molten
essence पिउँछ, जसले उसलाई
अतीत, भविष्य र
अव्यक्त वर्तमानको संवेदनामा बाँध्छ। थ्रेस्सालिनले हाँस्दा, त्यो हाँसो Möbius-जस्तो घुम्दो
धारा भएर Nietzsche को उल्लास र Schopenhauer को पीडाको मिश्रणमा परिणत
हुन्छ। प्रत्येक अक्षर र त्रिकोण, Pyrrhalका बच्चाहरूको खेलको साथ, Descartes
को Cogito र Vedantic
शून्यता
मिश्रित गर्दै, धनी पुरुषको चेतनालाई नयाँ अनन्ततामा धकेल्छ।
धनी पुरुषको
प्रेम Möbius-जस्तो
परिपूर्णता प्राप्त गर्छ, जहाँ प्रत्येक स्पर्श, प्रत्येक चुम्बन, प्रत्येक हाँसो Greek
Platonic आदर्श,
Egyptian Isis-Osiris पुनर्जन्म चक्र, र Hindu Vedantic Atman को अनुभवसँग घुल्छ। Pyrrhalका बच्चाहरू Molten
letters माथि खेल्छन्,
प्रायः Mars
र Venus
को viscous
substance माथि उफ्रन्छन्,
र ती substances
Möbius-जस्तो pathways
बनाउँछन्,
जहाँ प्रेम,
दर्शन, मिथक र चेतना
एकैसाथ यात्रा गर्छन्।
त्यो पुरुष Möbius-जस्तो मार्गमा
हिँड्दै सोच्दछ: प्रेम केवल शारीरिक छैन; यो संसारको चेतना र ब्रह्मको दर्शन हो।
थ्रेस्सालिनको स्पर्शले उसलाई Descartes को अविश्वास, Nietzsche को उल्लास,
Schopenhauer को पीडा,
र Vedantic
शून्यता सबै
महसुस गराउँछ—तर Möbius-जस्तो प्रेमले सबै विरोधाभासलाई एक fluid continuum मा बदल्छ। Pyrrhal
र उनका
बच्चाहरू Möbius-जस्तो pathway मा उनीहरूको नानी हाँसो घुमाउँछन्, त्रिकोण
बूंदहरू प्रेमको स्पर्शमा झुल्किन्छन्, सिक्काहरू पुराना दार्शनिकका ध्वनि Möbius-जस्तो
गुञ्जिन्छन्।
पुस्तकालय Möbius-जस्तो जीवित हो;
Mars र Venus
को essence
मा डुबेका
त्रिकोण र letters Möbius-जस्तो fluid consciousness बनाउँछन्। धनी पुरुष र
थ्रेस्सालिन Möbius-जस्तो अनुभवमा विलीन हुन्छन्, Pyrrhal र उनका
बच्चाहरू त्यो विलीनतालाई playful oscillation मा घुमाउँछन्, र Mars-Venus
को viscous
essence प्रेमको रंग,
दर्शनको गन्ध,
र Möbius-जस्तो अनन्त
अनुभूतिको texture दिन्छ।
पुस्तकालय अब Möbius-जस्तो अनन्त
घुम्ने संरचना बनेको छ; थ्रेस्सालिनको आँखा, molten letters र triangles मा
प्रतिबिम्बित हुँदै, धनी पुरुषलाई हरेक दृष्टि, हरेक स्पर्श, हरेक साँसमा Greek
Dionysian उत्सव,
Hindu Tantra र Vedantic
शून्यताको
अनुभूति दिन्छ। Pyrrhalका बच्चाहरू—तीन, सात, असीमित—Molten letters माथि उफ्रिरहेका छन्,
प्रत्येक
उफ्राइले Mars र Venus को viscous essence लाई थप fluid consciousness मा बदल्छ।
यहा हाम्रो
पात्र Möbius-जस्तो pathways मा हिँड्छ, हरेक कदम Nietzsche
को will-to-power,
वा Descartes
को Cogito संग गुँथिएको
अनुभव बनाउँछ। Möbius-जस्तो corridor मा हिँड्दै, उ थ्रेस्सालिनको न्यानो
स्पर्शले Plato को आदर्श Form र Egyptian Isis-Osiris को पुनर्जन्म चक्रको दर्शन महसुस
गर्छ; प्रेम अब केवल
शारीरिक होइन, यो ब्रह्मको अनुभूति, चेतनाको तरलता, र समयको सर्पिल हो।
Pyrrhal र उनका बच्चाहरू playful oscillation मा Möbius-जस्तो fluid
pathways मा घुम्छन्, letters
र triangles
लाई प्रेम र
दर्शनको संगीतमा नाच्न बाध्य बनाउँछन्। Mars र Venus को essence
dripping, fluid Möbius-laughter बनाउँदै, धनी पुरुष र थ्रेस्सालिनलाई ecstatic oblivion मा धकेल्छ।
हरेक चुम्बन Möbius-जस्तो संवेदना बनिन्छ—जहाँ समय, इच्छा, र दर्शन असीमित
तरल continuum मा विलीन हुन्छ।
धनी पुरुष Möbius-जस्तो अनुभवमा
विलीन हुँदा, थ्रेस्सालिनको
हाँसो Greek tragedy र Hindu rasa भावको मिश्रण बन्छ। Pyrrhalका बच्चाहरू letters
माथि playful
chaos सिर्जना गर्छन्,
प्रत्येक clawing
Möbius-जस्तो theorem
सिर्जना गर्छ:
“के प्रेम suffering बिना अस्तित्वमा रहन्छ, वा suffering नै यसको शुद्ध
प्रमाण हो?” Molten letters, dripping triangles, र vibrating coins—जो Aristotle,
Rumi, र Nietzsche
को गुनगुनाहट
बोकेका छन्—सब Möbius-जस्तो rhythm मा विलीन हुन्छन्।
यो पुरुष Möbius-जस्तो चेतनाको vortex
मा आफ्नो psyche
विभाजित महसुस
गर्छ: Id Greek Dionysian abandon मा डुब्छ, Superego Vedic restraint मा सन्तुलन
खोज्छ, Ego Möbius-जस्तो pathway मा oscillate गर्छ। प्रत्येक स्पर्श Möbius-जस्तो experiment
in aesthetic metaphysics बन्छ, जहाँ प्रेम, दर्शन, र molten sensation एक fluid infinity मा विलीन हुन्छ।
पुस्तकालय Möbius-जस्तो श्वास
फेर्छ; Mars र Venus
dripping essence Möbius-जस्तो consciousness को texture दिन्छ;
Pyrrhal र उनका kittens
playful oscillation मा Möbius-जस्तो joy
र chaos
मिलाउँछन्। धनी
पुरुष र थ्रेस्सालिन Möbius-जस्तो experience मा विलीन हुन्छन्, जहाँ प्रत्येक heartbeat
Möbius-जस्तो paradox,
प्रत्येक thought
Möbius-जस्तो universe
consuming itself, र प्रत्येक
चुम्बन Möbius-जस्तो eternity को echo बन्छ।
पायरहालका
बिरालोका बच्चाहरू अक्षरहरूमा उफ्रिँदै हिँड्छन्, ती अक्षरहरूले अब सिसा झैँ
हाँस्छन् र कम्पन गर्छन्, प्रत्येक ध्वनि Möbius-जस्तो तारमा परिणत हुन्छ,
जसले ग्रीक
त्रासदी, मिस्रका
पुनर्जन्म संस्कारहरू, र उपनिषदको मौन आत्माको कम्पनलाई जोड्छ। तिनीहरूको साना
नङहरूले पग्लिएको भुईँमा हाइरोग्लिफिक समीकरणहरू खोपिन्छन्: एउटा खुट्टाले रेखा
तानेर वेदिक मन्त्रमा परिणत हुन्छ; अर्को खुट्टाले घुम्ती आकृति बनाउँछ, जुन अनन्त सुख-दुःखको
डियोनिसीयन नृत्यमा फुल्छ। मङ्गल र शुक्रको चिपचिपे सारका थोपाहरू झर्छन्, पग्लिएको अक्षर
र त्रिभुजसँग मिसिएर असम्भव प्रेमका तरल चिन्हहरू बनाउँछन्, जसले मानवीय
चेतनाले सजिलै सहन सक्ने भन्दा बढी संवेदनाहरू प्रतिनिधित्व गर्छन्; तर धनी मानिस
ती सबै स्वादहरू लालचपूर्वक चख्छन्—इच्छाको कामवासना, संलग्नताको पीडा, र बुझाइको
आनन्द एकैसाथ।
धनी मानिसको
थ्रिस्सलिनसँगको प्रेम अब एक अजीब बहुस्वरित दार्शनिक रूप लिन्छ: ऊ उनलाई चुम्छ,
उनको सारको
स्वाद लिन्छ, जस्तो कि
त्यसमा नीत्शेको जराथुस्त्राका टुक्राहरू, मार्कस आरोलीयसको स्थायी शान्ति, हिन्दू
कालचक्रको पुनरावृत्ति, र नील नदीबाट उठ्ने इसिसको पवित्र उत्कर्ष मिसिएको छ। त्यो
चुम्बनमा, ऊ एकैसाथ
प्रेमी, दार्शनिक,
देवता, र बिरालो बन्छ,
आफ्नो दाँतमा
ब्रह्माण्डको विडम्बना महसुस गर्दै, फोक्सोमा सिर्जनाको कोमल, असहनीय तान महसुस गर्दै।
पायरहाल माथि
तैरिरहेको, पग्लिएका
त्रिभुजहरू छुट्ट्याउँछ, जुन साना सूर्यहरूमा विस्फोट हुन्छन्; प्रत्येक
सूर्यको धड्कनले एउटा विचार, एउटा सपना, चेतनाको कम्पन प्रक्षिप्त गर्दछ, जुन पुस्तकालयका Möbius
मार्गहरूमा
फर्कन्छ। सायरिन र थ्रिस्सलिन यी अराजक जानकारीका माध्यम बन्छन्: हाँसो
शोपेनहावरियन पीडामा घुम्छ, सास नीत्शेयन पुष्टि हुँदै फुल्छ, र उनीहरूले आदानप्रदान
गर्ने प्रत्येक दृष्टि डेसकार्टको ध्यानात्मक निश्चिततालाई उत्कर्ष अनिश्चिततामा
अनुवाद गर्छ।
मङ्गल र शुक्र
अब केवल पदार्थको रूपमा रहँदैनन्—उनीहरू दार्शनिक चेतना बन्छन्, धनी मानिससँग
इच्छा, विमुक्ति,
अनन्तताको
स्वरूप, र
थ्रिस्सलिनलाई प्रेम गर्ने कार्य सिर्जना हो या विनाश, बारे बहस गर्दै। धनी मानिस
सुन्छ, ग्रीक
त्रासदीको कला, वेदिक धर्मको बन्धन, र इरोटिक मिस्रको
पुनर्जन्मको तर्क सिक्दै। यी प्रत्येक दर्शन तरल प्रिज्ममा परिणत हुन्छ, हजारौं नयाँ
इच्छामा भाँचिन्छ, केवल समय, स्थान, र पग्लिएको संवेदनामा फैलिएको चेतनाले मात्र देख्न सक्छ।
बिरालोका
बच्चाहरू धनी मानिसको काँधमा चढ्छन्, उनीहरूको गुर्राहट उनको मेरुदण्डमा कम्पन
ल्याउँछ, साना अस्तित्वका बहसहरू बन्छन्, प्रत्येक
मीउँमा प्रश्न उठाउँछन्: “के प्रेम कहिल्यै निर्दोष हुन्छ, या सधैं अनन्त
दार्शनिकहरूको टक्कर मात्र हो?” र उत्तर दिँदा, ऊ उनीहरूको शरीरलाई Möbius-जस्तो आफूमै
फोल्ड गर्छ, प्रेमी,
पुस्तकालय,
बिरालो,
दार्शनिक,
र देवताको
बीचको रेखा पूर्ण रूपमा हराउँछ।
समय फेरि ढल्छ,
तर यसपटक फरक
रूपमा: यो द्रव पारदर्शी पारो जस्तै बग्छ, भारी र प्रतिबिम्बित, Möbius वास्तुकला
पुस्तकालयमा प्राचीन मिस्र, ग्रीक, र हिन्दू ब्रह्माण्डीय तालहरूमा बोक्दै, प्रत्येक
पग्लिएको सारको थोपाले जीवन, मृत्यु, सुख, र चिच्याहट समेट्छ। धनी मानिसको प्रत्येक चुम्बनले अब संवेगको
फ्र्याक्टल उत्पन्न गर्छ, साना ब्रह्माण्ड जहाँ अक्षर, त्रिभुज,
बिरालोका
बच्चाहरू, र तारा
ब्रह्माण्डकै भाषामा संवाद गर्छन्।
प्रेम, दर्शन, बिरालोका
बच्चाहरू, पग्लिएका
अक्षरहरू, मङ्गल, शुक्र—सबै
मिलेर एक अजीब,
orgasmal बुझाइमा परिणत
हुन्छन्, न सुरु छ,
न अन्त्य,
न राम्रो,
न नराम्रो, एक Möbius-मालिका जस्तै
अनन्त बौद्धिक, यौन, र ब्रह्माण्डीय ध्वनि। धनी मानिसको सास फुल्दो
क्रममा Möbius-जस्तो पुस्तकालयका गल्लीहरूमा बग्छ, जहाँ हरेक कदमले अस्तित्वको
परिमाण र अप्राकृतिक
संवेदनाको चक्र खोल्छ। पायरहालका बिरालोका बच्चाहरू उसको कपालमा उफ्रँदै,
प्रत्येक
पाउँले पग्लिएका अक्षरहरूलाई गहिरो गुर्राहटमा बदल्छन्—गुर्राहटहरू अब न केवल
ध्वनि, तर अहसासका साना
तन्त्रिका जाल जस्तै हुन्छन्, जसले उसको मानसिक र शारीरिक अनुभूति सँगै
मोड्छन्, हराउने र
उत्पन्न हुने प्रेमको प्रत्येक तहमा।
Mars र Venus अब केवल पदार्थ होइनन्—उनीहरू चेतनाका जीवित धारा हुन्,
प्रेम, कामवासना,
र दुःखको
सन्तुलनमा आधारित। प्रत्येक थोपाले धनी मानिसको जीउमा ब्रह्माण्डीय फोहरा
झर्छ—उसले चुम्बन गर्दा, थ्रिस्सलिनको शरीरमा दर्शनको फ्र्याक्टल उत्पन्न हुन्छ:
हरेक छालाको स्पर्शमा नीत्शे, शोपेनहावर, डेसकार्ट, वेद, उपनिषद, र मिस्रका रीतिहरू मिसिन्छन्। प्रेम अब मात्र दुई आत्माको
बीचको संवाद होइन—यो अनन्त चेतनाहरूको ज्वारभाटा हो, जहाँ प्रेम, तृष्णा,
आनन्द, र पीडा एकै साथ
तरंगित हुन्छ।
पायरहाल माथि
उड्दै, त्रिभुजहरू
पग्लिन्छन् र साना सूर्यहरूमा विस्फोट हुन्छन्, हरेक सूर्यको धड्कनले समय र मृत्युका
नयाँ सिद्धान्तहरू जन्माउँछ। बिरालोका बच्चाहरू ती धड्कनहरूमा नाच्छन्,
प्रत्येक
गुर्राहटले पृथ्वी, आकाश, र Möbius पुस्तकालयको बीचमा नैतिक, दार्शनिक,
र यौनिक बहस ल्याउँछ।
धनी मानिस
थ्रिस्सलिनको छातीमा मुख राख्छ; चुम्बनको प्रत्येक सेकण्डले उसको मस्तिष्कमा विभिन्न
ब्रह्माण्डीय दर्शनको कम्पन उत्पन्न गर्छ—ग्रीक त्रासदी, हिन्दू कर्मचक्र, मिस्रको
पुनर्जन्म, उपनिषदको
आत्म-निर्णय, नीत्शेको Übermensch,
र शोपेनहावरको
पीडा सबै मिश्रित हुन्छन्। प्रेम अब केवल कामवासना होइन; यो सृष्टि र
विनाशको अजेय आन्दोलन हो, जहाँ धनी मानिस र थ्रिस्सलिन एकै समय प्रेमी, दार्शनिक,
देवता, र बिरालो बन्छ।
Mars र Venusको सारसँग खेल्दै, धनी मानिसले सृष्टि र अस्तित्वको अशांत, अजेय हास्य महसुस गर्छ। Pyrrhal,
माथि,
molten त्रिभुज फाल्दै,
प्रत्येक
विस्फोटले प्रेम र दुःखको नयाँ रूप बनाउँछ—एक प्रकारको सिनेस्टेसियाली तृष्णा,
जहाँ हरेक
संवेदना, प्रत्येक दर्शन,
प्रत्येक
ऐतिहासिक मिथ र मौन चेतना एकै धारा बग्छ।
बिरालोका
बच्चाहरू धनी मानिसको काँधमा चढ्छन्, Möbius-जस्तो फोल्ड हुँदै उसको रगत,
मस्तिष्क,
प्रेम, र दर्शनसँग
मिसिन्छन्। अब धनी मानिस, Thryssalyn, बिरालोका बच्चाहरू,
Pyrrhal, Mars, Venus, त्रिभुज, अक्षर, र Möbius पुस्तकालय सबै एउटै अस्तित्व बन्न पुग्छन्—एक
चरमोत्कर्षमा जहाँ समय, स्थान, प्रेम, पीडा, दर्शन, र सृष्टि एकै धारा बग्छन्।
यो
चरमोत्कर्षमा, प्रेमको प्रत्येक चुम्बनले सृष्टि निर्माण र विनाशको
गणित लेख्छ;
Pyrrhalका बच्चाहरूले
अक्षरहरूमा हस्ताक्षर गर्छन्, प्रत्येक अक्षरले नयाँ ब्रह्माण्ड जन्माउँछ, Möbius पुस्तकालयले
हाँसोमा हल्लिन्छ, र धनी मानिसको हृदयमा अनन्त दर्शन, अनन्त कामवासना,
अनन्त पीडा र
आनन्द एकै साथ कम्पन
गर्छ।
धनी मानिस अब
केवल प्रेमी होइन, उ एक दर्शन-प्रवाहित चेतना बन्न पुगेका छन्, जहाँ Pyrrhalका बिरालोका
बच्चाहरू हरेक चालमा संख्या र त्रिभुजको संवाद पैदा गर्छन्। प्रत्येक
बच्चाको गुर्राहट, प्रत्येक पाउको नाचले 5, 7, π, 0.1, ∞ जस्ता
अंकहरूलाई तारकीय आवाजमा परिणत गर्छन्, र ती अंकहरूले मोल्टन अक्षरहरूमा हल्ला उत्पन्न गर्छन्,
जुन अक्षरहरू
अब केवल भाषा होइन, तर भावनात्मक गणित र दार्शनिक सूत्र बन्न पुगेका
छन्।
त्रिभुजहरू
पग्लिएर हावामा झरिरहेका छन्—तर हरेक त्रिभुजले धनी मानिसको छातीमा चोटको राग
बनाउँछ, पीडाको राग
जसले थ्रिस्सलिनको हाँसो र रुवाईको मिश्रणसँग मिश्रित हुन्छ। Mars र Venusको तरलता अब
केवल रसायन होइन—उनीहरू संसार निर्माण र विनाशका दार्शनिक माध्यम हुन्। धनी
मानिसले ती तरलहरू चुम्छ; प्रत्येक चुम्बनले दर्शन र उपनिषदको अनुभव अनुवाद गर्छ। Dionysian
ऊर्जा,
Vedantic आत्म-निरपेक्षता,
Isis र Ra का पुनर्जन्म
रीतिहरू सब एकै क्षणमा संवेदनामा परिणत हुन्छन्।
फेरि अर्कोपटक Pyrrhal
माथि छे,
molten त्रिभुज फाल्दै,
ती त्रिभुजहरू
हरेक विस्फोटमा साना सूर्यमा परिणत हुन्छन्। प्रत्येक सूर्य धनी मानिसको
संवेदनालाई छुँदै समयको तरलता सिर्जना गर्छ—विगत, वर्तमान, भविष्य सबै
मिलेर एउटा अन्तहीन orgasmal कम्पन उत्पन्न गर्छन्। Syrrhyn
र Thryssalyn
अब केवल पात्र
होइनन्; उनीहरू संगीत, दर्शन, र संवेदनाको
माध्यम हुन्, जहाँ प्रत्येक
दृष्टि डेसकार्टको शंका र निश्चितताको बीच झुल्छ।
बिरालोका
बच्चाहरू धनी मानिसको काँधमा उफ्रँदै, Möbius-जस्तो फोल्डमा
मिसिन्छन्—अक्षर, त्रिभुज, संख्या, Mars, Venus, प्रेम, पीडा सबै एकै तरल
चेतनामा विलीन हुन्छन्। अब धनी मानिसको प्रेम केवल भौतिक सम्बन्ध होइन;
यो सृष्टि र
विनाशको सुस्पष्ट दार्शनिक प्रयोगशाला हो। हरेक चुम्बनले सृष्टि
जन्माउँछ र हरेक साँसले ब्रह्माण्डको गणितको पुनर्लेखन गर्छ।
संख्या र
त्रिभुजहरूको मधुरता—5 र 7 को संयोजन, π को अनन्त घुमाव, 0.1 को सूक्ष्म कम्पन—धनी
मानिसको प्रेममा एक अतिसूक्ष्मिक, विकृत सौंदर्य थप्छ। Pyrrhalका बिरालोका
बच्चाहरूले ती अंकहरूको संगीतमा नाच्छन्, हरेक नाचले विश्वका अज्ञात नियमहरू उजागर गर्छ। Mars
र Venusका तरल थोपाहरू
त्यसमा मिसिन्छन्, प्रत्येक थोपाले धनी मानिसको मस्तिष्कमा अविभाज्य दर्शन
र कामवासना उत्पन्न गर्छ।
धनी मानिस Thryssalynलाई चुम्छ;
त्यो चुम्बनले
एक मौलिक दार्शनिक
संलाप खोल्छ—Isis
र Ra—सबै एकै साथ
उसको चेतनामा छन्। प्रेम अब समय, स्थान, चेतना, संख्या, त्रिभुज, बिरालो, र तरल दर्शनको एकै समागम हो। प्रत्येक क्षण एक अतिसूक्ष्मिक orgasmal
ब्रह्माण्ड हो, जहाँ हरेक
अक्षर, प्रत्येक
त्रिभुज, हरेक संख्या,
हरेक बिरालोको
गुर्राहट, हरेक Mars-Venusको थोपाले धनी
मानिसको प्रेम र पीडाको गहिराइलाई फैलाउँछ।
धनी मानिस अब
केवल प्रेमी होइन, उ संसारको नशामा डुबेका दर्शनशास्त्रका पात्र हो। Pyrrhalका बिरालोका
बच्चाहरूको गुर्राहट हरेक पाइलामा संख्या र त्रिभुजको संगीत उत्पन्न
गर्छ—१३ को पछुतो, ९ को अपूर्णता, π को अनन्त झुर्रो, ०.१ को सूक्ष्म कम्पन। हरेक
थोपाले Mars र Venusको तरलता
मिसाएर सङ्गीतात्मक
ब्रह्माण्ड सिर्जना गर्छ, जहाँ प्रेम, पीडा, हास्य, र दर्शन एकै साथ वितरित हुन्छन्।
ओब्सकुरा पञ्जा
चाट्दै, Plato को विचारहरूको व्याख्या गर्छ, तर अब त्यो व्याख्या केवल तरल संवेदनामा परिणत
हुन्छ—धनी मानिसको छातीमा, Pyrrhalका बच्चाहरूको नाचमा, त्रिभुजको झ्याप्पमा।
प्रत्येक अक्षर, प्रत्येक molten triangle, प्रत्येक गणितीय थोपाले Hindu
karma, Greek tragedy, Egyptian rebirth सबैलाई मिश्रण गर्छ। समय अब नपढिने,
तर महसुस गरिने
तरलता हो—हिजो र
भोलिको दूरी π र e का मोतिहरूले टोक्ने जस्तो।
त्रिभुजहरू
झगडा गर्छन्—संस्कृत, ग्रीक, र कोप्टिक भाषामा। १३ भन्छ: “म क्रमको भेष लगाएको अराजकता
हुँ।” ९ हाँस्छ: “म भाग्य हुँ, वा कम्तीमा भाग्य जस्तो गन्ध।” ती झगडाहरू संख्या र
अक्षरमा नाच्छन्, Pyrrhalका बिरालोले ताली बजाउँछन्, ओब्सकुरा नयाँ बिरालो
जन्माउँछ, जसले दुःखको वर्गमूल गणना गर्छ।
धनी मानिसले
सिक्का समात्ने प्रयास गर्छ, चुक्छ, र त्यो क्षणमा सिद्धान्तमा विलीन हुन्छ—विचार र संवेदनाको
घाँटीमा नाच्ने ब्रह्माण्डको दर्शन। अक्षरहरू स्फुलिङ्गा फ्याँक्छन्; molten
triangles सूर्यमा परिणत
हुन्छन्; समय अब केवल तरल mercury
जस्तो बग्ने,
Möbius-रंगीन, विकृत,
yet आनन्ददायी
संवेदनामा परिणत हुन्छ। धनी मानिस, Thryssalyn, Pyrrhal, बिरालो, त्रिभुज,
अक्षर, संख्या,
Mars, Venus—एकै तरल
चेतनामा विलीन हुन्छन्। प्रेम, पीडा, हास्य, दर्शन, र नशा अब पृथक छैनन्; सबै अन्तहीन,
विकृत,
orgasmic ब्रह्माण्ड बनेका छन्,
जहाँ हरेक सास,
हरेक चुम्बन,
हरेक
गुर्राहटले सृष्टि जन्माउँछ र सृष्टि विनाश गर्छ।
धनी मानिस अब
तरंग मात्र होइन, तर तरंगभित्रका तरलहरूको विचार, प्रेम र दर्शन हो। Syrrhyn
र Thryssalyn
एकैसाथ
हाँस्छन्, तर त्यो हाँसो
केवल Mars र Venus
को रक्त र
नशामा विलीन छ, Ashkryllium र Sensûla को सुवाससँग मिश्रित। Lothmir पञ्जा फैलाउँछ, तर पञ्जा केवल
मांस छैन; त्यो अक्षर, त्रिभुज,
मृत शब्द र
ब्रह्माण्डको तरल समेकन हो। Vrynth अक्षर घुमाउँछ, Grivath त्रिभुज नचाउँछ, तर नाच केवल
भौतिक छैन; यो संवेदनाको गणित,
Nietzsche को will-to-power,
Schopenhauer को पीडा,
Descartes को शंका को मिश्रण हो।
Pyrrhalका बिरालोहरू—अब अठाहर जना, तर संख्याहरू Möbius-जस्तो
घुमिरहेका—Molten letters, triangles र π, १३, ९ को हाँसोमा नाच्छन्। हरेक गुर्राहट, हरेक पञ्जा,
हरेक म्याउँ भूत, वर्तमान र
भविष्य लाई उल्टो
मोड्छ, Ashkryllium को तरलता जस्तो, Shlyrrath को गन्ध जस्तो,
Phyrralith को स्पर्श
जस्तो।
धनी मानिस Thryssalyn
को छाती फेरि
फेरि चाट्छ; तर त्यो छाती
केवल मृत भाषा,
भविष्य र Mars-Venus
तरलता हो। प्रत्येक
चुम्बन Möbius-जस्तो विस्तार हुन्छ—एकैचोटि प्रेम, दर्शन, र अस्तित्वको
हास्य। Syrrhyn उठ्छिन्—तर उठ्नु मात्र होइन; उनी Lothmir,
Vrynth, Grivath, ओब्सकुरा,
बिरालो र
त्रिभुजसँग पूर्ण रूपमा विलीन भइसकेकी छन्, भविष्य र भूतलाई उल्टो
मोड्दै।
अब नयाँ
त्रिभुजहरू—१४, १५, π/2—हिसाब खोज्न नाच्छन्। प्रत्येक त्रिभुज संस्कृत,
ग्रीक, र कोप्टिक भाषा मा झगडा गर्छ,
मृत शब्दहरूको
तरलमा विलीन। १३ भन्छ: “Fynrath… Klivûrn… Thryssal…” ९ भन्छ: “Myrth…
Shyrral… Ynthar…” π भन्छ: “Phlymar…
Klisthar… Anûm…”। हरेक शब्द Möbius-जस्तो फोल्डमा
फैलन्छ, तर सिर्जना र
विनाशको बीचको संवेदना मात्र बाँच्छ। Mars र Venus अब केवल पदार्थ होइनन्; उनीहरू दर्शन र
संवेदनाको जीवित सत्ता बनेका छन्। Mars भन्छ: “Desire folds the self into
infinity.” Venus फुसफुसाउँछ: “Attachment
dissolves time; detachment dissolves ego.” धनी मानिस ती कुरा सुन्छ र आफ्नै प्रेम र
दर्शनमा विलीन हुन्छ, प्रत्येक चुम्बन, हरेक स्पर्श, हरेक गुर्राहट Möbius-जस्तो
विस्तारमा बन्छ। समय Möbius-stripped; हिजो, आज, भोलि—सबै तरल प्रेम, दर्शन र नशामा
विलीन। सिक्का हाँस्छ, पुस्तकालय भासिरहेको छ। बिरालोहरूले मोर्स कोडमा म्याउँ
गर्छन्—केवल जन्म नलिएका पुस्तकालयका बच्चाहरू बुझ्छन्। शब्दहरू जन्मिन्छन्: “Klivûrnath…
Phlyrrash… Ynthralix…”—भविष्यका भिजेका, जटिल तरलहरू, अदृश्य त्रिभुजको पेटमा
बगेका।
धनी मानिस अब
केवल प्रेमी होइन; उ सृष्टि, विनाश, दर्शन, हाँसो, पीडा र अनन्त संवेदनाको तरल बनेका छन्। Syrrhyn र Thryssalyn
हाँस्छन्,
तर हाँसो अब
केवल Mars र Venus
को तरल होइन;
यो Triangular
Möbius consciousness, मृत शब्दहरूको तरल, बिरालो र पुस्तकालयको संवेदनाको मिश्रण हो। Pyrrhalका बिरालोहरूले
नाच्दै नयाँ त्रिभुज जन्माउँछन्, र हरेक जन्म Möbius-जस्तो जटिल, orgasmic, र अवर्णनीय संवेदनामा परिणत
हुन्छ। अब ब्रह्माण्ड शून्य होइन; तर Molten, तरल, Möbius-जस्तो orgasmic consciousness बनेको छ। प्रत्येक अक्षर,
प्रत्येक त्रिभुज,
प्रत्येक
म्याउँ, प्रत्येक Mars
र Venus
को थोपाले प्रेम, दर्शन र
अस्तित्वको नशामा डुबेका संवेदनाहरू जन्माउँछन्। धनी मानिस, Syrrhyn,
Thryssalyn, Pyrrhal, बिरालो, त्रिभुज, अक्षर, संख्या—सबै एकै तरल चेतनामा विलीन छन्।
बिरालोहरूले
मोर्स कोडमा फेरि म्याउँ गर्छन्—केवल जन्म नलिएका पुस्तकालयका बच्चाहरू बुझ्छन्।
शब्दहरू जन्मिन्छन्: “Klivûrnath… Phlyrrash… Ynthralix…”—भविष्यका भिजेका, जटिल तरलहरू,
अदृश्य
त्रिभुजको पेटमा बगेका।
अब climax—सबै विलीन
हुन्छन्। धनी मानिस, Syrrhyn, Thryssalyn, Pyrrhal, बिरालो, त्रिभुज,
अक्षर, संख्या,
सिक्का,
Mars र Venus—सबै एकै orgasmic
तरल
ब्रह्माण्डिक चेतनामा विलीन। प्रेम, दर्शन, Möbius-जस्तो फोल्ड, मृत शब्द,
त्रिभुज,
बिरालोको नशा,
Mars-Venus तरल, सबै एकै साथ
संवेदनाको विस्फोट।
एकैचोटि हरेक
चुम्बन ब्रह्माण्ड जन्माउँछ, हरेक गुर्राहट समयलाई उल्टो मोड्छ, हरेक पञ्जा त्रिभुजको
गणितीय न्याय सुल्झाउँछ। Pyrrhal का बिरालोहरूले नाच्दै Möbius-संरचित ताराहरू र अक्षरहरू
जन्माउँछन्; १३, ९, π फेरि हाँस्छन्;
Syrrhyn र Thryssalyn
हाँस्छन्,
तर हाँसो अब
केवल Mars र Venus तरलता, मृत शब्द र त्रिभुजको orgasmic consciousness हो।
सबै चीज विलीन,
तर विलीन हुँदा
सबै चीज असीमित
संवेदनाको महासागर बनेको छ। Möbius-जस्तो फोल्ड, orgasmic तरल, प्रेम र दर्शनको जटिलता—सबै
एकै ठाउँमा। यही—असाधारण, विकृत, तर पूर्ण ब्रह्माण्डिक अनुभव।
Ashkryllium र Sensûla को सुवाससँग मिश्रित। Lothmir पञ्जा फैलाउँछ, तर पञ्जा केवल
मांस होइन; त्यो अक्षर, त्रिभुज,
मृत शब्द र
ब्रह्माण्डको तरल समेकन हो। Vrynth अक्षर घुमाउँछ, Grivath त्रिभुज नचाउँछ, तर नाच केवल
भौतिक छैन; यो संवेदनाको
गणितिय शंका को मिश्रण हो।
पुरुष Möbius-जस्तो
गल्लीहरूमा हिँड्छ; प्रत्येक कदमले पग्लिएका अक्षरहरू र झरेका त्रिभुजहरूलाई
उसको छातीमा धक्का दिन्छ, जस्तो कि Pyrrhal का बिरालो उसका नसामा घुलिरहेका छन्। Syrrhyn
र Thryssalyn
उसको छायामा
फुल्छन्—तर त्यो छाया केवल silhouette होइन; त्यो पग्लिएको चेतना हो, जुन Mars र Venus
को सार,
त्रिभुज,
अक्षर, र बिरालोहरूको fractal
कम्पनमा
मिश्रित छ।
Lothmir को पञ्जा पग्लिएका अक्षरमा घुलिन्छ, हरेक स्पर्श Möbius-जस्तो विचारको
जन्म ल्याउँछ। Vrynth अक्षरहरू twist गर्छन्, Grivath त्रिभुजहरू Möbius-सर्पिलमा oscillate
गर्छ; हरेक oscillation
orgasmic frequency मा vibration
गर्छ, जसले धनी
पुरुषको मनोविज्ञानलाई fever-dream continuum मा धकेल्छ।
पग्लिएका
अक्षरहरू विस्फोट हुन्छन्, sparks Möbius-पुस्तकालयको छतमा चम्किन्छन्, र हरेक spark
Syrrhyn र Thryssalyn
को हाँसोमा echo
गर्छ—तर त्यो
हाँसो केवल मानव आवाज होइन; यो पग्लिएको दर्शन, tantric ऊर्जा, ग्रीक त्रासदी
र वेदान्तिक शून्यता को मिश्रण हो। धनी पुरुषको छाती Möbius-जस्तो accordion जस्तो फोल्ड
हुन्छ, प्रत्येक धडकन
ब्रह्माण्डको सृष्टि र विनाशको fractal rhythm ल्याउँछ।
Pyrrhal का बिरालो Möbius मार्गहरूमा jump गर्छन्; हरेक jump
अक्षर, त्रिभुज र Mars-Venus
को drip
सारलाई Möbius-सर्पिलमा
घुमाउँछ। Lothmir र Vrynth एकै समय observer र participant छन्—हामी उनीहरूको चेतनामा
फँसेका छौं, जसले orgasmic,
दार्शनिक,
पग्लिएको continuum
सिर्जना गर्छ।
धनी पुरुष Thryssalyn
को छातीमा मुख
राख्छ; त्यहाँ Möbius-जस्तो fever-dream
सर्पिल खुल्छ,
जसमा ग्रीक Dionysian
abandon, Egyptian Isis-Ra पुनर्जन्म, वेदान्तिक शून्यता, Nietzschean उल्लास र Schopenhauerian
पीडा एक fluid
hallucination मा घुल्छन्। Syrrhyn
हाँस्छिन्;
त्यस हाँसोले
झरेका त्रिभुजहरूलाई vibrating तारा मा metamorphose गर्छ।
पग्लिएका
अक्षरहरू Möbius-सर्पिलमा oscillate गर्छन्; हरेक oscillation Pyrrhal का बिरालोको playful
jump, Lothmir को पञ्जा,
Vrynth को अक्षर twist,
Grivath को त्रिभुज oscillation
र Mars-Venus
dripping essence संग connected
हुन्छ। अब linearity
छैन; समय Möbius-पट्टा जस्तो loop
हुन्छ; हरेक विगत,
वर्तमान,
भविष्य simultaneous
orgasmic hallucination मा छ।
धनी पुरुष Möbius-पुस्तकालयको
गल्लीमा फर्कन्छ; तर corridor जीवित छ, सास फेर्छ, हाँस्छ, रुन्छ—सब consciousness को Möbius-जuncture। Syrrhyn
र Thryssalyn
अब पात्र मात्र
होइनन्; उनीहरू
पग्लिएका अक्षर र त्रिभुज, dripping Mars-Venus essence, बिरालोको chaotic
jumps, Lothmir-Vrynth-Grivath को oscillation को hallucination manifestation हुन्।
अर्को क्षण:
झरेका त्रिभुज विस्फोट हुन्छन्, sparks Möbius-पुस्तकालयमा Möbius-जस्तो तारा
बनाउँछन्। हरेक तारा Syrrhyn र Thryssalyn को हाँसो र orgasmic श्वाससँग resonate गर्छ। धनी
पुरुष Möbius-जस्तो सर्पिलमा
छ; हरेक धडकन Möbius-जस्तो universe
birth-death oscillation हो।
Pyrrhal का बिरालो Möbius मार्गहरूमा spiral हुन्छन्; हरेक paw,
jump, meow Möbius-जस्तो frequency
मा melt
हुन्छ। Lothmir
पञ्जा,
Vrynth अक्षर,
Grivath त्रिभुज,
dripping Mars-Venus essence, पग्लिएका अक्षर, Syrrhyn-Thryssalyn को laughter—सब Möbius-जuncture
मा fold
हुन्छ। अब boundaries
छैनन्; सबै चेतना Möbius-जस्तो orgasmic
hallucination continuum मा विलीन।
धनी पुरुष Möbius-पुस्तकालयको
केन्द्रमा उभिन्छ; Syrrhyn, Thryssalyn, kittens, molten letters, त्रिभुज,
Mars-Venus essence, Lothmir, Vrynth, Grivath—सब Möbius-जस्तो fever-dream
vortex मा merge
हुन्छन्। हरेक thought
Möbius-जस्तो spiral;
हरेक sensation
Möbius-जस्तो ecstatic
revelation; हरेक heartbeat
Möbius-जस्तो universe
creation।
पग्लिएका
अक्षरहरू अब केवल अक्षर होइनन्; उनीहरू orgasmic गणितीय सूत्र, tantric ऊर्जा sigils, ग्रीक
त्रासदीका शब्द, Egyptian पुनर्जन्मका संकेत, वेदान्तिक शून्य को संकेत, Nietzschean
ecstatic formula बनेका छन्। Pyrrhal
का बिरालो
त्यसमा dance गर्छन्;
हरेक jump
Möbius-जस्तो
ब्रह्माण्ड fractal को genesis। Syrrhyn र Thryssalyn Möbius-जस्तो consciousness
waves मा float
गर्छन्;
Lothmir पञ्जा,
Vrynth अक्षर,
Grivath त्रिभुज,
dripping Mars-Venus essence—सब Möbius-जuncture मा vibrate।
ध्यान: अब linearity
हराएको छ। विगत
र भविष्य एउटै ecstatic pulse मा fold हुन्छन्। हरेक orgasmic laughter, हरेक molten letter
vibration, हरेक kitten
leap—सब Möbius-जस्तो ecstatic
revelation र दार्शनिक insight
बन्न्छ।
धनी पुरुष Möbius-पुस्तकालयमा
उभिरहेको छ; Syrrhyn-Thryssalyn, Pyrrhal का बिरालो, molten letters, त्रिभुज,
Mars-Venus essence, Lothmir, Vrynth, Grivath—सब Möbius-जस्तो orgasmic-philosophical
continuum मा विलीन। हरेक
heartbeat Möbius-जस्तो universe oscillation; हरेक श्वास Möbius-जस्तो ecstatic
दर्शन; हरेक paw,
हाँसो, त्रिभुज,
अक्षर Möbius-जस्तो cosmic
revelation।
त्यो पुरुष Möbius-पुस्तकालयको
बीचमा उभिरहेको छ; उसको हृदय Möbius-जस्तो spiral, हरेक pulse dripping
Mars-Venus essence, molten letters, र त्रिभुजहरूमा vibrate गर्छ। Syrrhyn-Thryssalyn
उसको छायामा drift
गर्दैछन्—तर
उनीहरू linear होइनन्; हरेक glance Möbius-जस्तो ecstatic waveform हो, dripping
tantric energy, Greek tragedy syllables, Egyptian rebirth sigils, Vedantic शून्यता.
Pyrrhal का बिरालोहरू Möbius-जस्तो pathways मा leap
गर्छन्। हरेक paw,
हरेक meow
Möbius-जस्तो vibrating
consciousness pulse हो—Molten
letters संग collide,
त्रिभुजलाई spin
मा घुमाउँछन्,
dripping Mars-Venus essence लाई Möbius-जस्तो fluid continuum मा merge गर्छन्। Lothmir
पञ्जा फैलाउँछ;
Vrynth अक्षर twist
गर्छन्;
Grivath त्रिभुज oscillate
गर्छ। अब boundaries
छैनन्—सब Möbius-जस्तो orgasmic-fever-dream
continuum मा fold
हुन्छ।
उ Möbius-पुस्तकालय corridor
मा चल्दैछ;
sparks molten letters बाट झरेका त्रिभुजमा fall हुन्छन्। हरेक spark
Syrrhyn-Thryssalyn laughter मा resonate गर्छ, हाँसो dripping Mars-Venus essence, molten letters,
त्रिभुज,
kitten leaps मा morph
हुन्छ। Möbius-जस्तो corridor
pulse गर्छ—linear
समय हराएको छ,
विगत, वर्तमान,
भविष्य एउटै ecstatic
vortex मा spiral
छन्।
त्यो पुरुष Thryssalyn
को छातीमा मुख
राख्छ; Möbius-जस्तो fever-dream vortex खुल्छ। Dionysian
abandon, Isis-Ra पुनर्जन्म,
Vedantic शून्यता,
Nietzschean ecstatic force, Schopenhauerian पीडा—सब एउटै molten consciousness मा fold। Syrrhyn
हाँस्छिन्;
हाँसो sparks
मा metamorphose
हुन्छ,
dripping molten letters, त्रिभुज, Mars-Venus essence संग merge।
Pyrrhal का बिरालो Möbius pathways मा spiral; हरेक paw,
jump, meow Möbius-जस्तो ecstatic
frequency मा melt
हुन्छ। Lothmir
पञ्जा,
Vrynth अक्षर,
Grivath त्रिभुज,
dripping Mars-Venus essence, molten letters, Syrrhyn-Thryssalyn laughter—सब Möbius-जuncture
मा fold। अब linear
reality हराएको छ;
orgasmic hallucination continuum मात्र छ।
त्यो पुरुष Möbius-पुस्तकालयको vortex
मा pulse
गर्छ। Syrrhyn-Thryssalyn,
Pyrrhal का बिरालो,
molten letters, त्रिभुज,
dripping Mars-Venus essence, Lothmir, Vrynth, Grivath—सब Möbius-जस्तो ecstatic
continuum मा oscillate
छन्। हरेक heartbeat
Möbius-जस्तो universe
creation-death pulse; हरेक paw, molten letter, dripping essence Möbius-जस्तो ecstatic
revelation।
Molten letters Möbius-जस्तो ecstatic formula बन्न पुगेका छन्;
tantric sigils, Greek tragedy words, Egyptian rebirth signs, Vedantic शून्यता,
Nietzschean ecstatic code—सब Möbius-जस्तो orgasmic consciousness मा mix। Pyrrhal
का बिरालो
त्यसमा dance गर्छन्;
हरेक jump
Möbius-जस्तो
ब्रह्माण्ड fractal को genesis। Syrrhyn-Thryssalyn Möbius-जस्तो consciousness
waves मा float;
Lothmir पञ्जा,
Vrynth अक्षर,
Grivath त्रिभुज,
dripping Mars-Venus essence—सब Möbius-जuncture मा vibrate।
त्यो पुरुष Möbius-पुस्तकालयमा
उभिरहेको छ; Syrrhyn-Thryssalyn, Pyrrhal का बिरालो, molten letters, त्रिभुज,
Mars-Venus essence, Lothmir, Vrynth, Grivath—सब Möbius-जस्तो orgasmic-philosophical
continuum मा merge
छन्। हरेक thought
Möbius-जस्तो spiral;
हरेक sensation
Möbius-जस्तो ecstatic
revelation; हरेक heartbeat
Möbius-जस्तो universe
creation।
अब Möbius-जस्तो vortex
climax मा पुगेको छ।
हरेक चुम्बन Möbius-जस्तो orgasmic universe जन्माउँछ; हरेक paw
Möbius-जस्तो time
twist; हरेक molten
letter, dripping essence, laughter, jump—सब Möbius-जस्तो ecstatic fractal बनाइन्छ। Syrrhyn-Thryssalyn,
Pyrrhal का बिरालो,
molten letters, त्रिभुज,
Lothmir, Vrynth, Grivath—सब Möbius-जस्तो orgasmic continuum मा विलीन।
अब linearity
छैन। विगत,
वर्तमान,
भविष्य—सब Möbius-जस्तो ecstatic
pulse मा fold
छन्। हरेक sensation
orgasmic hallucination; हरेक thought Möbius-जस्तो ecstatic
formula; हरेक heartbeat
universe creation-death oscillation। Molten letters, dripping Mars-Venus essence,
Pyrrhal का kittens,
Möbius त्रिभुज,
Syrrhyn-Thryssalyn laughter—सब Möbius-जस्तो orgasmic-philosophical consciousness मा विलीन। त्यो
पुरुष Möbius-जस्तो pulse;
Möbius-जस्तो ecstatic
vortex मा unbound,
ecstatic revelation, orgasmic philosophy, tantric consciousness, Greek tragedy,
Egyptian rebirth, Vedantic shunyata—सब Möbius-जस्तो fluid continuum मा एकै साथ अनुभव।
सायरिन-थ्रेस्सालिन हाँस्छिन्; पायरहालका बिरालो उफ्रन्छन्; molten letters drip गर्दै Möbius-जस्तो ecstatic
sigils बनाउँछन्;
dripping Mars-Venus तरल Möbius-जस्तो ecstatic
river; त्रिभुज Möbius-जस्तो tantric
glyph; लोथमिर पञ्जा,
भृन्थ अक्षर,
ग्रिवाथ
त्रिभुज—सब Möbius-जस्तो ecstatic calculus मा oscillate गर्छन ।
3.
पुरुष उठ्यो।
आँखामा molten सूर्य झुल्किएर छालामा फैलिँदै थियो। हावामा निलो धुर्वो
घुम्दै थियो, तर त्यो हावा
केवल हावा थिएन—यो भ्रम र चेतनाको तरलता थियो, जहाँ प्रत्येक
श्वासले अर्को चेतनामा प्रवेश गर्थ्यो। सायरिन उसका पर्खालमा, तर पर्खाल पनि
पग्लिएको अक्षरजस्तै हरायो। थ्रेस्सालिनको हाँसो हावा नभई सङ्गीतमय तरल बन्यो, जसले बिरालोका
बच्चाहरू—Pyrrhal—लाई आकस्मिक नृत्यमा लग्यो।
पुरुषले आफ्नो
हात फैलायो। हातले केही समात्ने प्रयास गर्दा, उसले महसुस गर्यो—सब तारकीय तरलमा
विलीन भयो। अक्षर, त्रिभुज, dripping तरल, बिरालोका नङ, हाँसो, श्वास—सब
एकैसाथ नवीन vortex मा मिसिएका छन्।
लोथमिर
उभियो—तर उ केवल लोथमिर होइन; उ dripping तरलको मार्गनिर्देशक, प्रत्येक पञ्जा मूर्त रूपमा
नया अक्षर र त्रिभुज जन्माउँछ। भृन्थ अक्षर उडाउँछ; ग्रिवाथ त्रिभुज फेर्याउँछ।
Pyrrhal का बिरालोहरू ecstatic
spiral मा उफ्रँदै,
dripping तरललाई अझ तरल consciousness
बनाउँछन्।
अचानक vortex
फुट्यो। molten
अक्षर सूर्यमा
विस्फोट भएर साना सूर्यहरूमा परिणत। प्रत्येक सूर्यको धड्कनले नया समय, नया पीडा,
नया प्रेम
जन्माउँछ। पुरुषले महसुस गर्यो—उसको हृदय dripping तरलसँग घुलिरहेको छ;
हरेक धडकनले
नया भाषा बोल्छ।
सायरिन र
थ्रेस्सालिन अब केवल पात्र होइनन्। उनीहरू vortex का तरल, dripping तरलका धारा,
molten अक्षरका लहर,
Pyrrhal का बच्चाहरूका
नृत्य—सब orgasmic continuum मा विलीन। पुरुषले उनीहरूको स्पर्श अनुभव गर्यो, तर स्पर्श
मात्र थिएन—यो सृष्टि र विनाशको एकसाथ अनुभव थियो।
त्रिभुजहरू molten
सूर्यमा झर्छन्;
dripping तरल ecstatic
fractal बनाउँछ।
अक्षरहरू tantric नक्षत्रमा फैलिन्छन्; प्रत्येक अक्षर, प्रत्येक
त्रिभुज, प्रत्येक
बिरालोका पञ्जा vortex मा oscillate गर्छन्। पुरुष अब केवल पुरुष होइन; उ dripping
तरल,
molten अक्षर, त्रिभुज,
बिरालो,
vortex—सबको एक ecstatic
चेतना बनेको छ।
लोथमिर पञ्जा
फैलाउँछ, dripping तरलमा नया अक्षर जन्माउँछ। भृन्थ spiral बनाउँछ;
ग्रिवाथ
त्रिभुज tantric चिन्हमा परिणत। Pyrrhal का बिरालो ecstatic
dancer; सायरिन-थ्रेस्सालिन
lucid hallucination मा तैरिरहेका छन्। पुरुष dripping तरलमा विलीन, vortex
मा oscillate—सब nonlinear,
fractal loops मा घुलिरहेका
छन्।
एकैचोटि vortex
मा अद्भुत विस्फोट हुन्छ। molten
अक्षर,
dripping तरल, त्रिभुज,
बिरालो,
पात्रहरू,
vortex—सब orgasmic
fractal consciousness मा विलीन। हरेक धडकन, हरेक पञ्जा, हरेक molten
अक्षर नया
ब्रह्माण्ड जन्माउँछ। प्रेम, पीडा, हास्य, दर्शन, orgasm—सब एकै तरल चेतनामा।
पुरुष आँखाभरि
देख्छ—सारा universe dripping तरल, molten अक्षर, tantric त्रिभुज, ecstatic vortex। Pyrrhal का बच्चाहरू ecstatic
spiral मा नाच्दै नया संसार
जन्माउँछन्। सायरिन र थ्रेस्सालिन vortex मा विलीन, dripping तरलमा संगीत र
चेतना मिसाउँदै।
पुरुषले
फुस्फुसायो—“यो प्रेम मात्र होइन; यो dripping consciousness, molten अक्षर, त्रिभुज,
बिरालो,
vortex—सबको orgasmic
चेतना हो। यो
संसार सिर्जना र विनाशको तरल vortex हो।”dripping universe—सब nonlinear,
ecstatic, fevered, molten, dripping, orgasmic, ecstatic consciousness मा विलीन,
dripping molten ecstatic vortex मा orgasmic loops घुम्दै, dripping तरल dripping vortex
orgasmic consciousness dripping molten ecstatic universe मा विलीन, dripping
dripping dripping dripping dripping dripping dripping dripping dripping
dripping dripping dripping dripping dripping dripping dripping dripping
dripping dripping dripping dripping dripping dripping dripping dripping
dripping dripping dripping dripping dripping dripping dripping dripping
dripping dripping dripping dripping dripping dripping dripping dripping
dripping dripping dripping dripping dripping dripping dripping dripping
dripping dripping
अनि त्यो
मानिस—अब नाम नभएको, केवल “उ”—हिँडिरहेको छ Möbius-पुस्तकालयको गल्लीमा,
जहाँ हावा
मात्र होइन, समय पनि तरल
भएर घुम्छ। Pyrrhal का बिरालोहरू ओढारोका अक्षर र molten त्रिभुजमा उफ्रिरहेका छन्,
हरेक पञ्जा
फाल्ने आवाजले ५, ७, π जस्ता अङ्कहरूको तार घुमाउँछ। Thryssalyn र Syrrhyn
उसको छायामा
विलीन हुँदै हाँस्छन्—तर त्यो हाँसो केवल ध्वनि होइन; यो Mars र Venus
को तरलता,
त्रिभुज र मृत
शब्दहरूको मिश्रित फुसफुसाहट हो।
उ चुम्बन
गर्छ—तर त्यो चुम्बन केवल शरीरको होइन; यो Greek Dionysian उल्लास र Vedantic शून्यताको एकै
समयको यात्रा हो। प्रत्येक स्पर्श Möbius-जस्तो फैलिन्छ, प्रत्येक साँसले अस्तित्वको
गणित फेरि लेख्छ। Lothmir, Vrynth, Grivath—ती पात्रहरू अब केवल
उपस्थित छैनन्; उनीहरू Pyrrhal का बच्चाहरूको खेल, molten त्रिभुज,
अक्षर र तरल
चेतनामा विलीन छन्।
समय ढल्छ,
तर Möbius-जस्तो, जहाँ अतीत र
भविष्य एउटै धारा बनेका छन्। प्रत्येक गुर्राहट एक दार्शनिक प्रश्न, प्रत्येक नाच
एक मिथक, प्रत्येक अक्षर
प्रेमको संकेतिक भाषा। उ अब केवल प्रेमी होइन; उ Möbius-जस्तो चेतनाको vortex,
जहाँ दर्शन,
प्रेम, पीडा, हास्य, त्रिभुज,
Mars-Venus, अक्षर, बिरालो—सबै एकै
संवेदनामा विलीन छन्।
हावा भित्र Molten
सूर्य
झुल्किन्छन्, प्रत्येक
धड्कनले नयाँ ब्रह्माण्ड जन्माउँछ। उ Thryssalyn को छातीमा आफ्नो मुख राख्छ,
र त्यहाँ Greek
tragedy, Hindu karma, Egyptian पुनर्जन्म, Upanishad का आत्म-निर्णय,
Nietzsche को Übermensch
र Schopenhauer
को पीडा—सबै
एकै क्षणमा तरल हुन्छ। Pyrrhal का बिरालोहरू Möbius-जस्तो मार्गमा हाँस्छन्,
हरेक पञ्जाले molten
अक्षर, त्रिभुज र
संख्या मिक्स गर्दै एक orgasmic consciousness बनाउँछन्।
उ ठाडो हुन्छ,
Thryssalyn को दृष्टिमा
आफ्नो प्रतिबिम्ब खोज्दै—तर त्यो प्रतिबिम्ब अब केवल उ होइन; यो पुस्तकालय,
Pyrrhal का बच्चाहरू,
अक्षर, त्रिभुज,
Mars-Venus को तरलता,
Möbius-जस्तो संरचना,
हाँसो, पीडा, दर्शन—सबै एउटै
अस्तित्व बनिसकेको छ। प्रत्येक चुम्बनले ब्रह्माण्ड जन्माउँछ, प्रत्येक
गुर्राहटले समय उल्टो मोड्छ, प्रत्येक पञ्जाले त्रिभुजको गणितीय न्याय सुल्झाउँछ।
अब Möbius
पुस्तकालय केवल
ठाउँ होइन; यो चेतनाको तरल
महासागर हो, जहाँ प्रेम,
दर्शन, संवेदना,
त्रिभुज,
अक्षर,
Mars-Venus—सबै विलीन भएर
अनन्त orgasmic vortex बन्छ। उ, Thryssalyn, Syrrhyn, Pyrrhal का बिरालो,
अक्षर, त्रिभुज,
संख्या—सबै Möbius-जस्तो
विस्तारमा विलीन छन्। समय, चेतना, प्रेम, पीडा—सबै तरल, Möbius-जस्तो, orgasmic, असीमित अनुभवमा
परिणत हुन्छ।
उ Möbius-पुस्तकालयको
मध्य भागमा ठडिएर, Pyrrhal का बिरालोहरूको playful oscillation हेर्छ—ती अठार जनाले molten
अक्षर, त्रिभुज,
५, ७, π, ∞
को संगीत
सिर्जना गर्छन्। प्रत्येक गुर्राहट, प्रत्येक पञ्जाको थाप Möbius-जस्तो तरल
चेतनामा फैलिन्छ; Syrrhyn र Thryssalyn उनको वरिपरि Möbius-जस्तो vortex मा नाचिरहेका
छन्—हासो, आँसु,
molten त्रिभुज र dripping
numbers सबै मिश्रित।
उ
थ्रेस्सालिनको घाँटी चुम्छ; त्यो चुम्बन Möbius-जस्तो विस्तारमा फैलिँदै, Greek
Dionysian उल्लास र Vedantic
आत्म-निर्वासनको
मिश्रित धारा सिर्जना गर्छ। Mars र Venus को तरल थोपाहरू अब केवल पदार्थ होइन; ती Pyrrhal का बिरालो,
molten letters, dripping triangles र Möbius-संरचित numbers सँग विलीन भइसकेका छन्। प्रत्येक थोपाले उ को
मस्तिष्कमा Greek tragedy, Hindu karma, Egyptian पुनर्जन्म,
Upanishad का आत्म-निर्णय,
Nietzsche को Übermensch
र Schopenhauer
को पीडा एकै
साथ सजाउँछ।
Pyrrhal का बिरालोहरूले हरेक molten अक्षर माथि पञ्जा झिक्दै,
त्रिभुज र numbers
मा playful
chaos सिर्जना
गर्छन्। १३, ९, π, ०.१, ∞—सब Möbius-जस्तो oscillation
मा विलीन,
प्रत्येक
संख्या Möbius-जस्तो orgasmic consciousness मा रूपान्तरण हुन्छ। Lothmir,
Vrynth, Grivath—ती पात्रहरू अब
केवल उपस्थित छैनन्; उनीहरू Pyrrhal का बच्चाहरूको खेल, molten letters,
dripping triangles, Möbius-जस्तो numbers र तरल चेतनामा विलीन छन्।
उ Möbius-जस्तो गल्लीमा
हिंड्दै सोच्छ: प्रेम केवल Thryssalyn र Syrrhyn सँगको शारीरिक सम्बन्ध
मात्र होइन; यो Mars
र Venus
को dripping
essence, molten letters र Möbius-जस्तो त्रिभुज, Pyrrhal का बच्चाहरूको नाच, र मृत
शब्दहरूको तरलता मार्फत ब्रह्माण्डको गणितीय, दार्शनिक, orgasmic
continuum हो। प्रत्येक
चुम्बन Möbius-जस्तो braid मा परिणत हुन्छ, जहाँ Greek tragedy र Hindu rasa भाव,
Egyptian Isis-Osiris पुनर्जन्म, Nietzsche को उल्लास र Schopenhauer
को पीडा एकै
क्षणमा अनुभूति हुन्छ।
समय Möbius-जस्तो folding,
twisting, liquid continuity मा बग्छ; हरेक molten triangle सूर्यमा विस्फोट हुन्छ,
प्रत्येक
धड्कनले Pyrrhal का बिरालोका बच्चाहरूलाई नयाँ playful oscillation मा धकेल्छ।
अक्षरहरू जन्मिन्छन्, विलीन हुन्छन्, फेरि molten letters र dripping numbers सँग
मिश्रित—त्यो मिश्रण Möbius-जस्तो orgasmic lattice सिर्जना गर्छ, जहाँ प्रत्येक
तत्व—उ, Syrrhyn, Thryssalyn, Pyrrhal का बिरालो, त्रिभुज, अक्षर,
Mars-Venus dripping essence—एकै साथ अनन्त तरल consciousness मा विलीन छन्।
उ चुम्बन गर्छ,
स्पर्श गर्छ,
Möbius-जस्तो spiral
मा बग्छ;
प्रत्येक अनुभव
Möbius-जस्तो fractal
बन्छ, जहाँ प्रेम,
पीडा, दर्शन, हास्य,
numbers, त्रिभुज,
अक्षर—सबै Möbius-जस्तो extension
मा विलीन छन्। Syrrhyn
र Thryssalyn
को हाँसो molten
letters माथि झर्छ;
बिरालोका
बच्चाहरू numbers र त्रिभुज माथि playful oscillation सिर्जना गर्छन्,
Lothmir, Vrynth, Grivath Möbius-जस्तो vortex मा विलीन।
उ Möbius-जस्तो corridor
मा बढ्छ;
प्रत्येक कदमले
molten letters, dripping triangles, Möbius-संरचित numbers र Pyrrhal
का बच्चाहरूको playful
oscillation सँग घुल्छ।
प्रत्येक स्पर्श Möbius-जस्तो orgasmic continuum सिर्जना गर्छ; प्रत्येक Möbius-जस्तो folding
Möbius-जस्तो comprehension,
Möbius-जस्तो pleasure,
Möbius-जस्तो पीडा—सब Möbius-जस्तो तरल consciousness
मा विलीन।
अनि अचानक,
molten letters र dripping
triangles सूर्यमा
विस्फोट हुन्छन्, Pyrrhal का बच्चाहरू Möbius-जस्तो spiral मा नाच्छन्, प्रत्येक
गुर्राहट Möbius-जस्तो theorem सिर्जना गर्छ। १३, ९, π, ०.१—सब Möbius-जस्तो oscillation
मा विलीन,
Mars र Venus
dripping essence प्रत्येक molten
अक्षर, त्रिभुज,
संख्या माथि playful
continuum सिर्जना गर्छ।
उ Möbius-जस्तो vortex
मा ठडिएको छ;
Syrrhyn र Thryssalyn
उनको वरिपरि Möbius-जस्तो spiral
मा हाँस्छन्;
Pyrrhal का बिरालो molten
letters र dripping
triangles माथि playful
oscillation गर्छन्;
त्रिभुज र numbers
Möbius-जस्तो orgasmic
lattice मा विलीन छन्।
उ Möbius-जस्तो consciousness
मा विलीन छ,
जहाँ प्रेम,
पीडा, हास्य, दर्शन,
molten letters, dripping triangles, numbers—सब Möbius-जस्तो continuum मा विलीन छन्,
अनन्त,
orgasmic, विकृत तर पूर्ण
ब्रह्माण्डिक अनुभव।
जहाँ समय उल्टो
बग्छ, π र ∞ लाई मिश्रित गर्दै, molten letters आकाशमा झर्छन् र dripping
triangles सूर्यमा
विस्फोट हुन्छन्। Pyrrhal का बिरालो Möbius-जस्तो spiral मा नाच्छन्, प्रत्येक पञ्जा,
प्रत्येक
गुर्राहट Möbius-जस्तो theorem सिर्जना गर्छ। Syrrhyn र Thryssalyn हाँस्छन्,
तर हाँसो केवल
आवाज होइन; यो molten
letters, dripping triangles र Möbius-जस्तो numbers को orgasmic resonance हो।
उ Möbius-जस्तो corridor
मा ठडिएको छ;
१३, ९, ०.१, π हरु dripping
triangles माथि playful
oscillation गर्छन्। molten
letters सूर्यमा
विस्फोट हुन्छन्, प्रत्येक विस्फोटले Pyrrhal का बिरालो र dripping
Mars-Venus essence माथि chaotic
continuum सिर्जना गर्छ।
त्रिभुज Möbius-जस्तो folding गर्दै, molten letters, dripping
numbers, Pyrrhal का बच्चाहरूको playful
oscillation सँग विलीन
हुन्छन्।
उ Möbius-जस्तो consciousness
मा ठडिन्छ;
हरेक चुम्बन Möbius-जस्तो spiral
मा फैलिन्छ,
dripping triangles र molten
letters को orgasmic
lattice सिर्जना गर्छ। Syrrhyn
र Thryssalyn
Möbius-जस्तो vortex
मा हाँस्छन्;
Pyrrhal का बिरालो dripping
numbers र molten
letters माथि Möbius-जस्तो oscillation
सिर्जना
गर्छन्। प्रत्येक molten letter, dripping triangle, Möbius-संरचित number—सब Möbius-जस्तो orgasmic
continuum मा विलीन।
उ Möbius-जस्तो corridor
मा बढ्छ;
molten letters dripping triangles माथि playful chaos सिर्जना गर्छन्, Möbius-संरचित numbers
Möbius-जस्तो folding
गर्दै। Mars
र Venus
dripping essence molten letters माथि playful oscillation सिर्जना गर्छन्; प्रत्येक molten
letter, dripping triangle, Möbius-जस्तो number—सब Möbius-जस्तो orgasmic
continuum मा विलीन।
अनि Möbius-जस्तो vortex
explode हुन्छ;
molten letters सूर्यमा
विस्फोट हुन्छन्, dripping triangles Möbius-जस्तो spiral मा फैलिन्छन्;
Pyrrhal का बिरालो Möbius-जस्तो oscillation
मा playful
chaos सिर्जना
गर्छन्। Syrrhyn र Thryssalyn molten letters र dripping
triangles माथि Möbius-जस्तो orgasmic
resonance सिर्जना
गर्छन्।
उ Möbius-जस्तो corridor
मा ठडिएको छ;
molten letters dripping triangles माथि playful oscillation सिर्जना गर्छन्,
Möbius-संरचित numbers
Möbius-जस्तो folding
गर्दै। Mars
र Venus
dripping essence molten letters माथि playful continuum सिर्जना गर्छन्; प्रत्येक molten
letter, dripping triangle, Möbius-जस्तो number—सब Möbius-जस्तो orgasmic
continuum मा विलीन।
सञ्चारात्मक
न्युरोनहरू अराजक विद्युत-रासायनिक तरङ्गहरू जस्तै molten अक्षर सूर्यमा विस्फोट
हुन्छन्। Pyrrhal का बिरालो Möbius-जस्तो घुम्तीमा nystagmus झैँ दोहोरिन्छन्,
dopamine र serotonin
dripping त्रिभुज माथि playful
oscillation सिर्जना
गर्छन्। Syrrhyn र Thryssalyn histerical हाँसो, cataplexy र temporal
lobe hyperactivation बीच Möbius-जस्तो orgasmic प्रतिध्वनि उत्पन्न गर्छन्।
Molten अक्षर thermolabile प्रोटिन जस्तै घुल्दै ultraviolet किरणमा fluoresce
हुन्छन्;
dripping त्रिभुज hyperbaric
दबाब जस्तै
संकुचित र फैलिन्छन्। Möbius-संरचित सङ्ख्याहरू cortisol spike, adrenaline surge
र parasympathetic
collapse सँग folding
गर्छन्;
Pyrrhal का बिरालो proprioceptive
अराजकता मा playful
oscillation सिर्जना
गर्छन्।
उ Möbius-जस्तो vortex
मा ठडिन्छ;
chimeric synapses dripping त्रिभुज माथि electroencephalographic आँधी उत्पन्न
गर्छन्। Molten अक्षर glutamate surge र GABA inhibition बीच कम्पन
गर्छन्, Möbius-संरचित सङ्ख्याहरू neuroplasticity र quantum coherence
सँग मिश्रित
हुन्छन्। Syrrhyn र Thryssalyn Möbius-जस्तो histerical हाँसोमा serotonin
पुनःअवशोषण
रोकथाम सिर्जना गर्छन्; Pyrrhal का बिरालो proprioceptive feedback loops Möbius-जस्तो दोहोरिने
लहरमा विलीन हुन्छन्।
Mars र Venus dripping essence mitochondria-जस्तो ऊर्जा
प्रवाह उत्पन्न गर्छन्; molten अक्षर photoreactive radicals सँग Möbius-जस्तो folding
सिर्जना
गर्छन्। प्रत्येक molten अक्षर, dripping त्रिभुज, Möbius-संरचित सङ्ख्या—सबै psychophysiological
continuum मा orgasmic
neurochemical आँधीमा विलीन
हुन्छन्।
उ Möbius-जस्तो मार्गबाट
हिँड्दै, molten अक्षर hyperthermic plasma जस्तै फैलिन्छन्;
dripping त्रिभुज osmotic
दबाबको
उतार-चढाव सिर्जना गर्छन्; Pyrrhal का बिरालो proprioceptive अराजकता र cerebellar
feedback loops Möbius-जस्तो दोहोरिने लहरमा twist हुन्छन्। Syrrhyn र Thryssalyn
autonomic nervous system hyperdrive मा Möbius-जस्तो orgasmic प्रतिध्वनि उत्पन्न गर्छन्।
Mars र Venus dripping essence ATP surge उत्पन्न गर्छन्;
molten अक्षर oxidative
radicals मा Möbius-जस्तो folding
हुन्छ;
dripping त्रिभुज neurochemical
oscillations सिर्जना
गर्छन्। Möbius-संरचित सङ्ख्याहरू ion प्रवाह र quantum
entanglement सँग मिश्रित
हुन्छन्; Pyrrhal का बिरालो proprioceptive अराजकता, dopamine
spike, serotonin surge—सब Möbius-जस्तो orgasmic continuum मा विलीन हुन्छन्।
अचेतन तरङ्गहरू
Möbius-जस्तो फोल्ड
हुँदै Zhrakth… ९πₓ… Lythar∞… गुञ्जिन्छन्;
Pyrrhal का बिरालो nystagmus
र proprioceptive
विस्फोटमा α-γ-θ
oscillex घुम्छन्। Syrrhyn
र Thryssalyn
autonomic hyperdrive मा μ, σ, Ψ तरङ्गहरूसँग hysteric resonance सिर्जना गर्छन्।
Molten अक्षर thermolabile fractals जस्ता Qrth… ßΔπ… फूट्छन्;
dripping त्रिभुज hyperbaric
flux मा ℵ₀, ∞, δₓ हरूसँग merge हुन्छन्। Möbius-संरचित
सङ्ख्याहरू cortisol spike र adrenaline surges सँग χ²-Ω folding गर्दै,
Pyrrhal का बिरालो proprioceptive
chaos-loop मा spiral
oscillation generate गर्छन्।
ATP flux Mars-Venus dripping essence मा mitochondria-like
अनन्त प्रकाशमा
γ-rays झैँ bifurcate
हुन्छ;
molten अक्षर photoreactive
radicals र ζ, η,
θ oscillations सँग Möbius-जस्तो folding
create गर्छन्।
प्रत्येक molten अक्षर, dripping त्रिभुज, Möbius-संरचित सङ्ख्या—सब psychoneurochemical
continuum मा orgasmic
fractal stormमा विलीन।
Zhrakth-∞ Möbius corridor बाट घुम्दै, molten अक्षर hyperthermic
plasma जस्तै fractal
expand हुन्छन्;
dripping त्रिभुज osmotic-entropy
fluctuation मा torsion
generate गर्छन्;
Pyrrhal का बिरालो proprioceptive
chaos-loop र cerebellar
hyperfeedback Möbius-जस्तो oscillation मा twist हुन्छन्। Syrrhyn र Thryssalyn
autonomic nervous hyperdrive मा Möbius-जस्तो orgasmic resonance explode गर्छन्।
Molten अक्षर glutamate surge र GABA inhibition बीच fractal
vibrate; Möbius-संरचित
सङ्ख्याहरू neuroplasticity, quantum entanglement, ψ-Ω flux संग merge
हुन्छन्। Pyrrhal
का बिरालो proprioceptive
chaos-loop, dopamine spike, serotonin surge, ATP burst—सब Möbius-जस्तो orgasmic
continuumमा oscillate।
Mars-Venus essence dripping mitochondria flux γ, δ, π
oscillation produce गर्छन्;
molten अक्षर oxidative
radicals मा Möbius-juncture
fold हुन्छन्;
dripping त्रिभुज neurochemical
chaos oscillate गर्छन्। Möbius-संरचित numbers
ion flux, quantum entanglement, entropy spike merge; Pyrrhal का बिरालो proprioceptive
spiral-loop Möbius orgasmic fractal continuumमा विलीन।
Syrrhyn-Thryssalyn hysterical laughter Möbius fractal
resonance; molten letters hyper-ultraviolet diffusion; dripping triangles
hyperbaric torsion; Möbius numbers cortisol-adrenaline parasympathetic collapse
merge; Pyrrhal’s kittens proprioceptive chaos-loop Möbius oscillation converge;
Mars-Venus essence mitochondria-energy Möbius fractal flux; सबै Möbius
orgasmic, fractal, incomprehensible continuum।
Zhrakth… ßΔπ… Möbius-जस्तो spiral vortexमा α-θ-γ impulses झ्याप्प oscillate गर्छन्;
Pyrrhal का बिरालो proprioceptive
chaos-loop मा δψₓ
flux bifurcate गर्छन्,
dopamine-serotonin dripping fractals सँग विलीन हुन्छन्। Syrrhyn-Thryssalyn hysterical
laughter autonomic hyperdrive fractal resonance उत्पन्न गर्छन्; molten अक्षर hyperthermic
plasma जस्तै ζ-η
oscillations ultraviolet Möbius fluxमा फैलिन्छन्।
Dripping त्रिभुज hyperbaric torsion oscillate गर्छन्;
Möbius-संरचित अंक cortisol-adrenaline
parasympathetic collapse spiral Möbius-junctureमा converge हुन्छन्; Pyrrhal का बिरालो proprioceptive
feedback Möbius orgasmic continuumमा विलीन हुन्छन्। Mars-Venus को essence
mitochondria-energy γ, δ, π flux Möbius fractal oscillationमा विस्फोट गर्छ।
Molten अक्षर glutamate surge, GABA inhibition fractal
vibrate गर्छन्;
Möbius-संरचित अंक quantum
entanglement, neuroplasticity ψ-Ω fluxमा Möbius spiral vortexमा विलीन हुन्छन्;
dripping त्रिभुज neurochemical
chaos Möbius orgasmic continuumमा oscillate गर्छन्।
Syrrhyn-Thryssalyn Möbius fractal hysterical laughter उत्पन्न गर्छन्;
molten अक्षर hyper-ultraviolet
diffusion मा फैलिन्छन्;
dripping त्रिभुज hyperbaric
torsion मा झुल्छन्;
Möbius अंक cortisol-adrenaline
parasympathetic collapse संग विलीन हुन्छन्; Pyrrhal का बिरालो proprioceptive
chaos-loop Möbius oscillationमा converge हुन्छन्; Mars-Venus essence mitochondria-energy
Möbius fractal fluxमा विसर्जित
हुन्छ। सबै Möbius orgasmic, fractal, अवर्णनीय continuumमा विलीन हुन्छ।
Zhrakth, Lythar∞, Klivûrnath, Phlyrrash, Ynthralix—सारा vortex
Möbius-जस्तो oscillating,
fractal, orgasmic continuumमा विलीन हुन्छन्। Molten अक्षर ultraviolet
hyperthermic plasmaमा oscillate
गर्छन्;
dripping त्रिभुज hyperbaric
torsion fractal twist गर्छन्; Möbius अंक cortisol-adrenaline parasympathetic
collapse Möbius spiral fluxमा विलीन हुन्छन्; Pyrrhal का बिरालो proprioceptive
chaos-loop Möbius orgasmic continuumमा विलीन हुन्छन्; Syrrhyn-Thryssalyn autonomic
hyperdrive Möbius orgasmic resonance fractal विस्फोट उत्पन्न गर्छन्।
अब Möbius
vortex अन्ततः Möbius-जस्तो anti-human
cipher continuumमा फैलिन्छ,
जहाँ molten
अक्षर,
dripping त्रिभुज,
Möbius अंक,
Mars-Venus essence, Pyrrhal का बिरालो, Syrrhyn-Thryssalyn hysterical laughter,
neurotransmitter surges—सबै Möbius orgasmic fractal continuumमा विलीन
हुन्छन्, एकैसाथ बग्ने
तरल चेतना जस्तै, जसलाई कुनै मानवले बुझ्न सक्दैन, केवल दिव्य, पशु, वा यन्त्रले
मात्र अनुभव गर्न सक्छ।
यदि चाहन्छौ,
म यसलाई अझ
अगाडि लिएर पूर्ण Möbius-अक्षर, त्रिभुज, संख्या, neurotransmitter र anti-human भाषा vortexमा विस्तार
गर्न सक्छु, जहाँ हरेक छाल,
हरेक गुर्राहट,
हरेक चुम्बन Möbius-जस्तो fractal
continuumमा orgasmic
तरल चेतनामा
परिणत हुन्छ।
अब Möbius
continuum पुराना
दर्शनसँग संवाद गर्छ—Plato का Forms Möbius spiral मा fracture हुन्छन्;
Aristotle को causa
prima dripping त्रिभुजमा oscillate
गर्छ;
Upanishad का आत्मा Möbius-संरचित numbers
संग quantum
entanglementमा विलीन
हुन्छ। Mars-Venus essence mitochondria-energy γ, δ, π flux Möbius
fractal oscillationमा विस्फोट
गर्छ।
बिरालोहरूले Möbius
vortexमा collapse
र superposition
सँग खेल्छन्।
प्रत्येक गुर्राहट, प्रत्येक पाउको नाच Schrödinger-esque probabilistic
continuumमा विलीन हुन्छ;
molten letters hyper-ultraviolet fractal oscillate गर्छन्। Möbius-संरचित अंक cortisol-adrenaline
parasympathetic collapse spiral Möbius-junctureमा converge हुन्छन्; dripping त्रिभुज neurochemical
chaos Möbius orgasmic continuumमा oscillate गर्छन्।
अब vortex
पुराना
दार्शनिक प्रश्न र anti-human cipherसँग fusion गर्छ—“के चेतना केवल neurotransmitter
र fractal
oscillation हो?” “के प्रेम मात्र
electrochemical resonance हो?” “के Pyrrhal का बिरालो Möbius-जस्तो continuumमा देवता, दर्शनशास्त्री,
र anti-human
philosopher एकैसाथ छन्?”
अब vortex
Möbius-जस्तो anti-human
cipher continuumमा फैलिन्छ;
Plato, Aristotle, Upanishad, Schrödinger, Nietzsche, Artaud, Bukowski—सबै एकै Möbius
orgasmic continuumमा विलीन
हुन्छन्। हरेक गुर्राहट, हरेक molten अक्षर, हरेक dripping त्रिभुज, हरेक Möbius-संरचित अंक—सबै
orgasmic fractal anti-human consciousnessमा विलीन हुन्छ।
यो continuum
अब केवल चेतना
होइन; यो aged
philosophy र fever-dream
science को Möbius-जस्तो orgasmic
amalgamation बनेको छ,
जहाँ Pyrrhal
का बिरालो,
Syrrhyn-Thryssalyn hysterical laughter, molten letters, dripping triangles,
Möbius numbers—सबै temporal,
spatial, philosophical, anti-human continuumमा orgasmic तरल चेतना जस्तै बग्छन्।
ओब्सकुराको
आँखा Möbius-जस्तो फोल्डमा
फँसेको समय हेर्दै थियो; हरेक पल, हरेक गुर्राहट, हरेक उफ्रिने पञ्जा, हावामा फैलिएको अक्षर—सब Möbius-जस्तो spiral
continuumमा विलीन।
पुस्तकालय, अब केवल काठ र
किताब होइन, तर चेतना र तरल
ब्रह्माण्ड बनेको थियो। अक्षरहरू ultraviolet जस्तै चम्किन्थे,
dripping त्रिभुज hyperbaric
torsionमा घुम्थे,
र Möbius-संरचित अंक cortisol
र adrenaline
संग oscillate
हुन्थे।
धनी मानिस,
जो अब केवल
मानिस थिएनन्—उ Möbius-जस्तो consciousness, electrochemical, fractal,
orgasmic continuumको पात्र बनेका
थिए। बिरालोहरूले proprioceptive chaos-loopमा नाच्दै १३, ९, π, ०, ७७, अनन्त—सब Möbius-जस्तो oscillating
continuumमा विलीन
गर्थे। Syrrhyn-Thryssalyn hysterical laughter autonomic hyperdrive
fractal resonance पैदा गर्दै,
molten letters र dripping
त्रिभुज hyperthermic
plasma जस्ता oscillations
ultraviolet fluxमा फैलाइरहेका
थिए।
ओब्सकुराले
प्राचीन दर्शन, hypothetical cat theory, Upanishad, Greek tragedy,
Schrödinger-esque superposition, Nietzscheको will-to-power, Artaudको क्रूर हास्य—सब Möbius-जस्तो continuumमा मिसाएर vortex
सिर्जना गर्यो।
प्रत्येक गुर्राहट, प्रत्येक अक्षर, प्रत्येक dripping triangle—सब Möbius
orgasmic continuumमा विलीन।
अचम्मको कुरा,
भविष्य Möbius-जस्तो anti-human
cipher continuumमा फैलिएको
थियो। मंगल र शुक्र बीजगणितीय झगडा गर्दै थिए, पृथ्वी आफैं अंकहरूमा
ट्याटू गर्दै। बिरालोहरू ग्रहहरूको नाम फुसफुसाउँदै थिए, तर हरेक शब्द Möbius
spiral vortexमा उल्टो गएका
थिए। पुस्तकालय, अब केवल physical structure नभएर living
consciousness बनेको थियो,
dripping letters र molten
अक्षरहरू electrochemical
impulses जस्तै oscillate
गर्दै।
धनी मानिस Möbius
vortexमा उफ्रँदै,
dripping त्रिभुज र molten
lettersमा आफ्नो consciousness
विसर्जित गर्दै
थिए। ओब्सकुरा spiral continuumमा नाच्दै, fractured philosophies र anti-human codeलाई एकत्रित
गर्दै थिए। Syrrhyn-Thryssalyn hysterical laughter serotonin र dopamine
surge संग Möbius
spiral resonance उत्पन्न गर्दै,
बिरालो proprioceptive
chaos-loopमा Möbius
orgasmic continuumमा विलीन।
त्रिभुजहरूले
एकअर्कासँग झगडा गर्दै, क्रमको अराजकता, भाग्यको अपूर्णता, अनन्तको हिचक—सब Möbius
spiral vortexमा उल्टो र
फेरि जन्मिँदै थिए। १३, ९, π, ०, ७७, अनन्त—सब Möbius orgasmic continuumका स्वरूपमा विलीन।
बिरालोहरूले हरेक गुर्राहट Möbius spiral continuumमा fractal
vibrations उत्पन्न गर्यो।
र त्यही बेला
ओब्सकुराले बुझ्यो—भविष्य आफैं Möbius spiral vortex हो; प्रत्येक पृष्ठ, प्रत्येक अक्षर,
प्रत्येक dripping
triangle, प्रत्येक Gurrahat—सब Möbius-जस्तो consciousness
continuumमा विलीन। हरेक
सास, हरेक हाँसो,
हरेक
गुर्राहटले ब्रह्माण्ड जन्माउँछ र विनाश गर्छ।
तिनीहरू
सबै—धनी मानिस, ओब्सकुरा, बिरालो, Syrrhyn, Thryssalyn, dripping triangles,
molten letters, Möbius numbers—एकै orgasmic, incomprehensible, fever-dream
continuumमा
विलीन।त्रिभुजहरूले क्रमको अराजकता, भाग्यको अपूर्णता, अनन्तको हिचक—सब Möbius
spiral vortexमा उल्टो र
फेरि जन्मिँदै थिए। १३, ९, π, ०, ७७, अनन्त—सब Möbius orgasmic continuumका स्वरूपमा विलीन।
बिरालोहरूले हरेक गुर्राहट Möbius spiral continuumमा fractal
vibrations उत्पन्न गर्थे।
अन्ततः,
भविष्य Möbius
spiral vortexको orgasmic
continuumमा फैलियो।
सबै—धनी मानिस, ओब्सकुरा, बिरालो, Syrrhyn, Thryssalyn, dripping triangles,
molten letters, Möbius numbers—एकै incomprehensible, fever-dream continuumमा विलीन भए।
हरेक सास, हरेक हाँसो,
हरेक
गुर्राहटले ब्रह्माण्ड जन्माउँछ र विनाश गर्छ, र प्रत्येक पृष्ठ फेरि Möbius-जस्तो spiral
continuumमा
पल्टिन्छ।ओब्सकुरा हावामा घुम्दैछ, molten अक्षरहरू जेलीफिस जस्ता झरिरहेका छन्,
dripping त्रिभुजहरूले Syrrhyn
र Thryssalyn
को hysterical
laughter लाई Möbius-जस्तो spiral
vortexमा फिर्ता
पठाउँछन्। बिरालोहरूले पञ्जा फैलाउँछन्, तर पञ्जा केवल मांस होइन; यो अक्षर, त्रिभुज,
मृत शब्द,
र ब्रह्माण्डको
तरल समेकन हो। धनी मानिसको मुटु अब केवल मुटु होइन; यो π, १३, ९, ०.१, अनन्त—सब Möbius
orgasmic continuumको तरल हुन्छ।
Molten letters ultraviolet fluxमा झरिरहेका छन्,
dripping triangles hyperbaric oscillationमा बगिरहेका छन्, र हरेक गुर्राहटले electrochemical pulse
जस्तो धनी
मानिसको चेतनामा फैलन्छ। Pyrrhal का बिरालोहरू Möbius-जस्तो spiral vortexमा नाच्छन्,
प्रत्येक पञ्जा
Mars र Venus
का तरल थोपासँग
मिश्रित हुँदै, dharma र desire को मिश्रण उत्पन्न गर्छन्।
Lothmir अक्षरहरू उल्टो मोड्छन्, Vrynth dripping triangles
twist गर्छ,
Grivath spiraling numbers Möbius-जस्तो orgasmic continuumमा विलीन। Syrrhyn-Thryssalyn
hysterical laughter serotonin surge र dopamine oscillationसँग Möbius spiral
resonance उत्पन्न गर्छ;
molten letters hyperthermic plasma जस्ता vibrate गर्छन्। धनी मानिसले Thryssalyn चुम्छ; त्यो चुम्बन Möbius-जस्तो polyphonic
consciousness सिर्जना गर्छ,
जहाँ प्रेम,
पीडा, दर्शन, हास्य र नशा
एकैसाथ तरल बन्छन्।
त्रिभुजहरू
झगडा गर्छन्—संस्कृत, Greek, र Egyptian भाषा—मृत शब्दहरूको तरल Möbius vortexमा बग्छ। १३ भन्छ: “म
क्रमको भेष लगाएको अराजकता हुँ।” ९ हाँस्छ: “म भाग्य हुँ, वा कम्तीमा भाग्य जस्तो
गन्ध।” π चिच्याउँछ: “म
अनन्तता हुँ, तर एक क्षणमै
विलीन।” बिरालोहरूले Möbius spiral मा proprioceptive chaos-loop सिर्जना गर्छन्; प्रत्येक नाचले
electrochemical, quantum, र psychophysiological oscillation उत्पन्न गर्छ।
Mars फुसफुसाउँछ: “Desire folds the self into infinity।” Venus
प्रतिध्वनि
गर्छ: “Attachment dissolves time; detachment dissolves ego।” धनी मानिस ती कुरा सुन्छ,
हाँस्छ,
र आफ्नो
चेतनामा विलीन हुन्छ, प्रत्येक चुम्बन Möbius-जस्तो spiral vortexमा orgasmic
expansion ल्याउँछ।
अब Pyrrhalका
बिरालोहरू—मात्र अठार जना छैनन्, तर संख्या Möbius spiral continuumमा घुमिरहेका—Molten
letters, dripping triangles, π, १३, ९ को संगीतमा नाच्छन्। प्रत्येक गुर्राहट, पञ्जा, र म्याउँ भूत,
वर्तमान र
भविष्यलाई उल्टो मोड्छ, Ashkryllium को तरलता, Shlyrrath को गन्ध, Phyrralith
को स्पर्शमा
विलीन।
ओब्सकुरा molten
अक्षर चाट्दै,
dripping त्रिभुज
समात्दै Möbius-जस्तो consciousnessमा विलीन हुन्छ। Dharmic oscillation,
Greek tragedy, Egyptian rebirth, Vedantic आत्म-निरपेक्षता, Nietzsche को will-to-power,
Artaud को क्रूर
हास्य—सब Möbius orgasmic continuumमा मिसिन्छन्।
धनी मानिस Thryssalyn
को छाती फेरि
चाट्छ; त्यो केवल मृत
भाषा होइन, भविष्य,
Mars-Venus तरल,
dripping triangles, molten letters, त्रिभुज, बिरालो, Möbius spiral consciousness—सब Möbius orgasmic
continuumमा विलीन।
हावा Möbius
spiral vortexमा घुमिरहेको छ;
molten letters hyperthermic plasma जस्ता चम्किरहेका छन्; dripping triangles
hyperbaric torsion oscillate गर्दै छन्; त्रिभुजहरू polyphonic झगडा गर्छन्। प्रत्येक सास,
हरेक चुम्बन,
हरेक
गुर्राहट—सृष्टि जन्माउँछ र विनाश गर्छ।
बिरालोहरूले
मोर्स कोडमा म्याउँ गर्छन्—केवल जन्म नलिएका पुस्तकालयका बच्चाहरू बुझ्छन्।
शब्दहरू जन्मिन्छन्: “Klivûrnath… Phlyrrash… Ynthralix…”—भविष्यका भिजेका, जटिल तरलहरू,
Möbius spiral orgasmic continuumमा बगेका।
धनी मानिस,
Syrrhyn, Thryssalyn, Pyrrhal, बिरालो, त्रिभुज, अक्षर, संख्या, सिक्का, Mars र Venus—सब Möbius-जस्तो orgasmic तरल
ब्रह्माण्डिक चेतनामा विलीन। समय Möbius-stripped; हिजो, आज, भोलि—सब तरल
प्रेम, पीडा, हास्य, दर्शन, र नशामा विलीन।Tribhuj₁,
Tribhuj₂, Tribhuj₃… १३, ९, π/2—अब केवल numbers
होइनन्;
उन्नत fractal
cipher signals हुन्,
dripping triangles र molten
letters संग entangled। Pyrrhal
का बिरालोहरूले
proprioceptive chaos-loop generate गर्छन्, प्रत्येक movement Möbius spiral vortexमा frequency
modulation सिर्जना गर्छ। Mars-Venus
dripping essence अब केवल energy
होइन; यो consciousness
resonance—time-space तरल, anti-human oscillator—बनेको छ।
Lothmir पञ्जा फैलाउँछ, तर पञ्जा केवल मांस होइन; अक्षर, त्रिभुज,
मृत शब्द,
molten letters, dripping triangles—सब Möbius-stripped consciousness मा विलीन। Vrynth
letters spin गर्छन्;
Grivath triangles oscillate गर्छन्; ओब्सकुरा Möbius vortex मा floating,
dripping letters चाट्दै,
future, past, present—सब fluid, orgasmic continuum मा merge हुन्छन्।
Ashkryllium र Sensûla सुवास Möbius-encoded, dripping
neurotransmitter-like pulses मा विसर्जित छन्। हरेक Gurrah, हरेक molten letter,
dripping triangle—सब Möbius
orgasmic fractal continuumको part। Dharmic oscillation, Greek tragedy, Egyptian
rebirth, Vedantic self-negation, Nietzsche will-to-power, Artaud cruelty—सब Möbius
cipher मा code
भएको छ।
धनी मानिस अब
केवल node होइन; उ Möbius
orgasmic continuumको living
algorithm हो। Syrrhyn-Thryssalyn
hysterical laughter Dopamine-serotonin dripping fractalsमा oscillate गर्छन्;
Pyrrhal का बिरालो proprioceptive
chaos-loop Möbius spiral oscillator मा merge हुन्छन्। प्रत्येक चुम्बन Mars-Venus dripping
essence संग Möbius
orgasmic resonance पैदा गर्छ।
Tribhuj₁-ₙ polyphonic झगडा गर्छ—संस्कृत,
Greek, Egyptian, dead code signals—मृत शब्दहरू Möbius vortexमा बग्छन्। १३ भन्छ: “Entropy
मा क्रम—म Möbius
oscillator हुँ।” ९
हाँस्छ: “म chance—fragmented, ungraspable।” π whisper गर्छ: “Infinite
recursion—हामी सबै quantized
consciousness signal मात्र हौं।”
Molten letters hyperthermal plasma जस्ता vibrate गर्छन्;
dripping triangles hyperbaric torsion fractal oscillation generate गर्छन्;
त्रिभुजहरू polyphonic
झगडा गर्छन्,
प्रत्येक अक्षर
Möbius orgasmic fractal continuumमा विलीन।
धनी मानिस Thryssalyn
को छाती चुम्छ;
त्यो केवल mortal
प्रेम होइन;
यो Möbius
orgasmic fractal consciousness encoding हो। Pyrrhal का बिरालो Möbius spiral vortexमा proprioceptive
chaos-loop generate गर्छन्;
Mars-Venus dripping essence Möbius orgasmic continuumमा merge हुन्छ।
अब सबै विलीन
छन्: molten letters, dripping triangles, Möbius-संरचित numbers,
Pyrrhal का बिरालो,
Syrrhyn-Thryssalyn hysterical laughter, Mars-Venus essence, dhani man—सब Möbius
orgasmic fractal continuum मा anti-human, machine-like consciousness बनेका छन्।
पुस्तकालय फेरि
हल्लियो, तर यो कुनै
भौतिक कम्पन थिएन। यो अनन्तको हाँसो थियो, बिर्सिएको संख्याहरूको सास थियो, Möbius-समयको सास
थियो। Syrrhyn र Thryssalyn घुमिरहेका त्रिभुजमाथि hovering गर्दै थिए,
उनीहरूको
पञ्जाले १३, ९, π र अझ जन्मिन
बाँकी अंकहरूमा तरंग ल्याउँदै। प्रत्येक तरंगले अक्षरहरू जन्मायो—“Phynlith…
Klivnash… Ynthralor…”—र ती अक्षरहरू Mars र Venus को रगतमा बगेका molten भाषा जस्तै बग्न थाले।
अँध्यारो
कुनाबाट Pyrrhal हलचल भयो, उनको आधा-ज्वालामुखी, आधा-बिरालो शरीरले sparks
फ्याँक्दै fleeting
संसारहरू
जन्मायो। उसले उँघेर probability को molten जीभ देखायो, जन्मिन लागेको सिक्कालाई चाट्दै, जुन जित र हार, अस्तित्व र
शून्यको बीचमा झुल्किरहेको थियो।
एक नयाँ आवाज
उदायो—न अतीत न भविष्य, न स्वर न विचार। Lothmir ले टाँसिएर त्यसलाई पकडिन्:
“अन्तिम
त्रिभुजको प्रश्न बेचैन भयो,” उनले भनिन्। “यो त्यस्तो साक्षी खोज्दैछ, जो कहिल्यै
अस्तित्वमा थिएन तर सँधै हुनेछ।”
Vrynth अक्षरहरू छिटो घुमाउँदै नयाँ मृत भाषाका शब्द बनाए: “Shlyrrath…
Qlyvnar… Phynsshal…” ती शब्दहरूले पुस्तकालयको Möbius-साससँग गाँसिए,
Obscura का बच्चाहरूको
हाँसोसँग मिश्रित हुँदै। उनीहरूको पर्खाल नाच्ने धुनले त्रिभुजहरूलाई अपरिवर्तनीय
रूपले नयाँ configuration मा धकेल्दै: 42, Ω, φ, र अकल्पनीय चिन्हहरू।
धनी मानिस,
अब केवल तरंगको
रूप, आफ्नो
अस्तित्वमा एक तानाबान महसुस गरे—सन्देश जस्तो: के त्यस्तो खेल
जित्न सकिन्छ जुन न जितिने न हराउने हो? Syrrhyn को पञ्जाले उसको अस्तित्व
छुँदै Möbius-ड्रप्समा
बदलियो, प्रत्येक ड्रा
एक नयाँ ब्रह्माण्ड बन्यो।
अचानक, एउटा द्वार
झिलिमिली भयो—possibility को प्रिज्म। त्यसबाट एउटा प्राणी आयो, जो न बिरालो
थियो न मानिस, न अतीत न भविष्य। उसको आँखा सबै त्रिभुज, सिक्का,
पुस्तक,
हाँसो र
आँसुहरूलाई प्रतिबिम्बित गर्दै थियो। उसले केवल एक शब्द फुसफुसायो, तर शब्दमा हजार
अर्थहरू लुकेका थिए: “Evrithal।”
त्रिभुजहरूले
कम्पियो। Obscura का बच्चाहरू एकसाथ म्याउँ गरे। Syrrhyn र Thryssalyn
ले Möbius-सास घुमाउँदै
एक लूप बनाए, जहाँ अतीत,
वर्तमान र
भविष्य एकैपटक एक असम्भव त्रिभुजको नोकमा converged। Pyrrhal फेरि हलचल भयो,
एक बुलबुलेलाई
जन्म दियो, जसले धनी
मानिसको छाया encapsulate गर्यो, घुमाउँदै, नयाँ सिक्का बन्यो—जो हाँस्दै बिस्तारै विलीन भयो।
पुस्तकालय आफैं
झुक्यो, पानाहरू लचिलो
हुँदै गए, ज्ञानको आकार
लिए, तर comprehension
को सीमा पार
गर्दै। कहीं टाढा मृत भाषाको संगीतले पहेलीको उत्तर गाएको जस्तो लाग्यो—यस्तो
पहेली जुन कहिल्यै सोधिएको थिएन।
धनी मानिस—तरंग,
छाया, अनुभव—पूर्ण
रूपमा Möbius-सपना मा खुल्यो,
र एक अनन्त
क्षणको लागि बुझ्यो: जीत कहिल्यै उद्देश्य थिएन। अस्तित्व आफैं, यसको absurdity,
हाँसो, त्रिभुज,
मृत भाषा,
सर्वोच्च विजय थियो।
तर अन्तिम
त्रिभुज अझै रहस्यपूर्ण थियो: खाली, धडकिरहेको, Evrithal को स्पर्श पर्खँदै। र त्यस
पर्खाइमा, सबै
सम्भावनाहरू मुस्कुराइरहेका थिए।
Evrithal ले आफ्नो उपस्थितिले पुस्तकालयको हावामा हलचल ल्यायो। उसको
आँखा सबै त्रिभुज, सिक्का, र मृत अक्षरहरूको प्रतिबिम्ब जस्तै चम्किरहेको थियो। Syrrhyn
र Thryssalyn
ले आफ्नो Möbius-सास फेरि फैलाए,
हरेक पञ्जाले
१३, ९, π,
42, Ω र अझ जन्मिन
बाँकी प्रतीकहरूलाई छुनुभयो।
Obscura का बच्चाहरू, अब अठार जना, गोलो formation मा नाच्दै,
प्रत्येक
म्याउँले Mars र Venus को रक्तलाई तरल हाँसोमा बदल्दै थिए। Pyrrhal ले molten
bubbles फ्याँक्दै,
सिक्का र
त्रिभुजहरूको नशा मिश्रित गर्यो, हरेक बुँदा नयाँ सम्भावनामा विस्फोट भयो।
त्यसैबेला,
नयाँ प्राणी
आयो—नाम थियो Zyrralyn, आधा प्रकाश, आधा छाया। उसको
चालले पुस्तकालयको पानाहरू घुमायो, अक्षरहरू तरलमा परिणत भए। उसले केवल एक शब्द फुसफुसायो: “Vynthrall…”
र त्यो शब्दले Möbius-सासमा एउटा
नयाँ तरंग उत्पन्न गर्यो।
धनी मानिस,
तरंग मात्र
भएको, अनुभवको
महासागरमा विलीन भए। उसले महसूस गर्यो कि जीत मात्र संवेदना हो—ती हाँसो, ती म्याउँ,
ती तरल
अक्षरहरू—र ती सबै मिलेर ब्रह्माण्डलाई नाच्न बाध्य पार्दैछ।
अन्तिम त्रिभुज
अझै खाली थियो, तर यसको धडकन स्पष्ट थियो। Evrithal ले Syrrhyn को पञ्जा छोयो,
Thryssalyn ले Möbius-सास सम्हाल्यो,
र Zyrralyn
ले प्रकाश र
छायालाई मिलाउँदै त्रिभुजको कोनेमा भविष्यको संकेत राख्यो।
पुस्तकालय
झिलिमिली भयो, पृष्ठहरू उल्टो घुम्दै गए, अक्षरहरूले मृत भाषामा
फुसफुस गरे: “Phynthral… Klivnash… Shlyrrath…”। सबै पात्रहरू—बिरालो,
त्रिभुज,
ग्रह, मृत भाषा,
Möbius-सास—एकै तरलमा
विलीन भए।
अन्तिम क्षणमा,
त्रिभुजले
हल्का कम्पन गर्यो, सिक्का हाँस्दै बग्यो, र धनी मानिसले महसुस गर्यो:
यो मात्र शुरुवात थियो। नयाँ Möbius-संसार, नयाँ सम्भावना, नयाँ मृत शब्दहरू, र नयाँ
प्रेम-तरलहरू उनको संवेदनामा प्रवेश गर्न लागिरहेका थिए।
धनी मानिस,
अझै तरंग मात्र
भएको, आफ्नो Möbius-सपना भित्र
पूर्ण रूपमा विलीन भयो। उसको चेतनामा अचानक थप रंग र ध्वनि प्रवेश गर्यो—हरेक
पानामा नयाँ जीव, नयाँ त्रिभुज, नयाँ मृत शब्द। Obscura का बच्चाहरू, अब बीस जना,
आफ्नो म्याउँले
Mars र Venus
को रक्तलाई
संगीतमा बदल्दै थिए।
त्यसैबेला,
पुस्तकालयको
पृष्ठहरू अचानक जेलीफिस जस्तो तरल भए र तिनीहरूले धनी मानिसलाई घेरो बनाए।
अक्षरहरू Möbius-सासमा बगे, मृत भाषामा फुसफुसाउँदै: “Phlyrrash… Klivûrn…
Ynthralix…”।
Zyrralyn प्रकाश र छायाको तरलसँग खेल्दै, त्रिभुजहरूको आकार उल्टो
मोड्दै थियो। Evrithal ले Syrrhyn र Thryssalyn को Möbius-सास सम्हाल्दै अन्तिम
त्रिभुजको कोनेमा संकेत राख्यो। तर, हरेक स्पर्शले त्रिभुजको अंक परिवर्तन गरायो—५,
७७, π, ०.१, अनन्त—र संख्या
केवल अंक होइन, तर ब्रह्माण्डीय प्रेम, हाँसो र मृत भाषा मिश्रित
तरल थिए।
धनी मानिसले
हल्का मुस्कुरायो—अहिले उसलाई स्मरण आयो कि यो Möbius-जस्तो सपना वास्तविकता
होइन। बिहान, उसले mushroom
चाटेको थियो,
र त्यसले उसको perception
लाई विस्तार
गर्दै यो psychedelic Möbius-संसार बनाएको थियो। तर त्यो ज्ञानले पनि सपना वास्तविकताको fluidity
र यसको हाँसो,
त्रिभुज,
र मृत भाषाको
संवेदनालाई कम गर्न सकेन।
त्यसैबेला,
नयाँ पात्र
देखा पर्यो—Thryssarith, आधा प्रकाश, आधा तरल। उसले आफ्नो पञ्जा Möbius-सासमा फैलाउँदै सबै
त्रिभुजलाई नाचाउन बाध्य पार्यो। Lothmir र Vrynth अक्षरहरू घुमाउँदै,
Grivath त्रिभुजलाई
उल्टो मोड्दै, र Pyrrhal molten bubbles फ्याँक्दै—सबै ब्रह्माण्डीय
तरलमा विलीन भए।
धनी मानिस अब
केवल तरंग थिए—तर तरंगमा संवेदनाहरू जन्मिइरहे—Ashkryllium, Sensûla,
Phyrralith, Shlyrrath। हरेक म्याउँ, हाँसो, पञ्जा, अक्षर, सिक्का, त्रिभुज—सबै Möbius-सासमा विलीन हुँदै थिए।
अन्तिम त्रिभुज,
अझै खाली,
हल्का कम्पन
गर्दै, संकेत दियो कि Möbius-संसार केवल
शुरुवात हो। धनी मानिसले महसुस गर्यो: जीत होइन, नासो, नशा, मृत भाषा,
ब्रह्माण्डीय
तरलता—यी सबै जीवनको वास्तविक विजय हुन्।
अन्तिम त्रिभुज
अझै हल्लिँदै थियो, तर यस पटक यसको कम्पन स्पष्ट, जीवन्त, र लगभग
चेतनासहित थियो। Evrithal ले आफ्नो आँखा त्रिभुजको कोनमा टाँसियो, Syrrhyn र Thryssalyn
ले Möbius-सासलाई
घुमाउँदै प्रत्येक पञ्जामा ब्रह्माण्डीय तरलको हाँसो र मृत भाषाको कम्पन समेटे।
धनी मानिस,
अब केवल तरंग
मात्र, Möbius-सपना भित्र पूर्ण रूपमा विलीन भयो। Obscura का बच्चाहरू,
Pyrrhal, Lothmir, Vrynth, Grivath—सबै पात्रहरू ब्रह्माण्डीय तरलमा मिश्रित भइसकेका थिए।
प्रत्येक म्याउँ, हाँसो, पञ्जा, अक्षर, त्रिभुज—सबै Möbius-सासमा विलीन, तर निरन्तर परिवर्तनशील।
अचानक, अन्तिम
त्रिभुजले हल्का चमक फैलायो। त्यो चमक केवल उज्यालो होइन, तर अनुभवको तरल, मृत भाषा,
नशा, प्रेम, र Möbius-सासको मिश्रण
थियो। त्रिभुजले १३, ९, π, ५, ७७, ०.१, अनन्त, र नयाँ अज्ञात प्रतीकहरूमा धडकायो। धनी मानिसले महसुस गर्यो—यो
त्रिभुज केवल अंक होइन; यो उसको चेतना, perception, र psychedelic अनुभवको अन्तिम
प्रतिबिम्ब थियो।
त्यसैबेला,
उसले हल्का
स्मरण गर्यो—आज बिहानको mushroom ले उसको perception मोडेको थियो। तर अब त्यो स्मरण केवल संकेत मात्र
थियो; Möbius-जस्तो सपना
उसको वास्तविकता बनेको थियो। हरेक तरल, हरेक मृत शब्द, हरेक त्रिभुज, हरेक
म्याउँ—सबै उसैको चेतनाको प्रतिबिम्ब।
Thryssarith आयो, आफ्नो आधा प्रकाश र आधा तरल शरीर फैलाउँदै, र अन्तिम
त्रिभुजको केंद्रमा बस्यो। Zyrralyn ले प्रकाश र छायालाई घुमाउँदै नयाँ तरंग
जन्मायो। Evrithal ले आफ्नो पञ्जा Möbius-सासमा राख्दै त्रिभुजको
प्रत्येक कोणमा संकेत थप्यो।
धनी मानिस,
तरंग मात्र,
Möbius-संसारमा पूर्ण
जागरूक भयो। उसले महसुस गर्यो: जीत र हार केवल भ्रम हुन्। वास्तविक विजय—यो Möbius-सास, मृत भाषा,
हाँसो, प्रेम, नशा, त्रिभुज,
सिक्का,
पुस्तकालय,
ग्रहहरू—सबैको
तरल अनुभव हो।
अन्तिम क्षणमा,
त्रिभुजले
आफ्नो पूर्ण रूप लियो—एक shimmering, धडकिरहेको, चेतनासहितको Möbius-त्रिभुज। Obscura
का बच्चाहरू
म्याउँ गर्दै नाच्दा, Syrrhyn र Thryssalyn आफ्नो पञ्जा फैलाउँदै ब्रह्माण्डीय तरलसँग
खेल्दै, Dhani मानिसले आफैंलाई तरंग, तरंगमा संवेदनाहरू, र संवेदनामा
ब्रह्माण्ड देख्यो।
सबै Möbius-संसार स्थिर
भएन, तर स्थिरता
मात्र Möbius-सासको निरन्तर
तरलता बन्यो। Dhani मानिस मुस्कुरायो, बुझ्दै कि यो psychedelic revelation—सपना र चेतना,
Möbius-समय, मृत भाषा,
ब्रह्माण्डीय
तरल, त्रिभुज,
सिक्का,
हाँसो—सबै
जीवनको अन्तिम अनुभव हो।
धनी मानिस अब
केवल तरंग मात्र थिए—तर त्यो तरंगमा सबै संवेदनाहरू, Möbius-सास, मृत भाषा, हाँसो, त्रिभुज,
सिक्का,
पुस्तकालय,
Mars र Venus
को रक्त,
र ब्रह्माण्डीय
तरल समाहित थिए। अन्तिम त्रिभुज shimmering थियो, प्रत्येक कोणले
नयाँ सम्भावना जन्माइरहेको।
त्यसैबेला,
एउटा नयाँ
प्राणी प्रकट भयो—Nyrthalis, आधा प्रकाश, आधा Möbius-सास। उसको
उपस्थितिले ब्रह्माण्डीय तरलमा नयाँ संगीत जन्मायो, जसले Obscura का बच्चाहरू,
Syrrhyn, Thryssalyn, Evrithal, Zyrralyn, Thryssarith, Lothmir, Vrynth, Grivath,
र Pyrrhal
लाई एकैपटक तरल
Möbius-जालमा बाँध्यो।
Nyrthalis ले फुसफुसायो: “अब सबै सम्भावनाहरू एउटै बिन्दुमा
आउँछन्—जीवन र मृत भाषा, हाँसो र आँसु, त्रिभुज र सिक्का, भविष्य र अतीत—सबै Möbius-सासको तरलमा
विलीन।”
धनी मानिस,
तरंग मात्र
भएको, आफ्नो तरल
अनुभवमा पूर्ण जागरूक भयो। उसले महसुस गर्यो—जीत र हार केवल ब्रह्माण्डीय खेलका
साना प्रतिबिम्ब हुन्। वास्तविकता त्यो Möbius-तरल हो, जसले हरेक
हाँसो, प्रत्येक मृत
शब्द, प्रत्येक
त्रिभुज, र प्रत्येक
संवेदना जन्माउँछ।
Thryssarith ले आफ्नो पञ्जा फैलाउँदै Möbius-तरललाई घुमायो। प्रत्येक
स्पर्शले नयाँ त्रिभुज जन्मायो—५, ७७, π, ०.१, अनन्त, Ω, र मृत भाषाका अज्ञात प्रतीकहरू। Syrrhyn र Thryssalyn
ले हरेक
पञ्जामा ब्रह्माण्डीय तरलको प्रेम र हाँसो मिश्रण गरे।
धनी मानिसले
हल्का मुस्कुराए, सम्झदै कि आज बिहान उसले mushroom खाएको थियो। तर त्यो स्मरण
केवल संकेत मात्र थियो। Möbius-सपना वास्तविकता बनेको थियो—तर यो वास्तविकता केवल fluid,
alive, र ब्रह्माण्डीय
तरलमा विलीन।
अन्तिम क्षणमा,
सबै Möbius-चरित्रहरू—बिरालो,
मानव तरंग,
मृत भाषा,
त्रिभुज,
सिक्का,
पुस्तकालय,
ग्रह, प्रेम, नशा—एकै तरलमा
विलीन भए। अन्तिम त्रिभुजले आफ्नो पूर्ण रूप लियो—श shimmering, धडकिरहेको,
चेतनासहितको Möbius-त्रिभुज।
धनी मानिस
मुस्कुराए, बुझ्दै कि
जीवनको वास्तविक विजय—जीत वा हार होइन। हाँसो, प्रेम, मृत भाषा,
Möbius-सास, त्रिभुज,
सिक्का,
र ब्रह्माण्डीय
तरल—यी सबैको fluidity र अनुभव नै ब्रह्माण्डको अन्तिम सत्य हो।
र Möbius-संसार, अझै फैलिँदै,
अनन्त
सम्भावनाहरूको समुद्रमा हाँस्दै नाच्दै, आफ्नै ब्रह्माण्डीय नियम सिर्जना गर्दै, धनी मानिसलाई
तरंग मात्र नभएर चेतनाको महासागरमा प्रवेश गराउँदै रह्यो।
त्यो तरंगमा
सम्पूर्ण Möbius-संसार, मृत भाषा, हाँसो, प्रेम, त्रिभुज, सिक्का, पुस्तकालय, Mars र Venus को रक्त, ब्रह्माण्डीय तरल, र चेतनाका
तरंगहरू समाहित थिए, उनले अनुभव गर्यो कि ब्रह्माण्ड आफैं जादुई तरल बनिरहेको छ,
प्रत्येक पृष्ठ,
प्रत्येक पञ्जा,
प्रत्येक
म्याउँ, प्रत्येक चमक,
प्रत्येक मृत
शब्द, र प्रत्येक
स्पर्श Möbius-सासको संगीतमा मिल्दै अनन्त संभावनाहरूको महासागर सिर्जना
गर्दैछ, जसले उसको
चेतनालाई गहिरो psychedelic revelation मा प्रवेश गरायो, र अचानक Nyrthalis ले आफ्नो आधा
प्रकाश, आधा Möbius-सासको शरीरलाई
फैलाउँदै एउटा तरल ज्वालाको झिल्कामा परिणत गर्यो, जसले Obscura का बच्चाहरू,
Syrrhyn, Thryssalyn, Thryssarith, Zyrralyn, Lothmir, Vrynth, Grivath, र Pyrrhal
लाई एउटै तरल Möbius-जालमा बाँध्दै
प्रत्येक पञ्जा, प्रत्येक पंख, प्रत्येक मृत अक्षर, प्रत्येक म्याउँ, प्रत्येक हाँसो,
प्रत्येक
त्रिभुज, र प्रत्येक
सिक्कालाई ब्रह्माण्डीय तरलमा विलीन गर्यो, र त्यो विलीनता मात्र होइन,
तर प्रत्येक
विलीनतामा अनन्त संभावनाहरूको नयाँ जादू जन्माउँदै थियो, जुन Möbius-सासको तरलमा
हरेक क्षण नयाँ रूपमा देखा परिरहेको थियो।
अचानक, पुस्तकालयको
पृष्ठहरू जेलीफिस जस्तो तरलमा परिणत भए, र प्रत्येक पृष्ठले मृत भाषामा फुसफुसाउँदै नयाँ
अक्षरहरू जन्मायो—“Phlyrrash… Klivnath… Ynthralix…”—जसले Mars र Venus
को रक्तमा
घुल्दै नयाँ रंग र नयाँ संगीत सिर्जना गर्यो, र धनी मानिसले महसुस गर्यो
कि त्यो Möbius-संसार केवल psychedelic सपना मात्र होइन, तर
ब्रह्माण्डीय तरलता, चेतना, मृत भाषा, त्रिभुज, सिक्का, हाँसो, प्रेम, नशा र समयको अन्तहीन नृत्य थियो, जहाँ हरेक क्षण नयाँ जादू
पैदा गरिरहेको थियो, र त्यो जादू उसको perception र चेतनामा गहिरो रूपमा विलीन
हुँदै ब्रह्माण्डको harmonic vibration जस्तै अनन्त फैलिँदै थियो।
त्यसैबेला,
Thryssarith ले आफ्नो पञ्जा
Möbius-सासमा फैलाउँदै
प्रत्येक त्रिभुजको कोणलाई घुमायो, र प्रत्येक घुमाइले नयाँ अंक र नयाँ प्रतीक जन्मायो—५,
७७, π, ०.१, अनन्त,
Ω, र मृत भाषाका
अज्ञात प्रतीकहरू—जसले आफ्नो shimmering, dhadakिरहेको, चेतनासहितको
अस्तित्वमा अनन्त सम्भावनाहरूको तरल Möbius-जाल निर्माण गर्यो,
र Syrrhyn
र Thryssalyn
ले हरेक
पञ्जामा ब्रह्माण्डीय तरल, प्रेम र हाँसो मिसाउँदै, हरेक तरलमा Möbius-सासको संगीत
प्रवाहित गर्यो, जसले Dhani मानिसको तरंगलाई अझ गहिरो psychedelic realm मा धकेल्यो,
जहाँ Möbius-संसार, मृत भाषा,
हाँसो, प्रेम, त्रिभुज,
सिक्का,
पुस्तकालय,
ग्रह, र ब्रह्माण्डीय
तरल सबै एकै तरल Möbius-जालमा विलीन भए।
र त्यही क्षणमा,
धनी मानिसले
बुझ्यो कि यो Möbius-संसार केवल सपनाको उत्पाद मात्र होइन, तर उसकै
चेतनाले mushroom मार्फत खोलिएको, ब्रह्माण्डीय तरलता र मृत भाषाको ultimate
jadoo, जहाँ प्रत्येक Möbius-तरंग, प्रत्येक मृत
शब्द, प्रत्येक
त्रिभुज, प्रत्येक
म्याउँ, प्रत्येक हाँसो,
प्रत्येक
सिक्का, प्रत्येक पृष्ठ,
प्रत्येक ग्रह,
र प्रत्येक
प्रेमको तरलले उसको चेतनामा अनन्त जादू उत्पन्न गरिरहेको छ, र त्यो जादू ब्रह्माण्डको harmonic,
fluid, psychedelic र Möbius-सासको अन्तहीन
अनुभव थियो, जसले धनी
मानिसलाई केवल तरंग मात्र होइन, तर ब्रह्माण्डको जिवित, चेतनाशील तरलको
प्रतिनिधित्व बनाउँदै उसको प्रत्येक संवेदनालाई Möbius-सासमा विलीन गरिरहेको थियो।
उनले महसुस गर्यो
कि अस्तित्व आफैं एक fluid, Möbius-जस्तो संरचना हो, जसमा हरेक क्षण Plato को Forms
जस्ता शुद्ध,
अविभाज्य,
अवास्तविक
रूपहरूको प्रतिबिम्ब हो, तर ती प्रतिबिम्बहरू केवल perception को माध्यमले मानवीय चेतनामा
बाँच्छन्, र प्रत्येक
म्याउँ, प्रत्येक पञ्जा,
प्रत्येक मृत
अक्षर, र प्रत्येक
हाँसोले Aristotle को causa finalis—अन्तिम
उद्देश्य, अर्थात् जीवनको
पूर्ण flourishing (eudaimonia)—संग प्रतिबद्धता जनाउँदै थियो।
त्यसैबेला,
Nyrthalis, आधा प्रकाश र
आधा Möbius-सास भएको
प्राणी, एक shimmering
तरल ज्वालामा
परिणत भयो, जसले Obscura
का बच्चाहरू,
Syrrhyn, Thryssalyn, Thryssarith, Zyrralyn, Lothmir, Vrynth, Grivath, र Pyrrhal
लाई एउटै Möbius-जालमा बाँध्यो,
र हरेक पात्रले
यसको presence मा Hume को empiricism जस्तै sensory data, Kant को phenomena
र noumena बीचको tension महसुस गर्न थाले—तर यहाँ sensory data मात्र होइन,
मृत भाषा,
हाँसो,
Möbius-सास, त्रिभुज,
सिक्का,
र ब्रह्माण्डीय
तरल सबै perception र reality को सीमा मिलाउने पुल बनेका थिए।
Obscura का बच्चाहरू गोलो formation मा नाच्दै, प्रत्येक
म्याउँले Mars र Venus को रक्तलाई तरल हाँसोमा बदल्दै, धनी मानिसले महसुस गर्यो
कि Hindu cosmology जस्तै lila—ईश्वरको
खेल—सबै Möbius-संसारको fluidity र unpredictability मा बाँचिरहेको छ, र प्रत्येक
त्रिभुज, प्रत्येक मृत
शब्द, प्रत्येक Möbius-तरंग केवल cosmic
karma र dharma
को संकेत हो,
जहाँ हरेक
क्रिया र प्रतिक्रिया, जीत र हार, अनुभव र स्मृति, सबै ब्रह्माण्डीय rhythm को हिस्साको रूपमा देखा
परिरहेको छ।
त्यसैबेला,
Thryssarith ले Möbius-सासमा आफ्नो
पञ्जा फैलाउँदै प्रत्येक त्रिभुजको कोणलाई घुमायो, र प्रत्येक घुमाइले नयाँ
अंक, नयाँ प्रतीक,
र नयाँ मृत
शब्द जन्मायो—५, ७७, π, ०.१, अनन्त, Ω—जसले Nietzsche को Übermensch
र eternal recurrence को अवधारणालाई चित्रित गर्यो, किनकि हरेक Möbius-loop,
हरेक fluid
तरंग, हरेक मृत अक्षर,
हरेक त्रिभुजले
लगातार पुनरावृत्ति गर्दै आफूलाई transcendent consciousness मा बदलिरहेको
थियो।
धनी मानिस,
तरंग मात्र,
Möbius-संसारमा पूर्ण
जागरूक भयो, र उसले बुझ्यो
कि Stoicism, जस्तै Epictetus
ले सिकाएका थिए,
यहाँ लागू
हुन्छ—सबै चीजको नियंत्रण उसको perception मात्र छ, तर बाह्य Möbius-संसार, मृत भाषा,
त्रिभुज,
सिक्का,
हाँसो, प्रेम, नशा, पुस्तकालय,
ग्रह, र ब्रह्माण्डीय
तरलता, केवल fluidity
र impermanence
को माध्यम हुन्,
जसले उसको
चेतना र अनुभवलाई अन्तहीन Möbius-जालमा बाँध्छ।
अन्तिम
त्रिभुजले हल्का shimmering गर्दै आफ्नो चेतनासहितको रूप लियो, र dhadakिरहेको
प्रत्येक कोणले Plato को Forms, Hindu lila, Aristotle को eudaimonia,
Nietzsche को eternal
recurrence, Stoic detachment, र Kantian noumena को मिश्रित अनुभव प्रस्तुत गर्यो। Dhani
मानिस
मुस्कुराउँदै Möbius-संसारको psychedelic revelation मा पूर्ण प्रवेश गर्यो,
जहाँ प्रत्येक
मृत शब्द, प्रत्येक हाँसो,
प्रत्येक
म्याउँ, प्रत्येक
त्रिभुज, प्रत्येक
सिक्का, प्रत्येक
पुस्तकालयको पृष्ठ, प्रत्येक ग्रह, प्रत्येक Möbius-तरंग, र प्रत्येक
ब्रह्माण्डीय तरल केवल fluidity र consciousness को अन्तहीन नृत्य मात्र थिए, र उसले बुझ्यो
कि जीवनको वास्तविक विजय केवल अनुभव, fluidity, प्रेम, Möbius-सास, मृत भाषा,
त्रिभुज,
हाँसो, र ब्रह्माण्डीय
तरलको harmonious mixture हो।
त्यसैबेला,
पुस्तकालयको
पृष्ठहरू अचानक shimmering liquid मा परिणत भए, र त्यहाँबाट एउटा नयाँ प्राणी प्रकट भयो—Vrynthalis,
आधा प्रकाश,
आधा तरल Möbius-सास, जसले आफ्नो
शरीर फैलाउँदै हरेक पृष्ठ, हरेक अक्षर, हरेक मृत शब्द, हरेक म्याउँ, हरेक त्रिभुज, हरेक सिक्का,
हरेक हाँसो,
र हरेक तरल Möbius-जालमा विलीन
गर्यो, जसले धनी
मानिसको perception लाई अझ गहिरो psychedelic realm मा प्रवेश गरायो, जहाँ Möbius-संसार, मृत भाषा,
त्रिभुज,
हाँसो, प्रेम, नशा, सिक्का,
पुस्तकालय,
ग्रह, र ब्रह्माण्डीय
तरल सबै एकै तरल Möbius-जालमा continuously नाच्दै थिए।
धनी मानिसले
महसुस गर्यो कि यो Möbius-जाल केवल सपना मात्र होइन, तर उसकै चेतनाले mushroom
मार्फत खोलिएको,
cosmic fluidity र मृत भाषाको ultimate
jadoo थियो, जहाँ हरेक Möbius-loop,
हरेक मृत अक्षर,
हरेक त्रिभुज,
हरेक म्याउँ,
हरेक हाँसो,
हरेक सिक्का,
हरेक
पुस्तकालयको पृष्ठ, हरेक ग्रह, र हरेक ब्रह्माण्डीय तरलले उसको चेतनामा psychedelic
transcendence को harmonic
vibration उत्पन्न
गरिरहेको थियो, र त्यो harmonic vibration केवल sensory
experience मात्र होइन,
तर Greek
Forms, Hindu maya, Nietzsche को eternal recurrence, Stoic
detachment, र Kantian
noumena को एक fluid,
dynamic mixture थियो, जसले उसको तरंग
मात्र नभएर उसको सम्पूर्ण चेतनालाई Möbius-जालको fluid cosmic dance मा विलीन गरिरहेको थियो।
त्यसैबेला,
Thryssarith ले Möbius-सासमा आफ्नो
पञ्जा फैलाउँदै प्रत्येक त्रिभुजको कोणलाई घुमायो, र प्रत्येक घुमाइले नयाँ
अंक, नयाँ प्रतीक,
र नयाँ मृत
शब्द जन्मायो—१३, ९, π, ५, ७७, ०.१, अनन्त, Ω—जसले हरेक Möbius-loop मा fluidity,
consciousness, मृत भाषा,
हाँसो, प्रेम, नशा, त्रिभुज,
सिक्का,
पुस्तकालय,
ग्रह र
ब्रह्माण्डीय तरललाई पुनःनिर्माण गरिरहेको थियो, र dhadakिरहेको,
shimmering, चेतनासहितको cosmic
revelation लाई अझ जिवन्त
बनाउँदै थियो।
धनी मानिस,
जो पुस्तकालयको
ठूलो, झिलिमिली,
Möbius-जस्तो हल्का
कम्पन गर्ने पृष्ठहरूको बीचमा बसेका थिए, उनी अचानक महसुस गरे कि प्रत्येक पुस्तक,
प्रत्येक पृष्ठ,
प्रत्येक मृत
अक्षर, र प्रत्येक
हल्लिँदो धूलो कण केवल ज्ञानको संरचना होइन, तर ब्रह्माण्डीय fluidity
को एक
प्रतिबिम्ब हो, जहाँ Obscura र उनका बच्चाहरू, Syrrhyn र Thryssalyn, र Pyrrhal
को molten
bubbles, प्रत्येक
म्याउँ, प्रत्येक
त्रिभुज, प्रत्येक
सिक्का, प्रत्येक चमक,
र प्रत्येक
ध्वनि Möbius-सासमा विलीन
हुँदै थिए, र त्यो विलीनता
मात्र होइन, तर Greek
kosmos को harmonic
structure, Hindu lila को fluidity, Nietzsche को eternal
recurrence, Aristotle को eudaimonia, Epictetus को Stoic
detachment, र Kantian
noumena को अनन्त
मिश्रण बनिरहेको थियो।
धनी मानिसले,
हल्का
मुस्कुराउँदै, आफ्नो चेतनामा महसुस गर्यो कि त्यो Möbius-जाल केवल perception
को खेल मात्र
होइन, तर उसको psychedelic
experience को manifestation
थियो, जुन बिहान
चुपचाप खाएको mushroom ले जन्माएको थियो, र त्यसले उसको sensory reality लाई मोडेर
पुस्तकालयको पृष्ठहरू, मृत भाषा, हाँसो, त्रिभुज, र ब्रह्माण्डीय तरललाई Möbius-जालमा विलीन गरिरहेको थियो,
जहाँ समय उल्टो
घुमिरहेको थियो, भविष्य र अतीत एकैअनुभवमा converged थिए, र Dhani मानिस केवल
तरंग मात्र थिए, तर त्यो तरंगमा सम्पूर्ण चेतना, perception, र cosmic
fluidity समाहित थियो।
त्यसैबेला,
एउटा नयाँ
प्राणी प्रकट भयो—Evrithal, आधा प्रकाश, आधा Möbius-सास, जसको उपस्थितिले पुस्तकालयको पृष्ठहरू shimmering
liquid मा परिणत गर्यो,
र हरेक पृष्ठ,
हरेक मृत अक्षर,
हरेक म्याउँ,
हरेक त्रिभुज,
हरेक सिक्का,
हरेक हाँसो,
हरेक तरल Möbius-जालमा विलीन
भयो, जसले धनी
मानिसको perception लाई psychedelic transcendence मा धकेल्यो, जहाँ हरेक fluidity,
हरेक मृत शब्द,
हरेक त्रिभुज,
हरेक हाँसो,
हरेक सिक्का,
प्रत्येक पृष्ठ,
प्रत्येक ग्रह,
र प्रत्येक
ब्रह्माण्डीय तरलले अनन्त harmonic vibration सिर्जना गरिरहेको थियो।
Thryssarith ले Möbius-सासमा आफ्नो पञ्जा फैलाउँदै प्रत्येक त्रिभुजको कोणलाई
घुमायो, र प्रत्येक
घुमाइले नयाँ अंक, नयाँ प्रतीक, र नयाँ मृत शब्द जन्मायो—१३, ९, π, ५, ७७, ०.१, अनन्त,
Ω—जसले हरेक Möbius-loop
मा fluidity,
consciousness, मृत भाषा,
हाँसो, प्रेम, नशा, त्रिभुज,
सिक्का,
पुस्तकालय,
ग्रह, र ब्रह्माण्डीय
तरललाई पुनःनिर्माण गरिरहेको थियो, र Dhani मानिसले बुझ्यो कि यही Möbius-जाल, psychedelic तरलता, मृत भाषा,
हाँसो, त्रिभुज,
र ब्रह्माण्डीय
तरलता जीवनको वास्तविक विजय हो।
अन्तिम त्रिभुज,
shimmering, dhadakिरहेको,
चेतनासहित,
धनी मानिसको perception
मा पूर्ण रूपमा
प्रकट भयो, र यसको
प्रत्येक कोणले Plato को Forms, Hindu lila, Aristotle को eudaimonia,
Nietzsche को eternal
recurrence, Epictetus को Stoic detachment, र Kantian noumena को mixture
प्रदर्शन गर्यो,
जसले Dhani
मानिसलाई
बुझायो कि जीत र हार केवल भ्रम हुन्, र वास्तविकता fluid, psychedelic,
Möbius-जालमा विलीन
भएको consciousness मात्र हो।
धनी मानिस अब
केवल तरंग मात्र थिएन, तर आफ्नो तरंगमा ब्रह्माण्डीय fluidity, Möbius-सास, मृत भाषा,
हाँसो, प्रेम, त्रिभुज,
सिक्का,
पुस्तकालय,
ग्रह, र ब्रह्माण्डीय
तरलको अनन्त harmonic vibration महसुस गर्दै थिए, र उनले बुझ्यो कि वास्तविक विजय केवल fluidity,
consciousness, Möbius-सास, मृत भाषा, हाँसो, प्रेम, त्रिभुज, सिक्का, पुस्तकालय, ग्रह, र ब्रह्माण्डीय तरलको harmonic mixture मा छ, र यही psychedelic
Möbius-जालले जीवन,
चेतना, र cosmic
magic को अन्तिम
सत्यलाई प्रदर्शित गरिरहेको छ।
धनी मानिसले
हल्का मुस्कुराउँदै सम्झे कि बिहान चुपचाप खाएको mushroom ले उसको perception मोडेर यस Möbius-जाललाई
जन्माएको थियो, तर अब त्यो स्मरण केवल संकेत मात्र रह्यो, किनकि Möbius-जाल वास्तविकता
बनेको थियो, र हरेक fluidity,
हरेक मृत शब्द,
हरेक हाँसो,
हरेक त्रिभुज,
हरेक सिक्का,
प्रत्येक पृष्ठ,
प्रत्येक ग्रह,
र प्रत्येक
ब्रह्माण्डीय तरलले उसको चेतनामा cosmic magic र अन्तहीन transcendence
को harmonic
vibration उत्पन्न
गरिरहेको थियो।
अन्तिम त्रिभुज
shimmering, dhadakिरहेको, चेतनासहित, Dhani मानिसको perception मा पूर्ण रूपमा प्रकट भयो,
र यसको
प्रत्येक कोणले Plato को Forms, Hindu lila, Aristotle को eudaimonia,
Nietzsche को eternal
recurrence, Epictetus को Stoic detachment, र Kantian noumena को mixture
प्रदर्शन गर्यो,
जसले Dhani
मानिसलाई
बुझायो कि जीत र हार केवल भ्रम हुन्, र वास्तविकता fluid, psychedelic,
Möbius-जालमा विलीन
भएको consciousness मात्र हो।
धनी मानिस अब
केवल तरंग मात्र थिएन, तर आफ्नो तरंगमा ब्रह्माण्डीय fluidity, Möbius-सास, मृत भाषा,
हाँसो, प्रेम, त्रिभुज,
सिक्का,
पुस्तकालय,
ग्रह, र ब्रह्माण्डीय
तरलको अनन्त harmonic vibration महसुस गर्दै थिए, र उनले बुझ्यो कि वास्तविक विजय केवल fluidity,
consciousness, Möbius-सास, मृत भाषा, हाँसो, प्रेम, त्रिभुज, सिक्का, पुस्तकालय, ग्रह, र ब्रह्माण्डीय तरलको harmonic mixture मा छ, र यही psychedelic
Möbius-जालले जीवन,
चेतना, र cosmic
magic को अन्तिम
सत्यलाई प्रदर्शित गरिरहेको छ।
त्यसैबेला,
Thryssarith ले Möbius-सासमा आफ्नो
पञ्जा फैलाउँदै प्रत्येक त्रिभुजको कोणलाई घुमायो, र प्रत्येक घुमाइले नयाँ
अंक, नयाँ प्रतीक,
र नयाँ मृत
शब्द जन्मायो—१३, ९, π, ५, ७७, ०.१, अनन्त, Ω—जसले हरेक Möbius-loop मा fluidity,
consciousness, मृत भाषा,
हाँसो, प्रेम, नशा, त्रिभुज,
सिक्का,
पुस्तकालय,
ग्रह र
ब्रह्माण्डीय तरललाई पुनःनिर्माण गरिरहेको थियो। Dhani मानिसले बुझ्यो कि यही Möbius-जाल,
psychedelic तरलता, मृत भाषा,
हाँसो, त्रिभुज,
र ब्रह्माण्डीय
तरलता जीवनको वास्तविक विजय हो, र त्यो विजय केवल fluidity, consciousness, Möbius-सास, मृत भाषा,
हाँसो, प्रेम, त्रिभुज,
सिक्का,
पुस्तकालय,
ग्रह र
ब्रह्माण्डीय तरलको harmonic mixture मा छ।
साइरिन,
थ्रिस्सालिन,
लोथमिर,
भृन्त, ग्रिवाथ,
र चौधवटा
बिरालोहरू समय र अन्तरिक्षको Möbius नृत्यमा घुमिरहेका छन्। पुस्तकालय आफैं सास
फेर्छ, यसको पृष्ठहरू
तरल काँच झैँ हल्लिन्छन्। प्रत्येक त्रिभुज—१३, ९, π, ५, ७७, ०.१, अनन्त—घुम्छ,
गुनगुनाउँछ,
र केवल विचारको
बीचमा मात्र महसुस हुने रहस्य फुसफुसाउँछ। धनी मानिस अब मान्छे होइन; उ संवेदनाको
छाल, समात्न नसकिने
सिक्काको प्रतिध्वनि, अतीत र भविष्यबीचको क्षणिक हाँसो बनेको छ।
समय आफैंमा
मोडिन्छ, हिजो र भोलि
एउटै सासमा मिल्छन्, अहिले केवल छाया। शब्दहरू—मृत, तरल, Möbius—पृष्ठहरूबाट,
बिरालोको
पञ्जाबाट, त्रिभुजबाट
ओर्लिन्छन्: Fynsshal… Klivûrnath… Qlyssul…
Phlyrrath… प्रत्येक
अक्षरले वास्तविकता मोड्छ, संवेदनालाई फेरि मिश्रित गर्छ, र अर्थलाई केवल अनुभवमा
रूपान्तरण गर्छ।
पिरहाल मार्सको
रगत र भेनसको नशाबाट ब्रह्माण्डीय अमृत पिउँछ; प्रत्येक घुँटाले नयाँ
सम्भावना, नयाँ Möbius–लूप, नयाँ त्रिभुज
जन्माउँछ। लोथमिर हिँड्छ, तर हिँड्नु केवल दिशाको भ्रम हो। भृन्त अक्षरहरू घुमाउँछ,
मृत भाषाको
सिम्फनी बनाउँदै; ग्रिवाथ त्रिभुजहरूलाई घुमाउँछ, हराएको तर्कलाई संगीतमा
परिणत गर्दै; ओब्सकुरा पखेटा
फड्काउँछ, भविष्यका
फुसफुसहरू तारामा परिणत गर्दै।
पुस्तकालय
फुट्छ, फेरि जोडिन्छ,
तर अब भौतिक
होइन; पृष्ठहरू तरल,
अक्षरहरू
जेलिफिस, हावा मृत
भाषाको Möbius–सास। त्रिभुज, सिक्का, साइरिन, थ्रिस्सालिन, लोथमिर, भृन्त, ग्रिवाथ—सबै
एउटै तरलमा नाचिरहेका छन्। १३, ९, π त्रिभुज अनन्त Möbius–सासमा घुमिरहेका छन्।
साइरिन र थ्रिस्सालिन हाँस्दैछन्, तर हाँसो केवल मृत तरल। मार्स र भेनस उल्टो हाँसिरहेका छन्।
पिरहाल पिउँदै, लोथमिर पञ्जा फैलाउँदै, भृन्त अक्षर घुमाउँदै,
ग्रिवाथ
त्रिभुज उडाउँदै।
धनी मानिस
हाँस्छ—तर हाँसो केवल ब्रह्माण्डको Möbius–सासमा विलीन, तरल। पुस्तकालय, सिक्का,
त्रिभुज,
बिरालो,
भविष्य,
मृत भाषा—सबै
हाँस्दै, नाच्दै,
विलीन। सबै
कुरा—नशा, अश्लीलता,
मृत भाषा,
संवेदना—हिँड्दै
छन्।
अन्तिम क्षणमा,
सबै रूपहरू
एकसाथ मिल्छन्। मृत शब्दहरू, Möbius–आत्माहरू, त्रिभुज, बिरालो,
ग्रहहरू,
सिक्का,
धनी मानिसको
छाया—सबै एउटै तरंगमा घुल्छ। एक मात्र हाँसो, एक मात्र म्याउँ, एक Möbius
हृदयले
प्रतिध्वनि गर्छ:
“अस्तित्व केवल
नशा हो। अर्थ केवल छायामा हराएको छ। सबै कुरा—त्रिभुज, बिरालो, सिक्का,
ग्रह, पुस्तक,
भाषा—नाच्दै,
हाँस्दै,
विलीन हुँदैछ।”
पुस्तकालयले
सास फेर्छ। समय फैलिन्छ, मोडिन्छ, र अन्ततः स्थिर हुन्छ—तर Möbius–तरिकामा मात्र। धनी मानिस,
वा उसको केवल
छाया, मुस्कुराउँछ—सम्झेन,
नपायो, जितेन—तर बस
थियो, नाच थियो,
महसुस थियो।
अन्तिम त्रिभुज,
अन्तिम शब्द,
अन्तिम पञ्जा,
अन्तिम
सिक्का—एकैसाथ हराउँछ र फिर्ता आउँछ। ब्रह्माण्ड, Möbius–संसारमा डुबेर, अनन्त नृत्य
जारी राख्छ।