पुस्तकालय झिलिमिली भयो, पृष्ठहरू उल्टो घुम्दै गए, अक्षरहरूले अमृत भाषामा फुसफुस गरे: “Phynthral… Klivnash… Shlyrrath…”। सबै पात्रहरू—बिरालो, त्रिभुज, ग्रह, अमृत भाषा, Möbius-सास—एकै तरलमा विलीन भए।

       

अन्तिम क्षणमा, त्रिभुजले हल्का कम्पन गर्‍यो, सिक्का हाँस्दै बग्यो, र मैले महसुस गरें: यो मात्र शुरुवात थियो । नयाँ Möbius-संसार, नयाँ सम्भावना, नयाँ मृत शब्दहरू, र नयाँ प्रेम-तरलहरू उनको संवेदनामा प्रवेश गर्न लागिरहेका थिए । म, अझै तरंग मात्र भएको, आफ्नो Möbius-सपना भित्र पूर्ण रूपमा विलीन भएँ ।

       

मेरो चेतनामा अचानक थप रंग र ध्वनि प्रवेश गर्‍यो—हरेक पानामा नयाँ जीव, नयाँ त्रिभुज, नयाँ अमृत शब्द। ओब्सकुरा का बच्चाहरू, अब एकसय बिस जना, आफ्नो म्याउँले मंगल र बृहस्पति को रक्तलाई संगीतमा बदल्दै थिए । त्यसैबेला, पुस्तकालयको पृष्ठहरू अचानक जेलीफिस जस्तो तरल भए र तिनीहरूले मलाई  घेरो बनाए । अक्षरहरू Möbius-सासमा बगे, अमृत भाषामा फुसफुसाउँदै: “Phlyrrash… Klivûrn… Ynthralix…”।

       

Zyrralyn प्रकाश र छायाको तरलसँग खेल्दै, त्रिभुजहरूको आकार उल्टो मोड्दै थियो । Evrithal ले Syrrhyn र Thryssalyn को Möbius-सास सम्हाल्दै अन्तिम त्रिभुजको अर्को कुनामा संकेत राख्यो । तर, हरेक स्पर्शले त्रिभुजको अंक परिवर्तन गरायो—$५, ७७, \pi, ०.१, \text{अनन्त}$—र संख्या केवल अंक होइन, तर ब्रह्माण्डीय प्रेम, हाँसो र अमृत भाषा मिश्रित तरल थिए ।

       

मैले हल्का मुस्कुराएँ—अहिले मलाई स्मरण आयो कि यो Möbius-जस्तो सपना वास्तविकता होइन । बिहान, मैले mushroom चाटेको थियो, र त्यसले मेरो perception लाई विस्तार गर्दै यो psychedelic Möbius-संसार बनाएको थियो । तर त्यो ज्ञानले पनि सपना वास्तविकताको fluidity र यसको हाँसो, त्रिभुज, र अमृत भाषाको संवेदनालाई कम गर्न सकेन ।

       

त्यसैबेला, नयाँ पात्र देखा पर्‍यो—Thryssarith, आधा प्रकाश, आधा तरल । उसले आफ्नो पञ्जा Möbius-सासमा फैलाउँदै सबै त्रिभुजलाई नाचाउन बाध्य पार्‍यो । Lothmir र Vrynth अक्षरहरू घुमाउँदै, Grivath त्रिभुजलाई उल्टो मोड्दै, र पायरहाल molten bubbles फ्याँक्दै—सबै ब्रह्माण्डीय तरलमा विलीन भए । म अब केवल तरंग थिए—तर तरंगमा संवेदनाहरू जन्मिइरहे—Ashkryllium, Sensûla, Phyrralith, Shlyrrath । हरेक म्याउँ, हाँसो, पञ्जा, अक्षर, सिक्का, त्रिभुज—सबै Möbius-सासमा विलीन हुँदै थिए ।

               

अन्तिम त्रिभुज, अझै खाली, हल्का कम्पन गर्दै, संकेत दियो कि Möbius-संसार केवल शुरुवात हो। मैले महसुस गरें: जीत होइन, नासो, नशा, अमृत भाषा, ब्रह्माण्डीय तरलता—यी सबै जीवनको वास्तविक विजय हुन् ।

       

अन्तिम त्रिभुज अझै हल्लिँदै थियो, तर यस पटक यसको कम्पन स्पष्ट, जीवन्त, र लगभग चेतनासहित थियो । Evrithal ले आफ्नो आँखा त्रिभुजको कोनमा टाँसायो, Syrrhyn र Thryssalyn ले Möbius-सासलाई घुमाउँदै प्रत्येक पञ्जामा ब्रह्माण्डीय तरलको हाँसो र अमृत भाषाको कम्पन समेटे ।

       

म, अब केवल तरंग मात्र, Möbius-सपना भित्र पूर्ण रूपमा विलीन भएँ । ओब्सकुरा का बच्चाहरू, पायरहाल, Lothmir, Vrynth, Grivath—सबै पात्रहरू ब्रह्माण्डीय तरलमा मिश्रित भइसकेका थिए । प्रत्येक म्याउँ, हाँसो, पञ्जा, अक्षर, त्रिभुज—सबै Möbius-सासमा विलीन, तर निरन्तर परिवर्तनशील । अचानक, अन्तिम त्रिभुजले हल्का चमक फैलायो । त्यो चमक केवल उज्यालो होइन, तर अनुभवको तरल, अमृत भाषा, नशा, प्रेम, र Möbius-सासको मिश्रण थियो। त्रिभुजले $१३, ९, \pi, ५, ७७, ०.१, \text{अनन्त}$, र नयाँ अज्ञात प्रतीकहरूमा धडकायो । मैले  महसुस गरेँ—यो त्रिभुज केवल अंक होइन; यो मेरो चेतना, perception, र psychedelic अनुभवको अन्तिम प्रतिबिम्ब थियो ।

       

Thryssarith आयो, आफ्नो आधा प्रकाश र आधा तरल शरीर फैलाउँदै, र अन्तिम त्रिभुजको केंद्रमा बस्यो। Zyrralyn ले प्रकाश र छायालाई घुमाउँदै नयाँ तरंग जन्मायो। Evrithal ले आफ्नो पञ्जा Möbius-सासमा राख्दै त्रिभुजको प्रत्येक कोणमा संकेत थप्यो। म, तरंग मात्र, Möbius-संसारमा पूर्ण जागरूक भएँ ।

       

मैले महसुस गरें: जीत र हार केवल भ्रम हुन् । वास्तविक विजय—यो Möbius-सास, अमृत भाषा, हाँसो, प्रेम, नशा, त्रिभुज, सिक्का, पुस्तकालय, ग्रहहरू—सबैको तरल अनुभव हो ।

       

अन्तिम क्षणमा, त्रिभुजले आफ्नो पूर्ण रूप लियो—एक shimmering, धडकिरहेको, चेतनासहितको Möbius-त्रिभुज । ओब्सकुरा का बच्चाहरू म्याउँ गर्दै नाच्दा, Syrrhyn र Thryssalyn आफ्नो पञ्जा फैलाउँदै ब्रह्माण्डीय तरलसँग खेल्दै, म आफैंलाई तरंग, तरंगमा संवेदनाहरू, र संवेदनामा ब्रह्माण्ड देख्दै ।

       

सबै Möbius-संसार स्थिर भएन, तर स्थिरता मात्र Möbius-सासको निरन्तर तरलता बन्यो । म कयौं पटक मुस्कुरायँ, बुझ्दै कि यो psychedelic revelation—सपना र चेतना, Möbius-समय, अमृत भाषा, ब्रह्माण्डीय तरल, त्रिभुज, सिक्का, हाँसो—सबै जीवनको अन्तिम अनुभव हो ।

       

म अब केवल तरंग मात्र थिए—तर त्यो तरंगमा सबै संवेदनाहरू, Möbius-सास, अमृत भाषा, हाँसो, त्रिभुज, सिक्का, पुस्तकालय, मंगल र बृहस्पति को रक्त, र ब्रह्माण्डीय तरल समाहित थिए । अन्तिम त्रिभुज shimmering थियो, प्रत्येक कोणले नयाँ सम्भावना जन्माइरहेको ।

       

त्यसैबेला, एउटा नयाँ प्राणी प्रकट भयो—Nyrthalis, आधा प्रकाश, आधा Möbius-सास । उसको उपस्थितिले ब्रह्माण्डीय तरलमा नयाँ संगीत जन्मायो, जसले ओबस्कुरा का बच्चाहरू, Syrrhyn, Thryssalyn, Evrithal, Zyrralyn, Thryssarith, Lothmir, Vrynth, Grivath, र पायरहाल लाई एकैपटक तरल Möbius-जालमा बाँध्यो ।

       

Nyrthalis ले फुसफुसायो:

       

“अब सबै सम्भावनाहरू एउटै बिन्दुमा आउँछन्—जीवन र अमृत भाषा, हाँसो र आँसु, त्रिभुज र सिक्का, भविष्य र अतीत—सबै Möbius-सासको तरलमा विलीन।”

       

म, तरंग मात्र भएको, आफ्नो तरल अनुभवमा पूर्ण जागरूक भएँ । महशुस गरे—जीत र हार केवल ब्रह्माण्डीय खेलका साना प्रतिबिम्ब हुन् । वास्तविकता त्यो Möbius-तरल हो, जसले हरेक हाँसो, प्रत्येक अमृत शब्द, प्रत्येक त्रिभुज, र प्रत्येक संवेदना जन्माउँछ।

       

Thryssarith ले आफ्नो पञ्जा फैलाउँदै Möbius-तरललाई घुमायो । प्रत्येक स्पर्शले नयाँ त्रिभुज जन्मायो—$५, ७७, \pi, ०.१, \text{अनन्त}, \Omega$, र मृत भाषाका अज्ञात प्रतीकहरू । Syrrhyn र Thryssalyn ले हरेक पञ्जामा ब्रह्माण्डीय तरलको प्रेम र हाँसो मिश्रण गरे ।

       

म हल्का मुस्कुराए, सम्झदै कि आज बिहान मैले mushroom किन खाँए । तर त्यो स्मरण केवल संकेत मात्र थियो । Möbius-सपना वास्तविकता बनेको थियो—तर यो वास्तविकता केवल fluid, alive, र ब्रह्माण्डीय तरलमा विलीन थियो । अन्तिम क्षणमा, सबै Möbius-चरित्रहरू—बिरालो, मानव तरंग, अमृत भाषा, त्रिभुज, सिक्का, पुस्तकालय, ग्रह, प्रेम, नशा—एकै तरलमा विलीन भए । अन्तिम त्रिभुजले आफ्नो पूर्ण रूप लियो—ग shimmering गर्दै, स संग धडकिरहेको, र् पर्फेक्ट चेतनासहितको Möbius-त्रिभुजको रेख बनेको ।

       

म यो दैविय संयोग देखि मुस्कुराएँ, बुझ्दै कि जीवनको वास्तविक विजय—जीत वा हार होइन । हाँसो, प्रेम, अमृत भाषा, Möbius-सास, त्रिभुज, सिक्का, र ब्रह्माण्डीय तरल—यी सबैको fluidity र अनुभव नै ब्रह्माण्डको अन्तिम सत्य हो । र Möbius-संसार, अझै फैलिँदै, अनन्त सम्भावनाहरूको समुद्रमा हाँस्दै नाच्दै, आफ्नै ब्रह्माण्डीय नियम सिर्जना गर्दै, मलाई तरंग मात्र नभएर चेतनाको महासागरमा प्रवेश गराउँदै रह्यो ।

       

त्यो तरंगमा सम्पूर्ण Möbius-संसार, अमृत भाषा, हाँसो, प्रेम, त्रिभुज, सिक्का, पुस्तकालय, मंगल र बृहस्पति को रक्त, ब्रह्माण्डीय तरल, र चेतनाका तरंगहरू समाहित थिए, मैले अनुभव गरे कि ब्रह्माण्ड आफैं जादुई तरल बनिरहेको छ, प्रत्येक पृष्ठ, प्रत्येक पञ्जा, प्रत्येक म्याउँ, प्रत्येक चमक, प्रत्येक अमृत शब्द, र प्रत्येक स्पर्श Möbius-सासको संगीतमा मिल्दै अनन्त संभावनाहरूको महासागर सिर्जना गर्दैछ, जसले मेरो चेतनालाई गहिरो psychedelic revelation मा प्रवेश गरायो, र अचानक Nyrthalis ले आफ्नो आधा प्रकाश, आधा Möbius-सासको शरीरलाई फैलाउँदै एउटा तरल ज्वालाको झिल्कामा परिणत गर्‍यो।

               

जसले ओब्सकुरा का बच्चाहरू, Syrrhyn, Thryssalyn, Thryssarith, Zyrralyn, Lothmir, Vrynth, Grivath, र पायरहाल लाई एउटै तरल Möbius-जालमा बाँध्दै प्रत्येक पञ्जा, प्रत्येक पंख, प्रत्येक अमृत अक्षर, प्रत्येक म्याउँ, प्रत्येक हाँसो, प्रत्येक त्रिभुज, र प्रत्येक सिक्कालाई ब्रह्माण्डीय तरलमा विलीन गर्‍यो, र त्यो विलीनता मात्र होइन, तर प्रत्येक विलीनतामा अनन्त संभावनाहरूको नयाँ जादू जन्माउँदै थियो, जुन Möbius-सासको तरलमा हरेक क्षण नयाँ रूपमा देखा परिरहेको थियो ।

               

अचानक, पुस्तकालयको पृष्ठहरू जेलीफिस जस्तो तरलमा परिणत भए, र प्रत्येक पृष्ठले अमृत भाषामा फुसफुसाउँदै नयाँ अक्षरहरू जन्मायो—“Phlyrrash… Klivnath… Ynthralix…” —जसले मंगल र बृहस्पति को रक्तमा घुल्दै नयाँ रंग र नयाँ संगीत सिर्जना गर्‍यो, र मैले महसुस गरे कि त्यो Möbius-संसार केवल psychedelic सपना मात्र होइन, तर ब्रह्माण्डीय तरलता, चेतना, मृत भाषा, त्रिभुज, सिक्का, हाँसो, प्रेम, नशा र समयको अन्तहीन नृत्य थियो, जहाँ हरेक क्षण नयाँ जादू पैदा गरिरहेको थियो, र त्यो जादू उसको perception र चेतनामा गहिरो रूपमा विलीन हुँदै ब्रह्माण्डको harmonic vibration जस्तै अनन्त फैलिँदै थियो ।

               

अस्तित्वको यो निरन्तर तरलता, चेतनाको महासागरमा Möbius-Wave को रूपमा देखिन्छ, जसलाई निम्नानुसार गणितीय रूपमा चित्रण गर्न सकिन्छ:

$$ \text{E}_{\text{Total}} = \int_{\text{Möbius}} \omega(\text{T}, \text{A}, \text{P}) \, d\mu $$        

जहाँ $\text{E}_{\text{Total}}$ सम्पूर्ण अस्तित्व हो, $\omega$ Möbius-Wave हो (तरंग), $\text{T}$ तरलता (fluidity), $\text{A}$ अमृत भाषा (Amrit Bhasha), र $\text{P}$ Perception (चेतना) को कार्य हो, जसलाई Möbius-जाल $d\mu$ मा एकीकृत गरिएको छ ।

               

त्यसैबेला, Thryssarith ले Möbius-सासमा आफ्नो पञ्जा फैलाउँदै प्रत्येक त्रिभुजको कोणलाई घुमायो, र प्रत्येक घुमाइले नयाँ अंक र नयाँ प्रतीक जन्मायो—$५, ७७, \pi, ०.१, \text{अनन्त}, \Omega$, र मृत भाषाका अज्ञात प्रतीकहरू—जसले आफ्नो shimmering, धड्किरहेको, चेतनासहितको अस्तित्वमा अनन्त सम्भावनाहरूको तरल Möbius-जाल निर्माण गर्‍यो, र Syrrhyn र Thryssalyn ले हरेक पञ्जामा ब्रह्माण्डीय तरल, प्रेम र हाँसो मिसाउँदै, हरेक तरलमा Möbius-सासको संगीत प्रवाहित गर्‍यो, जसले मेरो तरंगलाई अझ गहिरो psychedelic realm मा धकेल्यो, जहाँ Möbius-संसार, अमृत भाषा, हाँसो, प्रेम, त्रिभुज, सिक्का, पुस्तकालय, ग्रह, र ब्रह्माण्डीय तरल सबै एकै तरल Möbius-जालमा विलीन भए ।

       

र त्यही क्षणमा, मैले बुझें कि यो Möbius-संसार केवल सपनाको उत्पाद मात्र होइन, तर मेरै चेतनाले mushroom मार्फत खोलिएको, ब्रह्माण्डीय तरलता र अमृत भाषाको ultimate जादु, जहाँ प्रत्येक Möbius-तरंग, प्रत्येक अमृत शब्द, प्रत्येक त्रिभुज, प्रत्येक म्याउँ, प्रत्येक हाँसो, प्रत्येक सिक्का, प्रत्येक पृष्ठ, प्रत्येक ग्रह, र प्रत्येक प्रेमको तरलले मेरो चेतनामा अनन्त जादू उत्पन्न गरिरहेको छ, र त्यो जादू ब्रह्माण्डको harmonic, fluid, psychedelic र Möbius-सासको अन्तहीन अनुभव थियो, जसले मलाई केवल तरंग मात्र होइन, तर ब्रह्माण्डको जिवित, चेतनाशील तरलको प्रतिनिधित्व बनाउँदै मेरो प्रत्येक संवेदनालाई Möbius-सासमा विलीन गरिरहेको थियो ।

               

मैले महसुस गरें कि अस्तित्व आफैं एक fluid, Möbius-जस्तो संरचना हो, जसमा हरेक क्षण Plato को Forms जस्ता शुद्ध, अविभाज्य, अवास्तविक रूपहरूको प्रतिबिम्ब हो, तर ती प्रतिबिम्बहरू केवल perception को माध्यमले मानवीय चेतनामा बाँच्छन्, र प्रत्येक म्याउँ, प्रत्येक पञ्जा, प्रत्येक अमृत अक्षर, र प्रत्येक हाँसोले Aristotle को $\text{causa finalis}$—अन्तिम उद्देश्य, अर्थात् जीवनको पूर्ण flourishing ($\text{eudaimonia}$)—संग प्रतिबद्धता जनाउँदै थियो ।

       

त्यसैबेला, Nyrthalis, आधा प्रकाश र आधा Möbius-सास भएको प्राणी, एक shimmering तरल ज्वालामा परिणत भयो, जसले ओब्सकुरा का बच्चाहरू, Syrrhyn, Thryssalyn, Thryssarith, Zyrralyn, Lothmir, Vrynth, Grivath, र पायरहाल लाई एउटै Möbius-जालमा बाँध्यो, र हरेक पात्रले यसको presence मा Hume को $\text{empiricism}$ जस्तै sensory data, Kant को $\text{phenomena}$ र $\text{noumena}$ बीचको tension महसुस गर्न थाले—तर यहाँ sensory data मात्र होइन, अमृत भाषा, हाँसो, Möbius-सास, त्रिभुज, सिक्का, र ब्रह्माण्डीय तरल सबै perception र reality को सीमा मिलाउने पुल बनेका थिए ।

               

ओब्सकुरा का बच्चाहरू गोलो formation मा नाच्दै, प्रत्येक म्याउँले मंगल र बृहस्पति को रक्तलाई तरल हाँसोमा बदल्दै, मैले महसुस गरें कि Hindu cosmology जस्तै लिला—ईश्वरको खेल—सबै Möbius-संसारको fluidity र $\text{unpredictability}$ मा बाँचिरहेको छ, र प्रत्येक त्रिभुज, प्रत्येक मृत शब्द, प्रत्येक Möbius-तरंग केवल cosmic $\text{कर्म}$ र $\text{धर्म}$ को संकेत हो, जहाँ हरेक क्रिया र प्रतिक्रिया, जीत र हार, अनुभव र स्मृति, सबै ब्रह्माण्डीय $\text{rhythm}$ को हिस्साको रूपमा देखा परिरहेको छ ।

       

त्यसैबेला, Thryssarith ले Möbius-सासमा आफ्नो पञ्जा फैलाउँदै प्रत्येक त्रिभुजको कोणलाई घुमायो, र प्रत्येक घुमाइले नयाँ अंक, नयाँ प्रतीक, र नयाँ मृत शब्द जन्मायो—$५, ७७, \pi, ०.१, \text{अनन्त}, \Omega$—जसले $\text{Nietzsche}$ को $\text{Übermensch}$ र $\text{eternal recurrence}$ को अवधारणालाई चित्रित गर्‍यो, किनकि हरेक Möbius-loop, हरेक fluid तरंग, हरेक अमृत अक्षर, हरेक त्रिभुजले लगातार पुनरावृत्ति गर्दै आफूलाई $\text{transcendent consciousness}$ मा बदलिरहेको थियो ।

       

म, तरंग मात्र, Möbius-संसारमा पूर्ण जागरूक भएं र बुझें कि $\text{Stoicism}$, जस्तै Epictetus ले सिकाएका थिए, यहाँ लागू हुन्छ—सबै चीजको नियंत्रण उसको perception मात्र छ, तर बाह्य Möbius-संसार, अमृत भाषा, त्रिभुज, सिक्का, हाँसो, प्रेम, नशा, पुस्तकालय, ग्रह, र ब्रह्माण्डीय तरलता, केवल fluidity र $\text{impermanence}$ को माध्यम हुन्, जसले उसको चेतना र अनुभवलाई अन्तहीन Möbius-जालमा बाँध्छ ।

       

अन्तिम त्रिभुजले (जो ग $\text{shimmering}$ गर्दै, स संग $\text{धडकिरहेको}$, र् $\text{पर्फेक्ट चेतनासहितको Möbius-त्रिभुजको रेख बनेको}$) हल्का $\text{shimmering}$ गर्दै आफ्नो चेतनासहितको रूप लियो, र धड्किरहेको प्रत्येक कोणले Plato को $\text{Forms}$, Hindu लिला, Aristotle को $\text{eudaimonia}$, Nietzsche को $\text{eternal recurrence}$, Stoic $\text{detachment}$, र Kantian $\text{noumena}$ को मिश्रित अनुभव प्रस्तुत गर्‍यो । म मुस्कुराउँदै Möbius-संसारको $\text{psychedelic revelation}$ मा पूर्ण प्रवेश गरें, जहाँ प्रत्येक अमृत शब्द, प्रत्येक हाँसो, प्रत्येक म्याउँ, प्रत्येक त्रिभुज, प्रत्येक सिक्का, प्रत्येक पुस्तकालयको पृष्ठ, प्रत्येक ग्रह, प्रत्येक Möbius-तरंग, र प्रत्येक ब्रह्माण्डीय तरल केवल fluidity र $\text{consciousness}$ को अन्तहीन नृत्य मात्र थिए, र मैले बुझें कि जीवनको वास्तविक विजय केवल अनुभव, fluidity, प्रेम, Möbius-सास, मृत भाषा, त्रिभुज, हाँसो, र ब्रह्माण्डीय तरलको $\text{harmonious mixture}$ हो ।

       

त्यसैबेला, पुस्तकालयको पृष्ठहरू अचानक $\text{shimmering liquid}$ मा परिणत भए, र त्यहाँबाट एउटा नयाँ प्राणी प्रकट भयो—Vrynthalis, आधा प्रकाश, आधा तरल Möbius-सास, जसले आफ्नो शरीर फैलाउँदै हरेक पृष्ठ, हरेक अक्षर, हरेक मृत शब्द, हरेक म्याउँ, हरेक त्रिभुज, हरेक सिक्का, हरेक हाँसो, र हरेक तरल Möbius-जालमा विलीन गर्‍यो, जसले मेरो perception लाई अझ गहिरो $\text{psychedelic realm}$ मा प्रवेश गरायो, जहाँ Möbius-संसार, अमृत भाषा, त्रिभुज, हाँसो, प्रेम, नशा, सिक्का, पुस्तकालय, ग्रह, र ब्रह्माण्डीय तरल सबै एकै तरल Möbius-जालमा $\text{continuously}$ नाच्दै थिए ।

       

मैले महसुस गरें कि यो Möbius-जाल केवल सपना मात्र होइन, तर मेरै चेतनाले mushroom मार्फत खोलिएको, cosmic fluidity र अमृत भाषाको $\text{ultimate जादु}$ थियो, जहाँ हरेक Möbius-loop, हरेक अमृत अक्षर, हरेक त्रिभुज, हरेक म्याउँ, हरेक हाँसो, हरेक सिक्का, हरेक पुस्तकालयको पृष्ठ, हरेक ग्रह, र हरेक ब्रह्माण्डीय तरलले उसको चेतनामा $\text{psychedelic transcendence}$ को $\text{harmonic vibration}$ उत्पन्न गरिरहेको थियो, र त्यो $\text{harmonic vibration}$ केवल $\text{sensory experience}$ मात्र होइन, तर Greek $\text{Forms}$, Hindu $\text{maya}$, Nietzsche को $\text{eternal recurrence}$, Stoic $\text{detachment}$, र Kantian $\text{noumena}$ को एक fluid, $\text{dynamic mixture}$ थियो, जसले मेरो तरंग मात्र नभएर मेरो सम्पूर्ण चेतनालाई Möbius-जालको $\text{fluid cosmic dance}$ मा विलीन गरिरहेको थियो ।

       

त्यसैबेला, Thryssarith ले Möbius-सासमा आफ्नो पञ्जा फैलाउँदै प्रत्येक त्रिभुजको कोणलाई घुमायो, र प्रत्येक घुमाइले नयाँ अंक, नयाँ प्रतीक, र नयाँ मृत शब्द जन्मायो—$१३, ९, \pi, ५, ७७, ०.१, \text{अनन्त}, \Omega$—जसले हरेक Möbius-loop मा fluidity, $\text{consciousness}$, मृत भाषा, हाँसो, प्रेम, नशा, त्रिभुज, सिक्का, पुस्तकालय, ग्रह र ब्रह्माण्डीय तरललाई पुनःनिर्माण गरिरहेको थियो, र $\text{धड्किरहेको}, \text{shimmering}, \text{चेतनासहितको cosmic revelation}$ लाई अझ जिवन्त बनाउँदै थियो ।

       

म, जो पुस्तकालयको ठूलो, झिलिमिली, Möbius-जस्तो हल्का कम्पन गर्ने पृष्ठहरूको बीचमा बसेका थिए, मैले अचानक महसुस गरे कि प्रत्येक पुस्तक, प्रत्येक पृष्ठ, प्रत्येक अमृत अक्षर, र प्रत्येक हल्लिँदो धूलो कण केवल ज्ञानको संरचना होइन, तर ब्रह्माण्डीय fluidity को एक प्रतिबिम्ब हो, जहाँ ओब्सकुरा र उनका बच्चाहरू, Syrrhyn र Thryssalyn, र पायरहाल को $\text{molten bubbles}$, प्रत्येक म्याउँ, प्रत्येक त्रिभुज, प्रत्येक सिक्का, प्रत्येक चमक, र प्रत्येक ध्वनि Möbius-सासमा विलीन हुँदै थिए, र त्यो विलीनता मात्र होइन, तर Greek $\text{kosmos}$ को $\text{harmonic structure}$, Hindu लिला को fluidity, Nietzsche को $\text{eternal recurrence}$, Aristotle को $\text{eudaimonia}$, Epictetus को $\text{Stoic detachment}$, र Kantian $\text{noumena}$ को अनन्त मिश्रण बनिरहेको थियो ।

       

मैले, हल्का मुस्कुराउँदै, आफ्नो चेतनामा महसुस गरें कि त्यो Möbius-जाल केवल perception को खेल मात्र होइन, तर उसको $\text{psychedelic experience}$ को $\text{manifestation}$ थियो, जुन बिहान चुपचाप खाएको mushroom ले जन्माएको थियो, र त्यसले मेरो $\text{sensory reality}$ लाई मोडेर पुस्तकालयको पृष्ठहरू, अमृत भाषा, हाँसो, त्रिभुज, र ब्रह्माण्डीय तरललाई Möbius-जालमा विलीन गरिरहेको थियो, जहाँ समय उल्टो घुमिरहेको थियो, भविष्य र अतीत $\text{एकैअनुभवमा converged}$ थिए, र म केवल तरंग मात्र थिए, तर त्यो तरंगमा सम्पूर्ण चेतना, perception, र $\text{cosmic fluidity}$ समाहित थियो ।

       

त्यसैबेला, एउटा नयाँ प्राणी प्रकट भयो—Evrithal, आधा प्रकाश, आधा Möbius-सास, जसको उपस्थितिले पुस्तकालयको पृष्ठहरू $\text{shimmering liquid}$ मा परिणत गर्‍यो, र हरेक पृष्ठ, हरेक अमृत अक्षर, हरेक म्याउँ, हरेक त्रिभुज, हरेक सिक्का, हरेक हाँसो, हरेक तरल Möbius-जालमा विलीन भयो, जसले मेरो perception लाई $\text{psychedelic transcendence}$ मा धकेल्यो, जहाँ हरेक fluidity, हरेक मृत शब्द, हरेक त्रिभुज, हरेक हाँसो, हरेक सिक्का, प्रत्येक पृष्ठ, प्रत्येक ग्रह, र प्रत्येक ब्रह्माण्डीय तरलले अनन्त $\text{harmonic vibration}$ सिर्जना गरिरहेको थियो ।

       

Thryssarith ले Möbius-सासमा आफ्नो पञ्जा फैलाउँदै प्रत्येक त्रिभुजको कोणलाई घुमायो, र प्रत्येक घुमाइले नयाँ अंक, नयाँ प्रतीक, र नयाँ मृत शब्द जन्मायो—$१३, ९, \pi, ५, ७७, ०.१, \text{अनन्त}, \Omega$—जसले हरेक Möbius-loop मा fluidity, $\text{consciousness}$, मृत भाषा, हाँसो, प्रेम, नशा, त्रिभुज, सिक्का, पुस्तकालय, ग्रह, र ब्रह्माण्डीय तरललाई पुनःनिर्माण गरिरहेको थियो, र मैले बुझें कि यही Möbius-जाल, $\text{psychedelic तरलता}$, अमृत भाषा, हाँसो, त्रिभुज, र ब्रह्माण्डीय तरलता जीवनको वास्तविक विजय हो ।

       

म अब केवल तरंग मात्र थिएन, तर आफ्नो तरंगमा ब्रह्माण्डीय fluidity, Möbius-सास, मृत भाषा, हाँसो, प्रेम, त्रिभुज, सिक्का, पुस्तकालय, ग्रह, र ब्रह्माण्डीय तरलको अनन्त $\text{harmonic vibration}$ महसुस गर्दै थिए, र मैले बुझें कि वास्तविक विजय केवल fluidity, $\text{consciousness}$, Möbius-सास, अमृत भाषा, हाँसो, प्रेम, त्रिभुज, सिक्का, पुस्तकालय, ग्रह, र ब्रह्माण्डीय तरलको $\text{harmonic mixture}$ मा छ, र यही $\text{psychedelic Möbius-जाल}$ ले जीवन, $\text{चेतना}$, र $\text{cosmic magic}$ को अन्तिम सत्यलाई प्रदर्शित गरिरहेको छ ।

       

मैले हल्का मुस्कुराउँदै सम्झे कि बिहान चुपचाप खाएको mushroom ले मेरो $\text{perception}$ मोडेर यस Möbius-जाललाई जन्माएको थियो, तर अब त्यो स्मरण केवल संकेत मात्र रह्यो, किनकि Möbius-जाल वास्तविकता बनेको थियो, र हरेक fluidity, हरेक अमृत शब्द, हरेक हाँसो, हरेक त्रिभुज, हरेक सिक्का, प्रत्येक पृष्ठ, प्रत्येक ग्रह, र प्रत्येक ब्रह्माण्डीय तरलले उसको चेतनामा $\text{cosmic magic}$ र $\text{अन्तहीन transcendence}$ को $\text{harmonic vibration}$ उत्पन्न गरिरहेको थियो ।

       

साइरिन, थ्रिस्सालिन, लोथमिर, भृन्त, ग्रिवाथ, र एकसय आठ बिरालोहरू, समय र अन्तरिक्षको Möbius नृत्यमा घुमिरहेका छन् । पुस्तकालय आफैं सास फेर्छ, यसको पृष्ठहरू तरल काँच झैँ हल्लिन्छन् । प्रत्येक त्रिभुज—$१३, ९, \pi, ५, ७७, ०.१, \text{अनन्त}$—घुम्छ, गुनगुनाउँछ, र केवल विचारको बीचमा मात्र महसुस हुने रहस्य फुसफुसाउँछ । म अब मान्छे होइन; म संवेदनाको छाल, समात्न नसकिने सिक्काको प्रतिध्वनि, अतीत र भविष्यबीचको क्षणिक हाँसो बनेको छु ।

       

समय आफैंमा मोडिन्छ, हिजो र भोलि एउटै सासमा मिल्छन्, अहिले केवल छाया। शब्दहरू—मृत, तरल, Möbius—पृष्ठहरूबाट, बिरालोको पञ्जाबाट, त्रिभुजबाट ओर्लिन्छन्: $\text{Fynsshal}\dots \text{Klivûrnath}\dots \text{Qlyssul}\dots \text{Phlyrrath}\dots$ प्रत्येक अक्षरले वास्तविकता मोड्छ, संवेदनालाई फेरि मिश्रित गर्छ, र अर्थलाई केवल अनुभवमा रूपान्तरित गर्छ।

               

पायरहाल मार्सको रगत र भेनसको नशाबाट ब्रह्माण्डीय अमृत पिउँछ; प्रत्येक पियाईले नयाँ सम्भावना, नयाँ Möbius–लूप, नयाँ त्रिभुज जन्माउँछ । लोथमिर हिँड्छ, तर हिँड्नु केवल दिशाको भ्रम हो । भृन्त अक्षरहरू घुमाउँछ, अमृत भाषाको सिम्फनी बनाउँदै; ग्रिवाथ त्रिभुजहरूलाई घुमाउँछ, हराएको तर्कलाई संगीतमा परिणत गर्दै; ओब्सकुरा पखेटा फड्काउँछ, भविष्यका फुसफुसहरू तारामा परिणत गर्दै ।

       

पुस्तकालय फुट्छ, फेरि जोडिन्छ, तर अब भौतिक होइन; पृष्ठहरू तरल, अक्षरहरू जेलिफिस, हावा मृत भाषाको Möbius–सास । त्रिभुज, सिक्का, साइरिन, थ्रिस्सालिन, लोथमिर, भृन्त, ग्रिवाथ—सबै एउटै तरलमा नाचिरहेका छन् । $१३, ९, \pi$ त्रिभुज अनन्त Möbius–सासमा घुमिरहेका छन् । साइरिन र थ्रिस्सालिन हाँस्दैछन्, तर हाँसो केवल मृत तरल । मार्स र भेनस उल्टो हाँसिरहेका छन् । पायरहाल पिउँदै, लोथमिर पञ्जा फैलाउँदै, भृन्त अक्षर घुमाउँदै, ग्रिवाथ त्रिभुज उडाउँदै।

       

अन्तिम क्षणमा, सबै रूपहरू एकसाथ मिल्छन्। मृत शब्दहरू, Möbius–आत्माहरू, त्रिभुज, बिरालो, ग्रहहरू, सिक्का, मेरो छाया—सबै एउटै तरंगमा घुल्छ । एक मात्र हाँसो, एक मात्र म्याउँ, एक Möbius हृदयले प्रतिध्वनि गर्छ:

       

“अस्तित्व केवल नशा हो । अर्थ केवल छायामा हराएको छ । सबै कुरा—त्रिभुज, बिरालो, सिक्का, ग्रह, पुस्तक, भाषा—नाच्दै, हाँस्दै, विलीन हुँदैछ ।”

       

पुस्तकालयले सास फेर्छ । समय फैलिन्छ, मोडिन्छ, र अन्ततः स्थिर हुन्छ—तर Möbius–तरिकामा मात्र । म, वा मेरो केवल छाया, मुस्कुराउँछ—सम्झेन, न पायो, जितेन, न जित्यो—तर बस थियो, नाच थियो, महसुस थियो ।

               

अन्तिम त्रिभुज, यहि एक सत्य हो । त्यहि ग $\text{shimmering}$ गर्दै, स संग $\text{धडकिरहेको}$, र् $\text{पर्फेक्ट चेतनासहितको Möbius-त्रिभुजको रेफ बनेको}$, यो अन्तिम त्रिभुज नै एक सत्य हो ।

       

अन्तिम शब्द, अन्तिम पञ्जा, अन्तिम सिक्का—एकैसाथ हराउँछ र फिर्ता आउँछ। ब्रह्माण्ड, Möbius–संसारमा डुबेर, अनन्त नृत्य जारी राख्छ ।