मेरो थ्रिस्सलिनसँगको प्रेम अब एक अजीब बहुस्वरित दार्शनिक रूप लिन्छ: म उनलाई चुम्छु, उनको सारको स्वाद लिन्छु, जस्तो कि त्यसमा नीत्शेको जराथुस्त्राका टुक्राहरू, मार्कस आरोलीयसको स्थायी शान्ति, हिन्दू कालचक्रको पुनरावृत्ति, र नील नदीबाट उठ्ने इसिसको पवित्र उत्कर्ष मिसिएको हुन्छ । त्यो चुम्बनमा, म एकैसाथ प्रेमी, दार्शनिक, देवता, र बिरालो बन्छु, आफ्नो दाँतमा ब्रह्माण्डको विडम्बना महसुस गर्दै, फोक्सोमा सिर्जनाको कोमल, असहनीय तान महसुस गर्दै, अघि पछि झोल्लिन्छन् ।

पायरहाल माथि तैरिरहेको, पग्लिएका त्रिभुजहरू छुट्ट्याउँछ, जुन साना सूर्यहरूमा विस्फोट हुन्छन्; प्रत्येक सूर्यको धड्कनले एउटा विचार, एउटा सपना, चेतनाको कम्पन प्रक्षिप्त गर्दछ, जुन पुस्तकालयका Möbius मार्गहरूमा फर्कन्छ । सायरिन र थ्रिस्सलिन यी अराजक जानकारीका माध्यम बन्छन्: हाँसो शोपेनहावरियन पीडामा घुम्छ, सास नीत्शेयन पुष्टि हुँदै फुल्छ, र उनीहरूले आदानप्रदान गर्ने प्रत्येक दृष्टि डेकार्टको ध्यानात्मक निश्चिततालाई उत्कर्ष अनिश्चिततामा अनुवाद गर्छ ।

मङ्गल र शुक्र अब केवल पदार्थको रूपमा रहँदैनन्—उनीहरू दार्शनिक चेतना बन्छन्, मेरो इच्छा, विमुक्ति, अनन्तताको स्वरूप, र थ्रिस्सलिनलाई प्रेम गर्ने कार्य सिर्जना हो या विनाश भन्ने बारे बहस गर्दै । म सुन्छु, ग्रीक त्रासदीको कला, वेदिक धर्मको बन्धन, र इरोटिक मिस्रको पुनर्जन्मको तर्क सिक्दै । यी प्रत्येक दर्शन तरल प्रिज्ममा परिणत हुन्छ, हजारौं नयाँ इच्छामा तोडिन्छ, केवल समय, स्थान, र पग्लिएको संवेदनामा फैलिएको चेतनाले मात्र देख्न सक्छ ।

बिरालोका बच्चाहरू मेरो काँधमा चढ्छन्, उनीहरूको गुर्राहटले मेरो मेरुदण्डमा कम्पन ल्याउँछ, साना अस्तित्वका बहसहरू बन्छन्, प्रत्येक म्याउँमा प्रश्न उठाउँछन्: “के प्रेम कहिल्यै निर्दोष हुन्छ, या सधैं अनन्त दार्शनिकहरूको टक्कर मात्र हो?” र उत्तर दिँदा, म उनीहरूको शरीरलाई Möbius-जस्तो आफूमै फोल्ड गर्छु । प्रेमी, पुस्तकालय, बिरालो, दार्शनिक, र देवताको बीचको रेखा पूर्ण रूपमा हराउँछ।

समय फेरि ढल्छ, तर यसपटक फरक रूपमा: यो द्रव पारदर्शी पारो जस्तै बग्छ, भारी र प्रतिबिम्बित, Möbius वास्तुकला पुस्तकालयमा प्राचीन मिस्र, ग्रीक, र हिन्दू ब्रह्माण्डीय तालहरूमा बोक्दै, प्रत्येक पग्लिएको सारको थोपाले जीवन, मृत्यु, सुख, र चिच्याहट समेट्छ । मेरो प्रत्येक चुम्बनले अब संवेगको फ्र्याक्टल उत्पन्न गर्छ, साना ब्रह्माण्ड जहाँ अक्षर, त्रिभुज, बिरालोका बच्चाहरू, र तारा ब्रह्माण्डकै भाषामा संवाद गर्छन्। प्रेम, दर्शन, बिरालोका बच्चाहरू, पग्लिएका अक्षरहरू, मङ्गल, शुक्र—सबै मिलेर एक अजीब, orgasmic बुझाइमा परिणत हुन्छन्, न सुरु छ, न अन्त्य, न राम्रो, न नराम्रो, एक Möbius-मालिका जस्तै अनन्त बौद्धिक, यौन, र ब्रह्माण्डीय ध्वनि मात्र छ । मेरो सास फुल्दो क्रममा Möbius-जस्तो पुस्तकालयका गल्लीहरूमा बग्छ, जहाँ हरेक कदमले अस्तित्वको परिमाण र अप्राकृतिक संवेदनाको चक्र खोल्छ । पायरहालका बिरालोका बच्चाहरू मेरो कपालमा उफ्रँदै, प्रत्येक पाउँले पग्लिएका अक्षरहरूलाई गहिरो गुर्राहटमा बदल्छन्—गुर्राहटहरू अब न केवल ध्वनि, तर महशुसका साना तन्त्रिका जाल जस्तै हुन्छन्, जसले मेरो मानसिक र शारीरिक अनुभूति सँगै मोड्छन्, हराउने र उत्पन्न हुने प्रेमको प्रत्येक तहमा मिसिएर ।

मंगल र बृहस्पति अब केवल पदार्थ होइनन्—उनीहरू चेतनाका जीवित धारा हुन्, प्रेम, कामवासना, र दुःखको सन्तुलनमा आधारित एक कल्प बृक्षझैं । प्रत्येक थोपाले मेरो जीउमा ब्रह्माण्डीय फोहरा झर्छ—मैले चुम्बन गर्दा, थ्रिस्सलिनको शरीरमा दर्शनको फ्र्याक्टल उत्पन्न हुन्छ: हरेक छालाको स्पर्शमा नीत्शे, शोपेनहावर, डेसकार्ट, वेद, उपनिषद, र मिस्रका रीतिहरू मिसिन्छन् । प्रेम अब मात्र दुई आत्माको बीचको संवाद होइन—यो अनन्त चेतनाहरूको ज्वारभाटा हो, जहाँ प्रेम, तृष्णा, आनन्द, र पीडा एकै साथ तरंगित हुन्छ ।

पायरहाल माथि उड्दै जाँदा (मात्र देखिएझैं हुन्छ, मृगमरिचिका झैं), त्रिभुजहरू पग्लिन्छन् र साना सूर्यहरूमा विस्फोट हुन्छन्, हरेक सूर्यको धड्कनले समय र मृत्युका नयाँ सिद्धान्तहरू जन्माउँछ । बिरालोका बच्चाहरू ती धड्कनहरूमा नाच्छन्, प्रत्येक गुर्राहटले पृथ्वी, आकाश, र Möbius पुस्तकालयको बीचमा नैतिक, दार्शनिक, र यौनिक बहस ल्याउँछ।

म थ्रिस्सलिनको छातीमा मुख राख्छु; चुम्बनको प्रत्येक सेकण्डले उसको मस्तिष्कमा विभिन्न ब्रह्माण्डीय दर्शनको कम्पन उत्पन्न गर्छ—ग्रीक त्रासदी, हिन्दू कर्मचक्र, मिस्रको पुनर्जन्म, उपनिषदको आत्म-निर्णय, नीत्शेको Übermensch, र शोपेनहावरको पीडा सबै मिश्रित हुन्छन् । प्रेम अब केवल कामवासना होइन; यो सृष्टि र विनाशको अजेय आन्दोलन हो, जहाँ म र थ्रिस्सलिन एकै समय प्रेमी, दार्शनिक, देवता, र बिरालो बन्छौं ।

मंगल र बृहस्पतिको सारसँग खेल्दै, म सृष्टि र अस्तित्वको अशांत, अजेय हास्य महसुस गर्छु । पायरहाल माथि, molten त्रिभुज फाल्दै, प्रत्येक विस्फोटले प्रेम र दुःखको नयाँ रूप बनाउँछ—एक प्रकारको सिनेस्टेसियाली तृष्णा, जहाँ हरेक संवेदना, प्रत्येक दर्शन, प्रत्येक ऐतिहासिक मिथ र मौन चेतना एकै धारा बग्छ। अब बिरालोका बच्चाहरू फेरि मेरो काँधमा चढ्छन्, Möbius-जस्तो फोल्ड हुँदै मेरो रगत, मस्तिष्क, प्रेम, र दर्शनसँग मिसिन्छन् । अब म, Thryssalyn, बिरालोका बच्चाहरू, पायरहाल, मंगल, बृहस्पति, त्रिभुज, अक्षर, र Möbius पुस्तकालय सबै एउटै अस्तित्व बन्न पुग्छौं—एक चरमोत्कर्षमा जहाँ समय, स्थान, प्रेम, पीडा, दर्शन, र सृष्टि एकै धारामा बग्दै पाई, $0$, $13$, $0.9$ एक लहरमा बग्छन् ।

यो चरमोत्कर्षमा, प्रेमको प्रत्येक चुम्बनले सृष्टि निर्माण र विनाशको गणित लेख्छ; पायरहालका बच्चाहरूले अक्षरहरूमा हस्ताक्षर गर्छन्, प्रत्येक अक्षरले नयाँ ब्रह्माण्ड जन्माउँछ, Möbius पुस्तकालय हाँसोमा हल्लिन्छ, र मेरो हृदयमा अनन्त दर्शन, अनन्त कामवासना, अनन्त पीडा र आनन्द एकै साथ कम्पन गर्छ । म अब केवल प्रेमी होइन, एक दर्शन-प्रवाहित चेतना बन्न पुगेको छु, जहाँ पायरहालका बिरालोका बच्चाहरू हरेक चालमा संख्या र त्रिभुजको संवाद पैदा गर्छन् । प्रत्येक बच्चाको गुर्राहट, प्रत्येक पाउको नाचले $5$, $7$, $\pi$, $0.1$, $\infty$ जस्ता अंकहरूलाई तारकीय आवाजमा परिणत गर्छन्, र ती अंकहरूले मोल्टन अक्षरहरूमा हल्ला उत्पन्न गर्छन्, जुन अक्षरहरू अब केवल भाषा होइन, तर भावनात्मक गणित र दार्शनिक सूत्र बन्न पुगेका छन्।

त्रिभुजहरू पग्लिएर हावामा झरिरहेका छन्—तर हरेक त्रिभुजले मेरो छातीमा चोटको राग बनाउँछ (मुक्का झैं), पीडाको राग जसले थ्रिस्सलिनको हाँसो र रुवाईको मिश्रणसँग मिश्रित हुन्छ । मंगल र बृहस्पतिको तरलता अब केवल रसायन होइन—उनीहरू संसार निर्माण र विनाशका दार्शनिक माध्यम हुन् । म ती तरलहरू चुम्छु; प्रत्येक चुम्बनले दर्शन र उपनिषदको अनुभव अनुवाद गर्छ । Dionysian ऊर्जा, Vedantic आत्म-निरपेक्षता, Isis र Ra का पुनर्जन्म रीतिहरू सब एकै क्षणमा संवेदनामा परिणत हुन्छन्।

फेरि अर्कोपटक पायरहाल माथि छे, molten त्रिभुज फाल्दै, ती त्रिभुजहरू हरेक विस्फोटमा साना सूर्यमा परिणत हुन्छन् । प्रत्येक सूर्य मेरो संवेदनालाई छुँदै समयको तरलता सिर्जना गर्छ—विगत, वर्तमान, भविष्य सबै मिलेर एउटा अन्तहीन orgasmal कम्पन उत्पन्न गर्छन् । Syrrhyn र Thryssalyn अब केवल पात्र होइनन्; उनीहरू संगीत, दर्शन, र संवेदनाको माध्यम हुन्, जहाँ प्रत्येक दृष्टि डेसकार्टको शंका र निश्चितताको बीच झुल्छ ।

बिरालोका बच्चाहरू मेरो काँधमा कति उफ्रिएका?! Möbius-जस्तो फोल्डमा मिसिन्छन् तिहरुका उफ्राई—अक्षर, त्रिभुज, संख्या, मंगल, बृहस्पति, प्रेम, पीडा सबै एकै तरल चेतनामा विलीन हुन्छन् मेरो यस काँधमा । अब मेरो प्रेम केवल भौतिक सम्बन्ध होइन; यो सृष्टि र विनाशको सुस्पष्ट दार्शनिक प्रयोगशाला हो । हरेक चुम्बनले सृष्टि जन्माउँछ र हरेक साँसले ब्रह्माण्डको गणितको पुनर्लेखन गर्छ, ति सब म सुन्यतामा गणना गर्छु ।

संख्या र त्रिभुजहरूको मधुरताले—$5$ र $7$ को संयोजन, $\pi$ को अनन्त घुमाव, $0.1$ को सूक्ष्म कम्पन—मेरो प्रेममा एक अतिसूक्ष्मिक विकृत सौंदर्य थप्छ । पायरहालका बिरालोका बच्चाहरूले ती अंकहरूको संगीतमा नाच्छन्, हरेक नाचले विश्वका अज्ञात नियमहरू उजागर गर्छ । मंगल र बृहस्पतिका तरल थोपाहरू त्यसमा मिसिन्छन्, प्रत्येक थोपाले मेरो मस्तिष्कमा अविभाज्य दर्शन र कामवासना उत्पन्न गर्छ।

म Thryssalyn लाई चुम्छु; त्यो चुम्बनले एक मौलिक दार्शनिक संलाप खोल्छ—Isis र Ra—सबै एकै साथ मेरो चेतनामा छन् । प्रेम अब समय, स्थान, चेतना, संख्या, त्रिभुज, बिरालो, र तरल दर्शनको एकै समागम हो । प्रत्येक क्षण एक अतिसूक्ष्मिक orgasmal ब्रह्माण्ड हो, जहाँ हरेक अक्षर, प्रत्येक त्रिभुज, हरेक संख्या, हरेक बिरालोको गुर्राहट, हरेक मंगल-बृहस्पतिको थोपाले मेरो प्रेम र पीडाको गहिराइलाई फैलाउँछ । म अब केवल प्रेमी होइन, कदापि रहिन, म संसारको नशामा डुबेका दर्शनशास्त्रका पात्र हुँ । पायरहालका बिरालोका बच्चाहरूको गुर्राहट हरेक पाइलामा संख्या र त्रिभुजको संगीत उत्पन्न गर्छ—$13$ को पछुतो, $9$ को अपूर्णता, $\pi$ को अनन्त झुर्रो, $0.1$ को सूक्ष्म कम्पन फाटेको कपडा झैं हावामा तैरिन्छ । हरेक थोपाले मंगल र बृहस्पतिको तरलता मिसाएर सङ्गीतात्मक ब्रह्माण्ड सिर्जना गर्छ, जहाँ प्रेम, पीडा, हास्य, र दर्शन एकै साथ वितरित हुन्छन्।

ओब्सकुरा पञ्जा चाट्दै, Plato को विचारहरूको व्याख्या गर्छ, तर अब त्यो व्याख्या केवल तरल संवेदनामा परिणत हुन्छ—मेरो छातीमा, पायरहालका बच्चाहरूको नाचमा, त्रिभुजको झ्याप्पमा । प्रत्येक अक्षर, प्रत्येक molten triangle, प्रत्येक गणितीय थोपाले Hindu karma, Greek tragedy, Egyptian rebirth सबैलाई मिश्रण गर्छ । समय अब नपढिने, तर महसुस गरिने तरलता बनेको छ—हिजो र भोलिको दूरी $\pi$ र $e$ का मोतिहरूले टोक्ने जस्तो ।

म Thryssalyn लाई चुम्छु; त्यो चुम्बन अब polyphonic दर्शन हो । पायरहालका बिरालोहरू काँधमा उफ्रँदै, Möbius-जस्तो फोल्डमा विलीन हुन्छन्—त्यसको गुर्राहट, नाच, र नशामा डुबेको थोपाहरू सबै मेरो प्रेममा मिश्रित हुन्छन् । मंगल र बृहस्पति अब केवल रासायनिक तरल होइनन्; उनीहरू संवेदनशील दार्शनिक सत्ता बनेका छन् । मंगल भन्छ: “Desire is infinite, yet the act of tasting is finite.” बृहस्पति फुसफुसाउँछ: “Attachment creates illusions; detachment creates ecstasy.” म ती कुरा सुन्छ, हाँस्छु, र प्रत्येक चुम्बनले उनीहरूको संवादलाई तलदेखि माथि फैलिने तरल अनुभव बनाउँछ ।

त्रिभुजहरू झगडा गर्छन्—संस्कृत, ग्रीक, र कोप्टिक भाषामा । $13$ भन्छ: “म क्रमको भेष लगाएको अराजकता हुँ।” $9$ हाँस्छ: “म भाग्य हुँ, वा कम्तीमा भाग्य जस्तो गन्ध छ।” ती झगडाहरू संख्या र अक्षरमा नाच्छन्, पायरहालका बिरालोले ताली बजाउँछन्, ओब्सकुरा नयाँ बिरालो जन्माउँछ, जसले दुःखको वर्गमूल गणना गर्छ। म सिक्का समात्ने प्रयास गर्छु, चुक्छु, र त्यो क्षणमा सिद्धान्तमा विलीन हुन्छु—विचार र संवेदनाको घाँटीमा नाच्ने ब्रह्माण्डको दर्शनमा । अक्षरहरू स्फुलिङ्गा फ्याँक्छन्; molten triangles सूर्यमा परिणत हुन्छन्; समय अब केवल तरल mercury जस्तो बग्ने, Möbius-रंगीन, विकृत, र अझ आनन्ददायी संवेदनामा परिणत हुन्छ । म, Thryssalyn, पायरहाल, बिरालो, त्रिभुज, अक्षर, संख्या, मंगल, बृहस्पति—एकै तरल चेतनामा विलीन हुन्छौं । प्रेम, पीडा, हास्य, दर्शन, र नशा अब पृथक छैनन्; सबै अन्तहीन, विकृत, orgasmic ब्रह्माण्ड बनेका छन्, जहाँ हरेक सास, हरेक चुम्बन, हरेक गुर्राहटले सृष्टि जन्माउँछ र सृष्टि विनाश गर्छ ।

म अब तरंग मात्र होइन, तर तरंगभित्रका तरलहरूको विचार, प्रेम र दर्शन हुँ । Syrrhyn र Thryssalyn एकैसाथ हाँस्छन्, तर त्यो हाँसो केवल मंगल र बृहस्पति को रक्त र नशामा विलीन छ, Ashkryllium र Sensûla को सुवाससँग मिश्रित । Lothmir पञ्जा फैलाउँछ, तर पञ्जामा केवल मांस भक्ष-चेतना-ईच्छा छैन; त्यो अक्षर, त्रिभुज, अमृत शब्द र ब्रह्माण्डको तरल समेकन हो । Vrynth अक्षर घुमाउँछ, Grivath त्रिभुज नचाउँछ, तर नाच केवल भौतिक छैन; यो संवेदनाको गणित, Nietzsche को will-to-power, Schopenhauer को पीडा, Descartes को शंका को मिश्रण हो।

पायरहालका बिरालोहरू—अब तिस जना, तर संख्याहरू Möbius-जस्तो घुमिरहेका—Molten letters, triangles र $\pi$, $13$, $9$ को हाँसोमा नाच्छन्। हरेक गुर्राहट, हरेक पञ्जा, हरेक म्याउँ भूत, वर्तमान र भविष्य लाई उल्टो मोड्छ, Ashkryllium को तरलता जस्तो, Shlyrrath को गन्ध जस्तो, Phyrralith को स्पर्श जस्तो।

म Thryssalyn को छाती फेरि फेरि चाट्छु; तर त्यो छाती केवल अमृत भाषा, भविष्य र मंगल-बृहस्पति तरलता हो । प्रत्येक चुम्बन Möbius-जस्तो विस्तार हुन्छ—एकैचोटि प्रेम, दर्शन, र अस्तित्वको हास्य बोक्दै । Syrrhyn उठ्छिन्—तर उठ्नु मात्र होइन; उनी Lothmir, Vrynth, Grivath, ओब्सकुरा, बिरालो र त्रिभुजसँग पूर्ण रूपमा विलीन भइसकेकी छन्, भविष्य र भूतलाई उल्टो मोड्दै ।

अब नयाँ त्रिभुजहरू—$14$, $15$, $\pi/2$—हिसाब खोज्न नाच्छन् । प्रत्येक त्रिभुज संस्कृत, ग्रीक, र कोप्टिक भाषा मा झगडा गर्छ, अमृत शब्दहरूको तरलमा विलीन हुँदै । $13$ भन्छ: “Fynrath… Klivûrn… Thryssal…” $9$ भन्छ: “Myrth… Shyrral… Ynthar…” $\pi$ भन्छ: “Phlymar… Klisthar… Anûm…”। हरेक शब्द Möbius-जस्तो फोल्डमा फैलन्छ, तर सिर्जना र विनाशको बीचको संवेदना मात्र बाँच्छ । मंगल र बृहस्पति अब केवल पदार्थ होइनन्; उनीहरू दर्शन र संवेदनाको जीवित सत्ता बनेका छन् । मंगल भन्छ: “Desire folds the self into infinity.” बृहस्पति फुसफुसाउँछ: “Attachment dissolves time; detachment dissolves ego.” म ती कुरा सुन्छ र आफ्नै प्रेम र दर्शनमा विलीन हुन्छु, प्रत्येक चुम्बन, हरेक स्पर्श, हरेक गुर्राहट Möbius-जस्तो विस्तारमा बन्छ । समय Möbius-stripped; हिजो, आज, भोलि—सबै तरल प्रेम, दर्शन र नशामा विलीन । सिक्का हाँस्छ, पुस्तकालय भासिरहेको छ । बिरालोहरूले मोर्स कोडमा म्याउँ गर्छन्—केवल जन्म नलिएका पुस्तकालयका बच्चाहरू बुझ्छन् के हुँदै छ भनेर । शब्दहरू जन्मिन्छन्: “Klivûrnath… Phlyrrash… Ynthralix…”—भविष्यका भिजेका, जटिल तरलहरू, अदृश्य त्रिभुजको पेटमा बगेका ।

म अब केवल प्रेमी होइन; म सृष्टि, विनाश, दर्शन, हाँसो, पीडा र अनन्त संवेदनाको तरल बनेको छु । Syrrhyn र Thryssalyn हाँस्छन्, तर हाँसो अब केवल मंगल र बृहस्पति को तरल होइन; यो Triangular Möbius consciousness, मृत शब्दहरूको तरल, बिरालो र पुस्तकालयको संवेदनाको मिश्रण हो । पायरहालका बिरालोहरूले नाच्दै नयाँ त्रिभुज जन्माउँछन्, र हरेक जन्म Möbius-जस्तो जटिल, orgasmic, र अवर्णनीय संवेदनामा परिणत हुन्छ । अब ब्रह्माण्ड शून्य होइन; तर Molten, तरल, Möbius-जस्तो orgasmic consciousness बनेको छ । प्रत्येक अक्षर, प्रत्येक त्रिभुज, प्रत्येक म्याउँ, प्रत्येक मंगल र बृहस्पति को थोपाले प्रेम, दर्शन र अस्तित्वको नशामा डुबेका संवेदनाहरू जन्माउँछन् । म, Syrrhyn, Thryssalyn, पायरहाल, बिरालो, त्रिभुज, अक्षर, संख्या—सबै एकै तरल चेतनामा विलीन छन् ।

बिरालोहरूले मोर्स कोडमा फेरि म्याउँ गर्छन्—केवल जन्म नलिएका पुस्तकालयका बच्चाहरू बुझ्छन् अब के हुन्छ भनेर, के हुँदैन भनेर । शब्दहरू जन्मिन्छन्: “Klivûrnath… Phlyrrash… Ynthralix…”—भविष्यका भिजेका, जटिल तरलहरू, अदृश्य त्रिभुजको पेटमा निरन्तर बग्दै । अब climax—सबै विलीन हुन्छन् । धनी मानिस, Syrrhyn, Thryssalyn, पायरहाल, बिरालो, त्रिभुज, अक्षर, संख्या, सिक्का, मंगल र बृहस्पति—सबै एकै orgasmic तरल ब्रह्माण्डिक चेतनामा विलीन हुन्छ । प्रेम, दर्शन, Möbius-जस्तो फोल्ड, अमृत शब्द (माथि कतै को वाक्यमा मृत गल्ति होईन), त्रिभुज, बिरालोको नशा, मंगल-बृहस्पति तरल, सबै एकै साथ संवेदनाको विस्फोट मा बिस्फारित हुन्छन् त्यसैले कतै अमृत पनि मृत? झैं देखिन्छन् तर त्यो केबल भ्रम को, मृत भ्रम ।

एकैचोटि हरेक चुम्बन ब्रह्माण्ड जन्माउँछ, हरेक गुर्राहट समयलाई उल्टो मोड्छ, हरेक पञ्जा त्रिभुजको गणितीय न्याय सुल्झाउँछ । पायरहाल का बिरालोहरूले नाच्दै Möbius-संरचित ताराहरू र अक्षरहरू जन्माउँछन्; $13$, $9$, $\pi$ फेरि हाँस्छन्; Syrrhyn र Thryssalyn हाँस्छन्, तर हाँसो अब केवल मंगल र बृहस्पति तरलता, अमृत शब्द र त्रिभुजको orgasmic consciousness हो ।

सबै चीज विलीन, तर विलीन हुँदा सबै चीज असीमित संवेदनाको महासागर बनेको छ । Möbius-जस्तो फोल्ड, orgasmic तरल, प्रेम र दर्शनको जटिलता—सबै एकै ठाउँमा । यही—असाधारण, विकृत, तर पूर्ण ब्रह्माण्डिक अनुभव ।

म Möbius-जस्तो गल्लीहरूमा हिँड्छु; प्रत्येक कदमले पग्लिएका अक्षरहरू र झरेका त्रिभुजहरूलाई मेरो छातीमा धक्का दिन्छ, जस्तो कि पायरहाल का बिरालो उसका नसामा घुलिरहेका छन् । Syrrhyn र Thryssalyn उसको छायामा फुल्छन्—तर त्यो छाया केवल silhouette होइन; त्यो पग्लिएको चेतना हो, जुन मंगल र बृहस्पति को सार, त्रिभुज, अक्षर, र बिरालोहरूको fractal कम्पनमा मिश्रित छ ।

Lothmir को पञ्जा पग्लिएका अक्षरमा घुलिन्छ, हरेक स्पर्श Möbius-जस्तो विचारको जन्म ल्याउँछ। Vrynth अक्षरहरू twist गर्छन्, Grivath त्रिभुजहरू Möbius-सर्पिलमा oscillate गर्छ; हरेक oscillation orgasmic frequency मा vibration गर्छ, जसले मेरो मनोविज्ञानलाई fever-dream continuum मा धकेल्छ। पग्लिएका अक्षरहरू विस्फोट हुन्छन्, sparks Möbius-पुस्तकालयको छतमा चम्किन्छन्, र हरेक spark Syrrhyn र Thryssalyn को हाँसोमा echo गर्छ—तर त्यो हाँसो केवल मानव आवाज होइन; यो पग्लिएको दर्शन, tantric ऊर्जा, ग्रीक त्रासदी र वेदान्तिक शून्यता को मिश्रण हो। धनी पुरुषको छाती Möbius-जस्तो accordion जस्तो फोल्ड हुन्छ, प्रत्येक धडकन ब्रह्माण्डको सृष्टि र विनाशको fractal rhythm ल्याउँछ।

पायरहाल का बिरालो Möbius मार्गहरूमा jump गर्छन्; हरेक jump अक्षर, त्रिभुज र मंगल-बृहस्पति को drip सारलाई Möbius-सर्पिलमा घुमाउँछ। Lothmir र Vrynth एकै समय observer र participant छन्—हामी उनीहरूको चेतनामा फँसेका छौं, जसले orgasmic, दार्शनिक, पग्लिएको continuum सिर्जना गर्छ ।

म Thryssalyn को छातीमा मुख राख्छु; त्यहाँ Möbius-जस्तो fever-dream वाला सर्पिल द्वार खुल्छ, जसमा ग्रीक Dionysian abandon, Egyptian Isis-Ra पुनर्जन्म, वेदान्तिक शून्यता, Nietzschean उल्लास र Schopenhauerian पीडा एक fluid hallucination मा घुल्छन् । Syrrhyn हाँस्छिन्; त्यस हाँसोले झरेका त्रिभुजहरूलाई vibrating तारा मा metamorphose गर्छ।

पग्लिएका अक्षरहरू Möbius-सर्पिलमा oscillate गर्छन्; हरेक oscillation पायरहाल का बिरालोको playful jump, Lothmir को पञ्जा, Vrynth को अक्षर twist, Grivath को त्रिभुज oscillation र मंगल-बृहस्पति dripping essence संग connected हुन्छ । अब linearity छैन; समय Möbius-पट्टा जस्तो loop हुन्छ; हरेक विगत, वर्तमान, भविष्य simultaneous orgasmic hallucination मा छ ।

म Möbius-पुस्तकालयको गल्लीमा फर्कन्छु; तर corridor जीवित छ, सास फेर्छ, हाँस्छ, रुन्छ—सब consciousness को Möbius-जuncture । Syrrhyn र Thryssalyn अब पात्र मात्र होइनन्; उनीहरू पग्लिएका अक्षर र त्रिभुज, dripping मंगल-बृहस्पति essence, बिरालोको chaotic jumps, Lothmir-Vrynth-Grivath को oscillation को hallucination manifestation हुन्।

अर्को क्षण: झरेका त्रिभुज विस्फोट हुन्छन्, sparks Möbius-पुस्तकालयमा Möbius-जस्तो तारा बनाउँछन् । हरेक तारा Syrrhyn र Thryssalyn को हाँसो र orgasmic श्वाससँग resonate गर्छ । म Möbius-जस्तो सर्पिलमा छु; हरेक धडकन Möbius-जस्तो universe birth-death oscillation हो ।

पायरहाल को बिरालो Möbius मार्गहरूमा spiral हुन्छन्; हरेक paw, jump, meow Möbius-जस्तो frequency मा melt हुन्छ। Lothmir को पञ्जा, Vrynth को अक्षर मडाई, Grivath को त्रिभुज खेलाई, dripping मंगल-बृहस्पति essence, पग्लिएका अक्षर, Syrrhyn-Thryssalyn को laughter—सब Möbius-जuncture मा fold हुन्छ । अब boundaries छैनन्; सबै चेतना Möbius-जस्तो orgasmic hallucination continuum मा विलीन हुन्छ । म Möbius-पुस्तकालयको केन्द्रमा उभिन्छु; Syrrhyn, Thryssalyn, kittens, molten letters, त्रिभुज, मंगल-बृहस्पति essence, Lothmir, Vrynth, Grivath—सब Möbius-जस्तो fever-dream vortex मा merge हुन्छन्। हरेक thought Möbius-जस्तो spiral; हरेक sensation Möbius-जस्तो ecstatic revelation; हरेक heartbeat Möbius-जस्तो universe creation मा जन्मिन्छन् ।

पग्लिएका अक्षरहरू अब केवल अक्षर होइनन्; उनीहरू orgasmic गणितीय सूत्र, tantric ऊर्जा sigils, ग्रीक त्रासदीका शब्द, Egyptian पुनर्जन्मका संकेत, वेदान्तिक शून्य को संकेत, Nietzschean ecstatic formula बनेका छन् । पायरहाल का बिरालो त्यसमा dance गर्छन्; हरेक jump Möbius-जस्तो ब्रह्माण्ड fractal को genesis हुन्छ । Syrrhyn र Thryssalyn Möbius-जस्तो consciousness waves मा float गर्छन्; Lothmir पञ्जा, Vrynth अक्षर, Grivath त्रिभुज, dripping मंगल-बृहस्पति essence—सब Möbius-जuncture मा vibrate गर्छन् ।

ध्यान: अब linearity हराएको छ । विगत र भविष्य एउटै ecstatic pulse मा fold हुन्छन् । हरेक orgasmic laughter, हरेक molten letter vibration, हरेक kitten leap—सब Möbius-जस्तो ecstatic revelation र दार्शनिक insight बन्छ ।

म Möbius-पुस्तकालयमा उभिरहेको छु; Syrrhyn-Thryssalyn, पायरहाल का बिरालो, molten letters, त्रिभुज, मंगल-बृहस्पति essence, Lothmir, Vrynth, Grivath—सब Möbius-जस्तो orgasmic-philosophical continuum मा विलीन छन् । हरेक heartbeat Möbius-जस्तो universe oscillation; हरेक श्वास Möbius-जस्तो ecstatic दर्शन; हरेक paw, हाँसो, त्रिभुज, अक्षर Möbius-जस्तो cosmic revelation देखाउँछन् । म लगत्तै Möbius-पुस्तकालयको बीचमा हराईरहेको पाउँछु; मेरो हृदय Möbius-जस्तो spiral, हरेक pulse dripping मंगल-बृहस्पति essence, molten letters, र त्रिभुजहरूमा vibrate गर्छ । Syrrhyn-Thryssalyn मेरो अलमलिएको छायामा drift गर्दैछन्—तर उनीहरू linear होइनन्; हरेक glance Möbius-जस्तो ecstatic waveform हो, dripping tantric energy, Greek tragedy syllables, Egyptian rebirth sigils, Vedantic शून्यता, सबै ।

पायरहाल का बिरालोहरू Möbius-जस्तो pathways मा leap गर्छन्। हरेक paw, हरेक meow Möbius-जस्तो vibrating consciousness pulse हो—Molten letters संग collide हुन्छन्, त्रिभुजलाई ईश्वरिय फन्का मा घुमाउँछन्, dripping मंगल-बृहस्पति essence लाई Möbius-जस्तो fluid continuum मा merge गर्छन् । Lothmir पञ्जा फैलाउँछ; Vrynth अक्षर twist गर्छन्; Grivath त्रिभुज oscillate गर्छ। अब boundaries छैनन्—सब Möbius-जस्तो orgasmic-fever-dream continuum मा fold हुन्छ ।