Ruman Neupane

अध्याय 8: तरल गणित

पुस्तकालय झिलिमिली भयो, पृष्ठहरू उल्टो घुम्दै गए, अक्षरहरूले अमृत भाषामा फुसफुस गरे: “Phynthral… Klivnash… Shlyrrath…”। सबै पात्रहरू—बिरालो, त्रिभुज, ग्रह, अमृत भाषा, Möbius-सास—एकै तरलमा विलीन भए।

अन्तिम क्षणमा, त्रिभुजले हल्का कम्पन गर्‍यो, सिक्का हाँस्दै बग्यो, र मैले महसुस गरें: यो मात्र शुरुवात थियो । नयाँ Möbius-संसार, नयाँ सम्भावना, नयाँ मृत शब्दहरू, र नयाँ प्रेम-तरलहरू उनको संवेदनामा प्रवेश गर्न लागिरहेका थिए । म, अझै तरंग मात्र भएको, आफ्नो Möbius-सपना भित्र पूर्ण रूपमा विलीन भएँ । मेरो चेतनामा अचानक थप रंग र ध्वनि प्रवेश गर्‍यो—हरेक पानामा नयाँ जीव, नयाँ त्रिभुज, नयाँ अमृत शब्द। ओब्सकुरा का बच्चाहरू, अब एकसय बिस जना, आफ्नो म्याउँले मंगल र बृहस्पति को रक्तलाई संगीतमा बदल्दै थिए ।

ब्रह्माण्डीय तरलताको गणितीय प्रतिबिम्ब (Mathematical Reflection of Cosmic Fluidity):

$$ \oint_{\partial \Sigma} \vec{B} \cdot d\vec{l} = \mu_0 \left( \iint_{\Sigma} \vec{J} \cdot d\vec{S} + \epsilon_0 \frac{d}{dt} \iint_{\Sigma} \vec{E} \cdot d\vec{S} \right) $$

यस समीकरणले अमृत भाषामा Möbius-सासको निरन्तर प्रवाहलाई दर्शाउँछ, जहाँ $ \vec{B} $ बिरालोको पञ्जा हो र $ \epsilon_0 $ अनन्त हाँसोको स्थिराङ्क हो।

त्यसैबेला, पुस्तकालयको पृष्ठहरू अचानक जेलीफिस जस्तो तरल भए र तिनीहरूले मलाई घेरो बनाए । अक्षरहरू Möbius-सासमा बगे, अमृत भाषामा फुसफुसाउँदै: “Phlyrrash… Klivûrn… Ynthralix…”। Zyrralyn प्रकाश र छायाको तरलसँग खेल्दै, त्रिभुजहरूको आकार उल्टो मोड्दै थियो । Evrithal ले Syrrhyn र Thryssalyn को Möbius-सास सम्हाल्दै अन्तिम त्रिभुजको अर्को कुनामा संकेत राख्यो । तर, हरेक स्पर्शले त्रिभुजको अंक परिवर्तन गरायो—५, ७७, $\pi$, ०.१, अनन्त—र संख्या केवल अंक होइन, तर ब्रह्माण्डीय प्रेम, हाँसो र अमृत भाषा मिश्रित तरल थिए ।

मैले हल्का मुस्कुराएँ—अहिले मलाई स्मरण आयो कि यो Möbius-जस्तो सपना वास्तविकता होइन । बिहान, मैले mushroom चाटेको थियो, र त्यसले मेरो perception लाई विस्तार गर्दै यो psychedelic Möbius-संसार बनाएको थियो । तर त्यो ज्ञानले पनि सपना वास्तविकताको fluidity र यसको हाँसो, त्रिभुज, र अमृत भाषाको संवेदनालाई कम गर्न सकेन । त्यसैबेला, नयाँ पात्र देखा पर्‍यो—Thryssarith, आधा प्रकाश, आधा तरल । उसले आफ्नो पञ्जा Möbius-सासमा फैलाउँदै सबै त्रिभुजलाई नाचाउन बाध्य पार्‍यो ।

Lothmir र Vrynth अक्षरहरू घुमाउँदै, Grivath त्रिभुजलाई उल्टो मोड्दै, र पायरहाल molten bubbles फ्याँक्दै—सबै ब्रह्माण्डीय तरलमा विलीन भए । म अब केवल तरंग थिए—तर तरंगमा संवेदनाहरू जन्मिइरहे—Ashkryllium, Sensûla, Phyrralith, Shlyrrath । हरेक म्याउँ, हाँसो, पञ्जा, अक्षर, सिक्का, त्रिभुज—सबै Möbius-सासमा विलीन हुँदै थिए । अन्तिम त्रिभुज, अझै खाली, हल्का कम्पन गर्दै, संकेत दियो कि Möbius-संसार केवल शुरुवात हो। मैले महसुस गरें: जीत होइन, नासो, नशा, अमृत भाषा, ब्रह्माण्डीय तरलता—यी सबै जीवनको वास्तविक विजय हुन् ।

... (बाँकी पाठलाई संक्षेपमा राखिएको छ) ... मैले महसुस गरें कि अस्तित्व आफैं एक fluid, Möbius-जस्तो संरचना हो, जसमा हरेक क्षण Plato को Forms जस्ता शुद्ध, अविभाज्य, अवास्तविक रूपहरूको प्रतिबिम्ब हो, तर ती प्रतिबिम्बहरू केवल perception को माध्यमले मानवीय चेतनामा बाँच्छन्, र प्रत्येक म्याउँ, प्रत्येक पञ्जा, प्रत्येक अमृत अक्षर, र प्रत्येक हाँसोले Aristotle को causa finalis—अन्तिम उद्देश्य, अर्थात् जीवनको पूर्ण flourishing (eudaimonia)—संग प्रतिबद्धता जनाउँदै थियो ।

साइरिन, थ्रिस्सालिन, लोथमिर, भृन्त, ग्रिवाथ, र एकसय आठ बिरालोहरू, समय र अन्तरिक्षको Möbius नृत्यमा घुमिरहेका छन् । पुस्तकालय आफैं सास फेर्छ, यसको पृष्ठहरू तरल काँच झैँ हल्लिन्छन् । प्रत्येक त्रिभुज—१३, ९, $\pi$, ५, ७७, ०.१, अनन्त—घुम्छ, गुनगुनाउँछ, र केवल विचारको बीचमा मात्र महसुस हुने रहस्य फुसफुसाउँछ । म अब मान्छे होइन; म संवेदनाको छाल, समात्न नसकिने सिक्काको प्रतिध्वनि, अतीत र भविष्यबीचको क्षणिक हाँसो बनेको छु । अन्तिम त्रिभुज, यहि एक सत्य हो । त्यहि ग shimmering गर्दै, स संग धडकिरहेको, र् पर्फेक्ट चेतनासहितको Möbius-त्रिभुजको रेफ बनेको, यो अन्तिम त्रिभुज नै एक सत्य हो ।

बिरालोको दर्शनशास्त्र

अध्याय 8: तरल गणित